ԼՂ կարգավորմանը վնասող գործոնները կարծես այս անգամ էլ ինչ-որ չափով չեզոքացվեցին
ԲԼՈԳՌոբերտ Մելքոնյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է.
Ահա կարծես իրավիճակը շտկեցինք, հերթական հաղթանակը տոնեցինք, մի կերպ՝ տանջանքների, ապրումների ու գերլարման գնով…ԼՂ կարգավորմանը վնասող գործոնները կարծես այս անգամ էլ ինչ-որ չափով չեզոքացվեցին: Ապրենք մենք, բայց սա արդեն դաս պետք է լինի մեզ համար…
Այս ամենը նման է այն ուսանողներին, որոնք ամբողջ կիսամյակում ոչինչ չեն անում, քննաշրջանին գիշեր ցերեկ, գլուխները պատին խփելով, սրա-նրա օգնությամբ, օժանդակությամբ մի կերպ ստանում են դրական գնահատական: Կամ նման խորհրդային տարիների վատսովորույթներին, երբ երկար ժամանակ կառուցվող շենքը անտեսում էին, կառուցում անորակ, թերություններով, սակայն ինչ-որ մի պահի, մի տոնի կապակցությամբ, վերջին երկու-երեք ամսում՝ գիշեր-ցերեկ փորձում լրացնել բացթողումները, վերացնել թերությունները և հանձնել ժամկետից շուտ կամ ժամանակին: Հանձնում էին՝ ուժերի գերլարումով, մի կերպ, կիսատ-պռատ, այնուամենայնիվ անորակ ու թերություններվ…
Երկրի կարևորագույն խնդիրները լուրջ, հետևողական, ամենօրյա, քրտնաջան, դիվանագիտական, տնտեսական-քաղաքական, սոցիալական, հեռանկարային, տակտիկական վերլուծությունների, հետազոտությունների, կանխատեսումների, մարտավարական ծրագրերի մշակման կարիք են զգում: Դա մի քանի հոգու <<ախպերավարի>> զրույցների արդյունք չի կարող լինել: Մեր ներկայացուցիչները միջազգային զանազան կառույցներում, որքան էլ կիրթ, զարգացած անձինք լինեն, չեն կարող լիարժեք տիրապետել ողջ տեղեկատվական հոսքին, իրավիճակին, այս կամ այն հարցի նրբին և խորքային խնդիրներին ու լուծումներին:
Հարկավոր է ամենօրյա համակարգված աշխատանք՝ վերլուծություններ, կանխատեսումներ, ծրագրեր և լուծումներ, մարտավարություն մշակող ինտելեկտուալ մասնագետների, իսկական պրոֆեսիոնալների խումբ, պետական մակարդակի հովանավորչությամբ, հսկողությամբ և ուղղորդմամբ, որոնք պետք սերտորեն համագործակցելով համապատասխան պետական կառույցների հետ, որոշեն այն առաջնահերթային խնդիրներն ու սպառնալիքները, որոնք անհապաղ ուշադրություն ու լուծումներ են պահանջում տվյալ պահին, և տան կոնկրետ առաջարկներ:
Այլապես մենք միշտ կնմանվենք Խնկո Ապոր ճպուռի ու մրջյունի հայտնի պատմությանը.
Զարմանում եմ, ջանիկս.
Չաշխատեցի՞ր ամառը,
Ասա, ի՞նչն էր պատճառը…
Գուցե պատճառներ իրոք շատ կան՝ օբյեկտիվ և սուբյեկտիվ, սակայն խնդիրը կարևոր է ու շատ լուրջ, և համակարգված, հետևողական ուշադրություն է պահանջում՝ պետական, համազգային, համահայկական, վերքաղաքական ու վերկուսակցական…