Հայաստանը՝ որպես երկրագնդի էներգետիկ–ինֆորմացիոն դաշտի կենտրոն. հայության դերը մարդկության ճակատագրում. «Փաստ»
ՀԱՐՑԱԶՐՈՒՅՑ«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Մեր հյուրն է պատմաբան, էզոթերիկ Գուրգեն Կարապետյանը
– Պարոն Կարապետյան, աշխարհում այսօր ընթացող պրոցեսներն ինչի՞ մասին են խոսում:
– Ողջ աշխարհն արդեն շատ լավ գիտի, որ Հայաստանը երկրագնդի էներգետիկ–ինֆորմացիոն դաշտի կենտրոնն է: Եվ բոլորը ձգտում են իրենց ներկայությունն ապահովել Հայաստանում: ԱՄՆ–ն ասում է, որ էներգետիկայի ոլորտում 8 մլրդ դոլար կներդնի, Անգլիան է առաջարկում, Ֆրանսիան, Գերմանիան:
Գիտեն, որ ամեն ինչ այս կետից է սկսվելու: Պատկերավոր ասեմ` քարը գցվել է ջրի մեջ, և ալիքները գնացել են: Ու հիմա հետ են գալու իրենց նախկին տեղը` իրենց կենտրոնը: Եվ աշխարհում գիտեն, որ մեր երկիրն է այդ կենտրոնը:
Իսկ Թուրքիան շան պես վախենում է հայերից: Որովհետև գիտի, որ սեպտեմբերին իրաքյան Քրդստանն իր անկախությունն է հռչակելու: Դա Թուրքիայի վերջն է արդեն, և ուզի–չուզի պետք է զորք մտցնի այնտեղ: Արդեն 25 հազարանոց զորք է կենտրոնացրել այդ նպատակով: Բայց դա շատ քիչ է: Եվ նա գիտի, որ գոնե մի 70 հազարանոց զորք պետք է դրա համար: Բայց վստահ չէ, որ եթե Հայաստանն այս կողմից խփի իրեն, ինքը կդիմանա՞ արդյոք:
Թուրքիայի 640–հազարանոց զորքը քրջոտ զորք է: Նրա` պատմական Հայաստանում եղած զորքերն են, որ զորքեր են: Եվ Իրաք մտցնելու դեպքում այս զորքերն են, որ կարող են գործ անել:
Բայց նա ի վիճակի չէ երկու ճակատով կռվել. մեր դեմ ու քրդերի դեմ:
Իսկ քրդերի հարցի կուլմինացիոն կետով լուծվելու է աշխարհում ամեն ինչ: Եվ աշխարհը գիտի, որ լուծման խաղաքարտը մեր ձեռքին է: Որովհետև երկրագնդի վրա տիեզերական կենտրոնը մենք ենք:
Բայց ամբողջ ողբերգությունն այն բանի մեջ է, որ այդ մասին մենք չգիտենք: Աշխարհը գիտի, իսկ մենք չգիտենք: Սա է հիմնական խնդիրը: Ամեն մի հարց հենց սրա մեջ է: Թե չէ մենք աշխարհի հետ առանձնապես պրոբլեմ չունենք:
– Լա՛վ, իսկ այս դեպքում մեր պահվածքն ինչպիսի՞ն պետք է լինի: Մենք ի՞նչ պետք է անենք:
– Մի բան ասեմ. մեր` Հայաստանի ինֆորմացիոն դաշտերն արդեն մի ամիս է, ինչ խիստ ակտիվացել են: Ինֆորմացիա են ուղարկում ամբողջ երկրագնդով մեկ: Ողջ հայությանն ասում են` վերադարձեք Հայաստան, վտանգավոր է այլևս դրսում մնալը: Եկեք ու պաշտպանեք այս հողը: Դրանով իսկ պաշտպանեք աշխարհն ու մարդկությանը:
Եթե ուշադրություն դարձնեք, ապա աշխարհի ամենատարբեր ծայրերից շատ հայեր ուզում են ամեն ինչի վրա թքել ու գալ Հայաստան:
Սա ունի երկու պատճառ: Աառաջին` մեր ինֆորմացիոն դաշտերը հասկանում են, որ իրենք կարող են վնասվել և ոչնչանալ: Բանն այն է, որ եթե դաշտերի համար չի ապահովվում բնակչության համապատասխան քանակություն, ապա դրանք պարզապես մեռնում են: Հետևաբար վտանգ է սպառնում նաև մեզ` Հայաստանում ապրող հայերիս:
Մյուս կողմից` ամբողջ աշխարհում սկսվել են ազգայնականության և ազգայնամոլության շարժումներ: Փաստորեն երկու` իրար հակառակ ուղղությամբ գաղափարախոսություններ: Այս առումով ևս Հայաստանից դուրս գտնվող բոլոր հայերը վտանգի տակ են: Մեր ինֆորմացիոն դաշտերը նրանց նաև այս են ասում` դուք վտանգված եք. փախեք, եկեք Հայաստան:
Եվ այս խնդիրը լուծվելու է շատ շուտով. քարը պայթի` մեկ տարվա մեջ:
– Եվ ո՞րն է այդ լուծումը. ի՞նչ է լինելու:
– Երկու տարբերակ կա: Կամ Հայաստանի հարցերը կկարգավորվեն, և դրանով իսկ աշխարհը կմտնի բնականոն զարգացման փուլ: Կամ հայությունը կվերանա, ու այդ իսկ պատճառով կոչնչանա նաև աշխարհը: Խնդիրը դրված է այսպես. կամ` կամ:
…Եվ մեր մասին ֆանտաստիկ վեպեր կգրեն, ինչպես գրել են, ասենք, Ատլանտիդայի մասին:
– Իսկ ինչի՞ համար ենք մենք վտանգված. որտե՞ղ է արմատը:
– Մենք վտանգված ենք նաև բուն իսկ հայրենիքում: Քանի որ արդեն դադարում ենք հայ լինել: Իսկ եթե մենք դադարում ենք հայ լինել, նշանակում է մեռնում է նաև ինֆորմացիոն դաշտը: Դրա հետևանքով` մեռնում է նաև ողջ մարդկությունը:
Քանի որ Հայաստանը բացարձակ ինֆորմացիոն դաշտի կենտրոնն է, այն պետք է լինի կայուն: Հայությունը ևս պետք է լինի կայուն ու համախումբ: Եթե այս տարվա մեջ այս հարցերը չեն կարգավորվում, ապա կոչնչանա և՛ մեր երկիրը, և՛ աշխարհը:
– Մարդկությունը սահմանագծի վրա է, ինչպես բազմիցս նաև դուք եք շեշտել: Սկսվում է ջրհոսի դարաշրջանը: Այս հանգամանքը և՞ս կապ ունի:
– Բնականաբար: Մինչ այժմ ձկների շարն էր: Այսուհետև նրան գալիս է փոխարինելու Ջրհոսի դարաշրջանը: Հետևաբար փոխվում են ողջ հարաբերությունները: Անգամ ֆիզիկոսներն են հայտնում ֆիզիկական օրենքների փոփոխության մասին:
Փաստորեն մարդկությունը երիտասարդության շրջանից մտնում է հասունության փուլ: Եվ այս ընթացքում շատ կարևոր է հայության դերը: Եթե անցումը ճիշտ չկատարվեց, մարդկությունը կոչնչանա: Այնպես որ, ներկայում մեր ժողովուրդը լուծում է համամարդկային խնդիր:
Իմ ամենասիրած անեկդոտն է` Ապարանցին լսում է, որ աշխարհի վերջն է, փախչում է Մոսկվա: Հիմա հենց այսպիսի մակարդակի վրա է գտնվում հայությունը: Սա՛ է պրոբլեմը:
Շարունակությունը` «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում: