Սեխի ճանճի առասպելը
ԳԵՈՐԳԻ ԱՎԵՏԻՍՅԱՆԻ ՍՅՈՒՆԱԿԸ
Հարգելի ընթերցող, բազմաթիվ մարդկանց խնդրանքով որոշեցի անդրադառնալ վերջերս հայաստանյան շուկայում մարինացված վարունգում հայտնաբերված դդմազգիների վնասատու՝ սեխի ճանճին:
Սեխի ճանճ կոչվածը հանդիսանում է կարանտին վնասատու: Բուսականությանը վնասում է ոչ թե ճանճը, այլ նրա թրթուռները, որոնք ծակելով կեղևը ներթափանցում են պտղի մեջ և սնվում պտղի հյութալի միջուկով:
Իսկ այս դեպքում պտուղ ասելով, նկատի ունենք սեխը, ձմերուկը, վարունգը, օձանման սեխը, որը նաև կոչվում է՝ հայկական վարունգ: Գյուղատնտեսությամբ զբաղվողներին այս ճանճը քաջածանոթ է, քանի որ այն լայն տարածում ունի նաև Հայաստանի տարածքում:
Շտապեմ ասել, որ բացի էսթետիկ տհաճությունից, այդ վնասատուն մարդու համար այլ վտանգ չի կարող ներկայացնել: Ասեմ ավելին, նման վնասատուով վարակված վարունգը կարելի է համարել էկոլոգիապես մաքուր՝ թունաքիմիկքտներից զերծ և իհարկե ԳՁՕ չպարունակող:
Մի խոսքով պետք չէ ճանճից փիղ սարքել:
Առողջ եղեք և մի վախեցեք: