Ազատ Արշակյան. «Սեյրան Օհանյանն այլևս քաղաքականությամբ չի զբաղվելու, քանի որ չի դառնում կուսակցական». «Փաստ»
ՀԱՐՑԱԶՐՈՒՅՑ«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
– Պարոն Արշակյան, Րաֆֆի Հովհաննիսյանը համագործակցության կոչ արեց, Դուք ասացիք՝ պատրաստ եք համագործակցել, ի՞նչ ակնկալիք ունեք այդ նախաձեռնությունից:
– Րաֆֆի Հովհաննիսյանը շատ կարևոր բան է հայտարարել՝ առաջինը լյուստրացիա, վերջիվերջո, հարկավոր է այդ լյուստրացիա կոչվածն անել, երկրորդ՝ Սահմանադիր ժողով, վերջապես մենք պետք է ունենանք Սահմանադրություն, որը ձևավորվել է Սահմանադիր ժողովի միջոցով՝ օբյեկտիվ, անկախ, մասնագիտական խորհրդի միջոցով ժողովրդի կողմից ընտրված: Եվ երրորդ՝ Րաֆֆի Հովհաննիսյանն առաջարկում է վերանայել 1921–ին կնքված հայ–թուրքական պայմանագիրը և չճանաչել ռուս–թուրքական դաշինքի ազդեցությունը Հայաստանի վրա: Այդ կետերի շուրջ ես պատրաստ եմ համագործակցել «Ժառանգության» հետ:
– Մյուս կողմից՝ տեսանք, որ «Ելք» դաշինքը և մյուս ընդդիմադիրները թերահավատորեն գնահատեցին Րաֆֆի Հովհաննիսյանի կոչը:
– Կարծում եմ՝ դա մրցակցի բնազդն էր, բայց եթե անցնի այդ խանդը, կարծում եմ, «Ելքն» էլ վաղ թե ուշ կհայտարարի համագործակցության մասին:
– Այսօր կա՞ առաջ քաշված գործունակ օրակարգ, որի շուրջ կարող է ընդդիմությունը համախմբվել:
– Սկսենք նրանից, որ ընդդիմություն չկա: Քաղաքական ընդդիմության գոյությունը փոշիացված է, բայց հենց որ քաղաքական դաշտում առաջանա գործունեության անհրաժեշտություն, կարծում եմ, որ կձևավորվի քաղաքական ընդդիմություն և քաղաքական օրակարգ: Ես համարում եմ, որ «Ժառանգությունն» առաջարկել է քաղաքական օրակարգ:
– Կարծում եք՝ «ժառանգության» առաջարկած օրակարգը կենսունա՞կ է, հրատա՞պ է այսօր:
– Այո, դրանք քաղաքական և հրատապ օրակարգային առաջարկներ են: Դրանք ընդհանրապես քաղաքականացնում են մթնոլորտը Հայաստանում, որովհետև Ղարսի պայմանագիրը, լյուստրացիան և Սահմանադիր ժողովը օրակարգային են: Բոլոր խնդիրների սկիզբն այդտեղ է՝ Ղարաբաղի հարցը, օրինականության հարցը, Հայաստանի ինքնիշխանության հարցը:
– Իսկ չե՞ք կարծում, որ «Ժառանգությունը», Սեյրան Օհանյանը կամ «Համախմբումը» բավական թույլ դիրքեր ունեն այսօր քաղաքական դաշտում, և այդ ուժերի հետ մյուս ընդդիմադիրները հնարավոր է ուղղակի չուզենան միանալ:
– Գիտեք ինչ, ուժեղ ազդեցություն ունի Հայաստանում հիմա «Եդինայա Ռոսիա» կուսակցությունը, բայց դա Հայաստանին չի ծառայում, դա հակահայկական ուժ է: Եթե ուժի հետևից գնանք, ուրեմն պետք է գնանք «Եդինայա Ռոսիայի» հետևից: Իսկ մենք պետք է օգտագործենք այն, ինչ ունենք: ՕՐՕ–ի ստացած 2 տոկոսը քիչ չէ: Խորհրդային բնակչության 2 տոկոսը սկսեց ղարաբաղյան շարժումը, որը, ի վերջո, դետոնացիա արեց և Սովետական Միությունը փլուզվեց: Այնպես որ ՕՐՕ–ի ստացած 2 տոկոսը չարժե արհամարհել, դա քիչ թիվ չէ, 30 հազար մարդ է:
– Վերջին շրջանում, չնայած Սամվել Բաբայանի մեղադրանքը որոշակի մեղմացվեց, տեղեկություն է շրջանառվում Սեյրան Օհանյանի մասին, որ նա կապ է ունեցել Նորք–Մարաշի հանցախմբի հետ, անգամ ասվում է՝ ցուցմունքներ կան:
– Դա անհեթեթություն է, աբսուրդ է: Ես, ճիշտն ասած, դա չեմ պատկերացնում: Սեյրան Օհանյանն այն ժամանակ պաշտպանության նախարար է եղել, ինչպե՞ս կարող էր ինչ–որ նման բանի մասնակցել: Ես էլ մի քանի անգամ դատվել եմ և իմ դեմ բազմաթիվ ցուցմունքներ են եղել, այդ թվում՝ ակնհայտ ապուշություններ:
– Այսպիսով՝ փորձ է արվում սահմանափակե՞լ Սեյրան Օհանյանի քաղաքական գործունեությունը:
– Սեյրան Օհանյանը հայտարարել է, որ ինքն այլևս քաղաքականությամբ չի զբաղվելու, քանի որ չի դառնում կուսակցական, չի մտնում որևէ կուսակցություն և ինքն էլ կուսակցություն չի ստեղծում: Հետևաբար Սեյրան Օհանյանը մնում է որպես ազգային հերոս: Էլ ի՞նչ քաղաքականություն: Սահմանադրությունը պարտադրում է քաղաքական գործիչներին լինել կուսակցական: Չի կարելի ասել, որ նա քաղաքական ամբիցիաներ ունի: Քաղաքական ամբիցիաներից հրաժարվել է՝ հայտարարելով, որ ինքը կուսակցական չէ և չի ուզում դառնալ:
– Իսկ Սամվել Բաբայանի գործն ի՞նչ ընթացք կունենա Ձեր կարծիքով: Սամվել Բաբայանին ևս փողերի լվացման մեղադրանք է ներկայացվել, ինչպես ժամանակին Վարդան Օսկանյանին: Սա ի՞նչ է նշանակում, Ձեր կարծիքով:
– Սամվել Բաբայանին կարդարացնեն: Իսկ ավելի ուշ կպատժեն նրանց, ովքեր էդ գործը սկսել են: Ճիշտ այնպես, ինչպես դադարեցվեց Վարդան Օսկանյանի դեմ հարուցված գործը, այդպես էլ Սամվել Բաբայանի դեմ հարուցված գործը կդադարեցվի: Դրանք շինծու գործեր են: Եթե շինծու չէր, ինչո՞ւ դադարեցրին Վարդան Օսկանյանի դեմ քրգործը:
– Կարելի՞ է եզրակացնել, որ Սամվել Բաբայանն այլևս վտանգ չի ներկայացնում իշխանության համար, դրա համար նրա մեղադրանքը մեղմացվեց:
– Հայաստանի բոլոր քաղաքացիները վտանգ են ներկայացնում իշխանության համար, որովհետև բոլոր քաղաքացիները անվտանգություն և բարեկեցություն են ուզում: Իսկ քաղաքական իշխանությունն այդ երկուսն էլ ոչնչացնում է:
Շարունակությունը` «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում