Արամ Ավետիսյանը՝ գործնական բարդությունների, մասնագիտական կրթության և երիտասարդներին ասպարեզ տրամադրելու մասին

Past.am-ի զրուցակիցն է երիտասարդ դերասան Արամ Ավետիսյանը

-Ինչպիսի՞ արդյունքներով ես փակում տարին:

-Շատ կարևոր ու հաճելի տարի էր, նախ՝ ավարտեցի Թատերական ինստիտուտը, առաջարկ ստացա ու նկարահանվեցի «Քարե դարդ» սիթքոմում:

-Թատերական ինստիտուտն ավարտելով՝ ի՞նչ սովորեցիր: Զգացե՞լ ես այս տարիներին մասնագիտական աճ:

-Երբ ավարտեցի, մտածում էի՝ ոչինչ չեմ սովորել , բայց երբ սկսեցի նկարահանվել սիթքոմում, հասկացա, որ թատերականը շատ մեծ դպրոց է ինձ համար: Բայց միայն թատերականն ավարտելով չէ, որ դերասան են դառնում,մեծ ճանապարհ է պետք է անցնել:

-Սիթքոմում քո կերպարն ինչպե՞ս ընկալվեց: Հաճա՞խ են քեզ նույնացնում:

- Սիթքոմում հանդես եմ գալիս Յագոյի կերպարում: Յագոն ինքնասիրահարված երիտասարդ է, ժամանակի մեծ մասը ծախսում էր իր ու իր մազերի վրա: Փառք Աստծո, ես այդպիսին չեմ: Կարծիքները տարբեր են, մեկի համար կարող ես լինել լավը, մյուսի համար՝ վատը, դա հարաբերական է: Բոլոր կարծիքներն էլ շատ կարևոր են, կարդում եմ և հետևում:

- Այսօր հեռուստատեսությունները հեշտությա՞մբ են ասպարեզ տրամադրում երիտասարդներին:

- Ես դեռ նոր եմ սկսել, այս հարցին չեմ կարող հստակ պատասխանել: Ես կուզեմ, որ շնորհքով երիտասարդները հնարավորություն ունենան ներկայանալ, կարծում եմ՝ դա հեշտ չէ: Այդ ամենն ունի իր պատճառները, կարծում եմ՝ շատերը կհասկանան:

-Որո՞նք են աշխատանքային բարդությունները:

-Ամեն տեղ էլ լինում են դժվարություններ:Պետք է յուրաքանչյուրս էլ մեր կյանքում ունենանք դժվարություններ,որպեսզի հաղթահարենք ու հաղթանակենք: Ինձ համար էլ կային դժվարություններ, սկզբում անծանոթ միջավայր ,անծանոթ մարդիկ ու շատ կոմպլեքսներ: Բայց հիմա ուրախ եմ, որ նման բաները մնացին անցյալում: Հիմա ժպիտով եմ հիշում:

- Տոներին ինչպե՞ս ես պատրաստվում:

-Ամանորը շատ եմ սիրում: Միակ տոնն է, որ սպասում եմ, այդ օրերին ինձ երեխա եմ զգում: Բացի այդ՝ Ամանորը միակ տոնն է , երբ մարդիկ ժպտում են :

- Ի՞նչ նպատակներ ունես 2017թվականին:

-Նպատակներ շատ ունեմ, հուսով եմ՝ կունենամ հնարավորություն, որպեսզի դրանք իրագործեմ Աստծո կամոք: Նպատակներս ու երազանքներս չեմ կապում 2017-ի հետ, ամեն բան ունի իր ճիշտ ժամանակը, պարզապես պետք է հավատալ, սպասել :