«Մեսիջը փոխանցվեց». մյունխենյան հանդիպումն ու Ալիևի նպատակը
ՔԱՂԱՔԱԿԱՆ
Սերժ Սարգսյանը մասնակցել է Մյունխենի անվտանգության համաժողովին, որտեղ նա ելույթ է ունեցել և, ի թիվս այլ հարցերի, անդրադարձել է նաև Արցախի խնդրին: Նա ընդգծել է, որ Ադրբեջանի դիրքորոշումը Լեռնային Ղարաբաղի խնդրի շուրջ Հելսինկիի ոգու աղաղակող ոտնահարում է:
Սերժ Սարգսյանն ընդգծել է, որ նման դիրքորոշումը հատկապես ակնառու է հարևան երկրում մեկնարկած նախընտրական շրջանում. «Նախագահ Ալիևը, ոչ ավել, ոչ պակաս, տարածքային նկրտումներ է հայտարարում Հայաստանի մայրաքաղաք Երևանի հանդեպ՝ անվանելով այն պատմական ադրբեջանական տարածք: Զառանցանք է, իհարկե, բայց Եվրոպայի լռության պայմաններում այդպիսի անհեթեթությունները կարող են ունենալ շատ լուրջ հետևանքներ»:
«Սերժ Սարգսյանն ասաց, որ Եվրոպայի լռության պայմաններում կարող է լուրջ հետևանք լինել, ինչպես այն ժամանակ, երբ Ալիևն իշխանության էր գալիս, բայց նույն համաշխարհային հանրությունը լռում էր: Ի վերջո, Ալիևը Եվրոպայի գլխին փորձանք դարձավ: Նախագահը ենթատեքստում հենց սա նկատի ուներ: Այնպես որ, սա եվրոպացիների համար շատ հասկանալի լեզու էր»,–«Փաստ»–ի հետ զրույցում, անդրադառնալով Սերժ Սարգսյանի մյունխենյան ելույթին, ասաց քաղաքագետ Լևոն Շիրինյանը:
Այն, որ ելույթը նախորդներից ավելի սուր էր ու հստակ, Լևոն Շիրինյանը հետևյալ կերպ բացատրեց. «Իրավիճակն օր օրի վատթարանում է: Ապրիլյան պատերազմի ժամանակ «քիթ–բերանները ջարդվեց», բայց նորից վերազինվում են: Ադրբեջանի մտադրության մեջ ոչինչ չի փոխվում: Ավելին՝ նրանք դոկտրինա են հռչակում Հայաստանի Հանրապետության ոչնչացումը: Ալիևի այդ հայտարարությունը ռազմավարական նպատակ է հետապնդում»:
Քաղաքագետի խոսքով, սակայն, նման ելույթները բավարար չեն հակառակորդին զսպելու համար. «Մեր պետության զարգացումն է գլխավորը, իսկ մնացածը երկրորդական նշանակություն ունի: Պետության հզորացումը առաջին նախապայմանն է: Վերոնշյալն ու նման ելույթներն օժանդակող մի բան է, որն արվեց: Միջազգային հանրությունը նման հայտարարություններից ևս չի սթափվի, որովհետև մենք միջուկային տերություն չենք: Բայց, բոլոր դեպքերում, մեսիջը փոխանցվեց, որովհետև աշխարհը առաջնորդվում է կոնկրետ շահերով: Քարոզչական աշխատանք է, ինչը նորմալ է, բայց հայությունը պետք է հույսը կտրի, որ աշխարհը իր փոխարեն պետք է գա ու կռվի, կամ աշխարհն իր փոխարեն չպետք է կոռուպցիայով զբաղվի»:
Նրա խոսքով՝ ելույթներն էական ոչ մի փոփոխություն չեն առաջացնում:
«Հարսանիք եք գնացել և պետք է ասեք ձեր բաժակաճառը: Հիմա դրանից թե ո՞ր երկիրն ի՞նչ եզրակացություն կանի, հարց է: Մեծ հաշվով՝ խոշոր տերություններն անգիր գիտեն տարածաշրջանը, և եթե նրանք ուզենային միջոցներ ձեռնարկել, վաղուց կձեռնարկեին: ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը ապրիլին չկանխեց պատերազմը: Սա է իրականությունը և այն, ինչը պետք է սպասել միջազգային հանրությունից»:
Լևոն Շիրինյանը շեշտեց, որ զենքի այս կուտակումը չի կարող տարածաշրջանում պատերազմի չհանգեցնել. «Կհանգեցնի, թե ոչ, կախված է նաև մեր գործողություններից. որքանո՞վ հետևություն կանենք և բանակն ու ժողովրդին ինչքանո՞վ կպատրաստենք պատերազմի: Եթե դա անենք, պատերազմ չենք ունենա: Իսկ եթե Ադրբեջանի ղեկավարի դոկտրինան շարունակեն որպես հռետորաբանություն որակել, իմացեք, որ հաջողություն չենք ունենա: Ալիևի հայտարարությունը սպառնալիք է ու նպատակ: Նրանք հստակ նպատակ են ձևավորել: Արժանապատիվ խաղաղության կողմնակիցները «կռախ ապրեցին», որովհետև ում հետ որ խաղաղություն պետք է կնքեին, գնաց պատերազմի»:
Աննա Բադալյան