«Բոլոր օրակարգերը կա՛մ ընթացիկ են, կա՛մ դեպի անցյալն են ուղղված»
ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՄեկուկես տարի անց փաստում ենք, որ իշխանությունը զարգացման օրակարգ չունի: Ամենայն հավանականությամբ, այդ օրակարգն այլևս չի էլ լինելու: Այս կարծիքին է քաղտեխնոլոգ Արմեն Բադալյանը, որի համոզմամբ, այսօր ապագային ուղղված ոչ մի օրակարգ չկա: «Բոլոր օրակարգերը կա՛մ ընթացիկ են, կա՛մ դեպի անցյալն են ուղղված: Վերջին օրինակը դատաիրավական բարեփոխումների ռազմավարության նախագիծն է, որտեղ հիմնական շեշտադրումը 1991-2018թթ. տեղի ունեցած իրավախախտումների վերաբերյալ գործընթացներն են:
Սա ևս ոչ թե ապագա, այլ դեպի անցյալ ուղղված հայացք է: Իսկ երբ զարգացման օրակարգ չունեն, բնականաբար, ներքաղաքական կյանքում սկսում են իշխել ժամանակավոր օրակարգերը, որոնք մեկ կամ երկու օրվա կյանք ունեն:
Վերջին օրինակը ՊԵԿ նախկին նախագահի ձերբակալությունն էր: Իհարկե, կարևոր են Ամուլսարը, Ստամբուլ յան կոնվենցիան, երկրորդ նախագահի՝ ՍԴ-ի հետ կապված հարցերը, բայց այս ամենը առանձին-առանձին օրակարգեր են և դեպի ապագա չեն նայում: Մեծ հաշվով, կարող ենք փաստել, որ ՀՀ իշխանություններն ապրում են ընթացիկ օրակարգերով՝ օգոստոսյան գործընթացները հենց այդ մասին են վկայում»,-«Փաստի» հետ զրույցում ասաց Ա. Բադալյանը՝ շեշտելով, որ արտաքին քաղաքականությունը ևս ձախողված է, ոչ մի նախաձեռնություն չկա, իսկ դեսպանների հավաքը ցույց տվեց, որ Արցախի հարցի վերաբերյալ որևէ հստակություն գոյություն չունի:
«Պարզունակ մտքեր, որոնք ոչ մի տեղ չեն տանում»,-շեշտեց նա:
Քաղտեխնոլոգը նկարագրված իրավիճակը բնականոն է համարում: «Երբ քաղաքական ուժը նոր է իշխանության գալիս, 100-րդ օրը ձևակերպում է ապագայի տեսլականը, բայց 100-րդ օրը վարչապետը չտվեց Հայաստանի զարգացման տեսլականը: Իսկ երբ զարգացման տեսլական չունես, բայց ուզում ես կողմնակիցներիդ կողքիդ պահել, բնականաբար, պետք է ներքին թշնամիներ գտնես:
Մենք տեսանք, որ տարբեր պահերի տարբեր թշնամիներ գտնվեցին: Սա հնարավորություն էր տալիս առժամանակ ամրապնդել թիմը, բայց Ամուլսարի հարցի շուրջ ստեղծված իրավիճակը փաստեց, որ թիմն ամուր չէ և բոլորովին այլ կառուցվածք ունի: Սա բնականոն գործընթաց է, բայց նորմալ չէ, որովհետև այդպիսի գործողություններով երկիր զարգացնել չես կարող:
Իհարկե, վարչապետը շատ է սիրում վիճակագրական թվեր հրապարակել իր ֆեյսբուքյան էջում, խոսել տնտեսական ակտիվության ցուցանիշների մասին, բայց նա անում է այն, ինչ երրորդ նախագահը: Այսինքն, փաստաթղթերով ամեն ինչ լավ է, բայց իրական կյանքում ոչինչ էլ լավ չէ:
Այդպես նաև նախկինում էր»,-ասաց մեր զրուցակիցը՝ ընդգծելով, որ այս և մի շարք այլ բացասական երևույթների առկայությունը բացատրվում է այն հանգամանքով, որ քրեաօլիգարխիկ համակարգը տրանսֆորմացվել է մեկ անձի իշխանության:
Արմեն Բադալյանը համաձայն չէ շրջանառվող այն տեսակետների հետ, թե օրերս ՊԵԿ նախկին նախագահի ձերբակալության նպատակը հասարակության ուշադրությունը Ամուլսարից շեղելն էր: Նա այլ հանգամանքներ է առանձնացնում:
«Այո՛, Ամուլսարը բավականին լուրջ հարց է, որով հետաքրքրվում են, բայց կան շատ ավելի լուրջ հարցեր, որոնք ուշադրության կենտրոնում են, թեպետ հիմնականում դուրս են լրատվամիջոցների տեսադաշտից:
Խոսքը աշխատատեղերի, ներդրումների բացակայության և այլ առաջնային հարցերի մասին է: Ամուլսարը, միգուցե, ֆեյսբուքյան Հայաստանի թիվ մեկ խնդիրն է, բայց ոչ իրական Հայաստանի»,-շեշտեց նա՝ խոսելով Ամուլսարի քաղաքական բաղադրիչի մասին:
«Իշխանությունը գտնում է, որ հանքը պետք է շահագործվի, միգուցե նրա համար, որ «Լիդիանը» կարող է դիմել միջազգային արբիտրաժ, ինչի հետևանքով Հայաստանը կարող է մեծ տուգանքներ վճարել:
Երկրորդ՝ միգուցե իշխանությունը մտածում է, որ Ամուլսարը աշխատեցնելով՝ կարող է ինչ-որ չափով զարգացնել զրոյական մակարդակում գտնվող հայ-ամերիկյան հարաբերությունները:
Հաշվի առնելով, որ վարչապետը սեպտեմբերին ԱՄՆ է մեկնելու, երևի մտածում էին, որ Ամուլսարը կարող է լավ առևտրի առարկա լինել ամերիկյան իշխանություների համար: Այդուհանդերձ, այդ թեզը ևս չաշխատեց, որովհետև ԱԳ նախարարը նշեց, որ Թրամփի հետ հանդիպում նախատեսված չէ:
Երրորդ հանգամանքն այն է, որ այս հարցի շուրջ իշխող խմբակցությունում եղան որոշակի շարժեր, բայց այստեղ էլ պետք է հստակություն մտցնել. եթե խմբակցության անդամներն ասում են, որ դեմ են շահագործմանը, չի նշանակում, որ սկզբունքորեն են դեմ:
Իհարկե, կան այդպիսիք, բայց շատ դեպքերում դեմ են արտահայտվում, որ բնապահպանների, քաղաքացիների առաջ, այսպես ասած, դեմքները չսևացնեն:
Սա ցույց տվեց, որ 88 հոգանոց խմբակցությունից վարչապետի կողքին շատ քիչ պատգամավորներ կան:
Ցույց տվեց, որ վճռական պահին խմբակցության շատ անդամներ իջան ջրի հատակը: Իրենք, փաստորեն, սեպարատ քաղաքականություն վարեցին, ինչը ցույց է տալիս, որ 88 հոգանոց խմբակցությունում Ն. Փաշինյանի անմիջական կողմնակիցները շատ ավելի քիչ են: Արդեն տեսանելի է, որ այնտեղ կան փաստացի նիկոլականներ, սորոսականներ:
Բացի նրանցից՝ մեծամասնություն է կազմում ճահիճը: Այսինքն, նրանք, ովքեր ո՛չ այս, ո՛չ այն կողմ են»,-ասաց քաղտեխնոլոգը՝ նշելով, որ այդ հանգամանքը հետագայում կարող է զարգացումների առիթ դառնալ:
Բադալյանը ուշադրություն է հրավիրում նաև այլ հանգամանքի վրա: «Քանի որ վարչապետի վարկանիշն անկում է ապրում և իր ելույթները, Live-երն այլևս չեն տալիս այն էֆեկտը, ինչ նախկինում, նա սկսել է փաստահավաք խմբի ձևավորման գործընթաց:
Սա կարևոր պահ է՝ փորձում է ձևավորել մի խումբ, որը պետք է 1991-2018թթ. նյութերը հավաքի ու ներկայացնի համապատասխան մարմիններին՝ իրավախախտումների հետևանքները վերացնելու համար: Սա վարչապետի PR կամպանիայի ձևավորման նախաքայլն է՝ վարչապետը սկսում է պատրաստվել ապագա ընտրական գործընթացներին
Քանի որ նրա վարկանիշն անկում է ապրում, Ն. Փաշինյանը փորձում է հավաքել անկախ, հեղինակավոր, ավելի բարձր վարկանիշ ունեցող մարդկանց, որ նրանց վարկանիշն օգտագործի իր PR կամպանիայի համար»,-եզրափակեց Ա. Բադալյանը:
ԱՆՆԱ ԲԱԴԱԼՅԱՆ