«Բանանցի» լեգեոներ. «Հայաստանում մարդիկ շատ բարեկամաբար են տրամադրված հյուրերի հանդեպ, շատ սիրալիր են և հյուրընկալ»
ՍՊՈՐՏ«Բանանց» Ֆ.Ա.-ի լեգեոներներ Ադամու Աբդուլահին և Պապ Աբդու Կամարան հարցազրույց են տվել ակումբի մամուլի ծառայությանը, որի ընթացքում խոսել են ակումբի նպատակների, իրենց կարիերայի և այլ հետաքրքիր թեմաների մասին:
- Նախևառաջ կցանկանայի հարցնել Ձեզ Հայաստանի մասին, արդյոք հավանու՞մ եք երկիրը, մշակույթը, մարդկանց:
Ա. Ադամու - Անշուշտ հավանում եմ Հայաստանը ինչպես նաև մայրաքաղաք Երևանը, այստեղ մարդիկ շատ բարեկամաբար են տրամադրված հյուրերի հանդեպ, շատ սիրալիր են և հյուրընկալ:
Պ. Կամարա - Երևանը հիանալի քաղաք է, շատ հյուրընկալ բնակիչներով, առայժմ ավելին չեմ կարող ասել երկրի մասին, քանի որ շատ չեմ շրջագայել, միշտ կենտրոնացած եմ մարզումների և հանդիպումների վրա:
- Ո՞րն էր հիմնական պատճառը, որ դրդեց Ձեզ ընդունել «Բանանց» Ֆ.Ա.-ի հրավերը:
Ա. Ադամու - Այստեղ խաղալը ինձ համար նոր հնարավություն էր իմ խաղը բարելավելու և զարգանալու համար:
Պ. Կամարա - «Բանանցը» հայկական լավագույն թիմերից մեկն է, այդ իսկ պատճառով ես այստեղ եմ, ինչպես նաև այստեղ ես ստանում եմ բավականաչափ խաղային պրակտիկա:
- Ի՞նչ ակնկալիքներ ունեք դուք այս մրցաշրջանից, որը կարող է լինել ակումբի ամենամեծ նվաճումը:
Ա. Ադամու - Մենք պետք է հաղթենք Հայաստանի բարձրագույն խմբի առաջնությունը, եթե ոչ, ապա գոնե պետք է նվաճենք գավաթը, վատագույն դեպքում լինենք 2-րդ հորիզոնականում: Եթե մենք խաղանք այնպես, ինչպես երկու ամիս առաջ էինք անում ապա կարող ենք նվաճել երկու տիտղոսը միաժամանակ:
Պ. Կամարա - Մենք պետք է հաղթենք բոլոր հնարավոր մրցաշարերում, այո դա շատ բարդ է, բայց մենք այստեղ ենք որպեսզի կռիվ տանք դաշտում, մեր նպատակներին հասնելու համար:
- Ինչպե՞ս եք տրամադրվում խաղերից առաջ, արդյոք ունեք որևէ թալիսման:
Ա. Ադամու - Բոլոր խաղերից առաջ ես աղոթում եմ, միայն Աստված կարող է մեզ օգնել, թալիսմանի կարիք չի լինում, եթե հավատում ես Աստծոն:
Պ. Կամարա - Խաղադաշտ մտնելուց առաջ միշտ աղոթում եմ:
- Ո՞րն է Ձեր ամենամեծ հաջողությունը ֆուտբոլում:
Ա. Ադամու - Իմ նվաճած միակ տիտղոսը եղել է միջմրցաշրջանային ընկերական մրցաշարի չեմպիոնի կոչումը «ԱՍՊԱ Ակադեմի» թիմի կազմում, սակայն ես վստահ եմ, որ իմ մեծագույն հաջողությունները դեռ առջևում են:
Պ. Կամարա - Ամենամեծ հաջողությունը, որ գրանցել եմ եղել է բելգիական «Ստանդարտի» հետ Բելգիայի գավաթի խաղարկությունում հաղթանակը, ինչպես նաև նույն տարում Չեմպիոնների լիգային մասնակցելը:
- Ո՞ր ֆուտբոլիստի խաղից եք Դուք ոգեշնչվում, ով մեծ ազդեցություն է թողել Ձեզ վրա:
Ա. Ադամու - Կարճ կպատասխանեմ՝ Կրիշտիանու Ռոնալդու (ժպտում է, խմբ.):
Պ. Կամարա - Ես միշտ ոգեշնչվել եմ Յայա Տուրեի խաղից, նա ֆանտաստիկ էր:
- Մանուկ ժամանակ ո՞ր թիմում էիք երազում խաղալ:
Ա. Ադամու - Երբ երեխա էի, դեռ չգիտեի թիմերի անունները և նրանց տարբերում էի մարզաշապիկի գույներով, միշտ ասում էի սպիտակներն են լավ խաղում և կարմիրները, նկատի ունենալով Մադրիդի «Ռեալին» և «Մենչեսթեր Յունայթեդին»: Եվ միշտ ինքս ինձ ասում էի, որ հրաշալի կլիներ եթե մի օր խաղայի կարմիրների կազմում («Մանչեսթեր Յունայթեդ», խմբ.):
Պ. Կամարա -Ես նույնպես միշտ երազել եմ խաղալ «Մանչեսթեր Յունայթեդի» կազմում:
- Ո՞վ է այս պահին աշխարհի լավագույն ֆուտբոլիստը Ձեզ համար:
Ա. Ադամու - Կրիշտիանու Ռոնալդու և վերջ:
Պ. Կամարա - Ես կառանձնացնեմ երեք ֆուբոլիստի՝ Լիոնել Մեսսի, Ռոնալդու և Մբապե, իսկ եթե ընտրեմ նրանցից մեկի, ապա՝ Լիոնել Մեսսի:
- Ո՞րն է Ձեր ֆուտբոլային երազանքը:
Ա. Ադամու - Ֆուտբոլը խաղալը մեծագույն հաճույք է ինձ համար, և ցանկանում եմ մի օր խաղալ Չեմպիոնների լիգայում կամ Եվրոպա լիգայում:
Պ. Կամարա - «Բանանցի» հետ նվաճել Հայաստանի չեմպիոնի կոչումը, դուրս գալ Չեմպիոնների լիգայի խմբային փուլ և այնտեղ խաղալ «Ռեալի» կամ «Բարսելոնայի» դեմ:
- Արդյոք ֆուտբոլիստի կարիերան ավարտելուց հետո Ձեզ տեսնու՞մ եք որպես մարզիչ:
Ա. Ադամու - Ոչ, կարծում եմ չեմ կարող մարզիչ լինել, քանի որ չեմ սիրում գոռալ մարդկանց վրա, իսկ գոռալը մարզչի պարտականություններից մեկն է, երբ իմ մարզիչը գոռում է ինձ վրա դա ես նորմալ եմ ընդունում, քանի որ գիտեմ, որ նա անում է դա, որպեսզի ուղղի իմ սխալները և օգնի զարգանալ, սակայն ինձ համար դա անելը գրեթե անհնար է, այնպես որ ես կնախընտրեմ գործակալի աշխատանքը:
Պ. Կամարա - Այո իհարկե, ես շատ եմ ցանկանում խաղակոշիկները մեխից կախելուց հետո դառնալ մարզիչ, նույնիսկ արձակուրդներիս ժամանակ ուսումնասիրում եմ մարզչական ձեռնարկներ, խորհուրդներ եմ հարցնում ընկերոջիցս, ով այժմ մարզչական գործունեությամբ է զբաղվում Ֆրանսիայում:
- Որտե՞ղ եք տեսնում Ձեզ 5 տարի հետո:
Ա. Ադամու - Դժվար կլինի այդ հարցին պատասխանելը, որովհետև միայ Աստծուն է հայտնի թե ինչ է սպասվում մեզ ապագայում:
Պ. Կամարա - Կարծում եմ 5 տարուց կարող եմ լինել ֆուտբոլային գործակալ: