«Պարոնյանի երկար ու ձիգ բեմից հետո այս բեմը շատ փոքր էր թվում». Նարինե Ալեքսանյանը՝ ԱՄՆ-ում խաղալու, երկար լռության ու բարդ շրջանի մասին
ԼԱՅՖՀՀ վաստակավոր արտիստներ Նարինե Ալեքսանյանն ու Վարուժան Մանուկյանը 2021թ-ին մեկնեցին Միացյալ նահանգներ: Դրսում ապրելու բարդ ճանապարհի, դատարկության ու երկար լռության, հարազատ թատրոնի բեմը կարոտելու մասին դերասանուհին պատմել է Tert.am Life-ին:
«Առանց որևէ բանի մասին մտածելու պարզապես եկանք ԱՄՆ: Հերթական անգամ այցելեցինք և հասկացա, որ կուզեմ աշխատել այս երկրում: Որոշումը շատ արագ կայացրեցինք ու մնացինք Միացյալ նահանգներում:
Եթե ասեմ հեշտ էր՝ կստեմ: Շատ բարդ էր հաղթահարել դատարկությունն ու լռությունը, որ միագամից պարուրեց մեզ: Մի բան է երևակայությունը, այլ բան է իրականությունը»,- մեզ հետ զրույցում անկեղծացավ Նարինեն:
Նա հիշեց, որ Հայաստանում և՛ ինքը, և՛ ամուսինը՝ Վարուժան Մանուկյանը շատ ակտիվ գործունեություն էինք ծավալում:
«Բազում ներկայացումներ՝ Պարոնյան թատրոնում, լիքը դահլիճ ու ամենօրյա շփում հանդիսատեսի հետ, և հանկարծ այստեղ լռություն:
Երբեմն մտածում եմ՝ գուցե սխալ որոշում էր, բայց ինձ իմ որոնումները բերեցին Միացյալ Նահանգներ: Մեկ տարի պարզապես լռեցի ու հասկացա, որ ես առանց թատրոն չեմ ապրի»,- նշեց դերասանուհին:
Նա պատմեց, որ այդ 2-3 տարվա ընթացքում կարդացել է ավելի շատ պիեսներ, քան ամբողջ կյանքի ընթացքում: Ծաղկաքաղ արվեց 3-4 ստեղծագործություն:
«Հասկացա, որ չխաղալ չեմ կարող: Առաջին քայլը 2023թ-ին էր, խաղացի Փասադենայի թատերասրահներից մեկում՝ գողտրիկ ու տաք միջավայրում:
Պարոնյանի երկար ու ձիգ բեմից հետո այս բեմը շատ փոքր էր թվում, բայց միջավայրը թելադրում էր: Այս ողջ ընթացքում կողքիս Վարուժանն էր, ով մեկ րոպե անգամ չհեռացավ իմ կողքից և իմ միտքը իրականություն դարձրեց: Իմ երազանը իրականացավ նրա շնորհիվ:
Բեմի ու լուսային ձևավորման աշխատանքները նա իրականացրեց ու միասին հասանք իմ նպատակին: Ախորժակս մեծացավ և ուզեցի խաղալ արդեն թատրոնում»,- խոստովանեց մեր զրուցակիցը:
Շուտով Նարինե Ալեքսանյանին հաջողվեց Փասադենայում՝ ՀԲԸՄ թատերասրահում, 600 հոգանոց դահլիճը լցնել ու ինչպես ինքը բնորոշեց՝ կախարդական թելերով կապվել հանդիսատեսի հետ:
Դերասանուհին խաղաց Ժան Կոկտոյի «Շնչառություն» մոնոդրաման, հաշվի չառնելով մինչ այդ լսած կարծիքները, որ, եթե ներկայացումը կոմեդիա չէ, չի հաջողի:
Ներկայացումն արժանացավ հանդիսատեսի բարձր գնահատականին, իսկ դերասանուհին մրցանակ ստացավ Կալիֆորնիայի տեղական խորհրդարանի կողմից:
«Դա ավելի պարտավորեցրեց: Ես թևեր առա թատրոնի կախարդական ուժով, ինձ երջանիկ էի զգում: 3տարի անց հայտնվեցի թատրոնի բեմում...
Ես հավատում եմ, որ դեռ լավագույն պիեսները խաղալու եմ Հայաստանում և ասելիքս դեռ ասելու եմ: Լավագույն դերերը դեռ առջևում են»,- ամփոփեց Նարինե Ալեքսանյանը: