ՌԴ դեսպանատունը ճնշո՞ւմ է գործադրել ՀՀ իշխանությունների վրա

ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹՅՈՒՆ 22 Փետրվար, 2016 12:41

ՀԽՍՀ գլխավոր դատախազ Սուրեն Օսիպյանի որդու՝ Վիկտոր Տեր-Հովսեփյանի շահերի ներկայացուցիչները դատարանում հնչեցրած իրենց ելույթներում նշում են, որ Տեր-Հովսեփյանի կողմից ռուս երկու գործարարներից գումար հափշտակելու հայտարարությունների հիման վրա հարուցված քրեական գործը քաղաքական հիմքեր ունի:

Հիշեցնենք, որ Հայաստանում մեծ գումարներ ներդրած ռուս գործարարներ Ալեքսեյ Կորեպանովը, Դմիտրի Աֆոնինը եւ Դմիտրի Կոտովը փորձում են իրավական պատասխանատվության ենթարկել Վիկտոր Տեր-Հովսեփյանին, ով, գործարարների խոսքով, իրենցից յուրացրել է 5 միլիոն դոլարի չափով գումար: Ռուս գործարարների դիմումների հիման վրա ՀՀ Քննչական կոմիտեի Կենտրոնի բաժնում օտարերկրյա ներդրողներին խարդախության զոհ դարձնելու դեպքերի առիթով հարուցվել է քրեական գործ՝ առանձնապես խոշոր չափերով խարդախություն կատարելու փաստի առթիվ (ՀՀ քրեական օրենսգրքի 178 հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետ): Իսկ Տեր-Հովսեփյանն, առայժմ գործին ներգրավված լինելով վկայի կարգավիճակով, բողոքարկել է դատախազության՝ ռուս գործարարների ցուցմունքների եւ ներկայացրած փաստերի հիմքով քրեական գործ հարուցելու որոշումը:

Իրադարձությունների զարգացմանը մեծ ուշադրությամբ հետեւում է Հայաստանում Ռուսաստանի Դաշնության դեսպանությունը: Դեսպանությունը հետաքրքրված է իր քաղաքացիների շահերի պաշտպանությամբ եւ անգամ նամակով դիմել է ՀՀ իրավապահ մարմիններին՝ պահանջելով ՌԴ քաղաքացիների շահերի լիարժեք պաշտպանություն: Վիկտոր Տեր-Հովսեփյանի շահերի ներկայացուցիչներին՝ 4 հոգիանոց փաստաբանական խմբին, սա առիթ է տվել հայտարարելու, որ ՌԴ իշխանությունները քաղաքական ճնշում են բանեցնում Հայաստանի իրավապահ մարմինների եւ դատական համակարգի, ԱԳՆ-ի եւ, ընդհանրապես, ՀՀ իշխանությունների վրա:

Տեր-Հովեփյանի փաստաբան Արթուր Գրիգորյանը վերջին նիստում հայտարարեց, որ ռուսները Հայաստանում ոչ միայն ճնշված չեն, այլեւ անձեռնմխելի են: Նա պնդեց, որ Տեր-Հովսեփյանի վարքագծում քրեական գործ հարուցելու հիմքեր չկան, եւ որ այս ամենը պատվիրված է պաշտոնատար անձանց կողմից: Մասնավորապես նշվեց Ռուսաստանի հայերի միության նախագահ Արա Աբրահամյանի անունը: Կորեպանովը, ըստ Գրիգորյանի, այլ պաշտոնյաների հետ միասին, փորձում է Վիկտոր Տեր-Հովսեփյանին զրկել սեփականության իրավունքից:

Ի դեպ` վերջին նիստերին մի քանի անգամ դատարանի դահլիճից հեռացվել է Կորեպանովի շահերի ներկայացուցիչ, իրավապաշտպան Մարինա Պողոսյանը: Պատճառները եղել են տարբեր: Մի անգամ նրա հեռախոսին զանգ է եղել, եւ մինչ Պողոսյանը փորձել է անջատել հեռախոսը, դատավոր Արմեն Բեկթաշյանը հեռացրել է նրան դահլիճից: Նախորդ նիստում էլ Պողոսյանը, որը դեռեւս այս դատական վեճին որեւէ կարգավիճակով ներգրավված չէ, քանի որ դատարանը առայժմ չի անդրադարձել իրավապաշտպանի՝ Կորեպանովի ներկայացուցիչը լինելու մասին վկայող լիազորագրին, ցածրաձայն զրուցում էր մեղադրող դատախազի հետ:

Այն, որ հարցը քաղաքականացվում է (քրեական գործի հարուցումը Տեր-Հոսվեփյանի կողմից որակվում է որպես Կորեպանովի, Աֆոնինի, Արա Աբրահամյանի եւ այլ անձանց կողմից պատվեր), որոշակի դիտարկումների է արժանի: Նախ՝ Հայաստանի իշխանությունների համար, բացի արդարադատության իրականացումը, պարզապես օտար ներդրողների իրավունքների պաշտպանությունը կարեւոր պետք է լինի: Ընդամենը: Կապ չունի՝ այդ գործարարները ո՞ր երկրի քաղաքացիներ են՝ ՌԴ-ի, ԱՄՆ-ի, Հունաստանի: Քանի-քանի պատմություններ կան՝ կապված սիրիահայերի հետ, որոնց Հայաստանում, բառիս լայն իմաստով, «քցել» են: Եվ օրինաչափ է, երբ դեսպանատունը մտահոգ է իր քաղաքացիների շուրջ ծավալվող իրադարձություննեերով, նրանց շահերի պաշտպանությամբ: Եթե Կորեպանովն ու Աֆոնինը լինեին ԱՄՆ քաղաքացի, արդյո՞ք ՀՀ-ում ԱՄՆ դեսպանությունը չէր հետաքրքրվելու նրանց ճակատագրով: Հիշեցնենք, վերջերս ԱՄՆ դեսպանն էլ հայտարարեց, որ Հայաստանում օտարեկրյա գործարարներին «քցում» են: Վերջիվերջո ո՜չ հանցագործությունները, ո՜չ շանտաժն ազգություն չունեն: Ի դեպ` Վիկտոր Տեր-Հովսեփյանը նույնպես ՀՀ քաղաքացի չէ, այլ՝ Ռուսաստանի Դաշնության: Ստացվում է, որ սա ՌԴ քաղաքացիների դատական վեճ է:

Մեզ հետ զրույցներից մեկում էլ, հակառակը, քրեական գործով տուժող ճանաչված Ալեքեյ Կորեպանովն է պնդել, որ հենց Վիկտոր Տեր-Հովսեփյանը Հայաստանում ունի հովանավորներ: Խոսքը ՀՀ Վճռաբեկ դատարանի նախագահ Արման Մկրտումյանի մասին է: Ըստ Կորեպանովի՝ Տեր-Հովսեփյանը ձգտում է հարցը քննչական կոմիտեից տեղափոխել Արման Մկրտումյանի ազդեցության տիրույթ՝ դատարաններ, որպեսզի կարողանա հենց դատարանի միջոցով բեկանել քրեական գործի հարուցումն` ազատվելու համար քրեական պատախանատվությունից: