Երբ հնագույն ժամանակների տեխնոլոգիաները պահպանվում են մինչ օրս. «Փաստ»

«Փաստ» օրաթերթը գրում է.

Հունաստանը Միջագետքի, Մերձավոր Արևելքի և Հայաստանի հետ միասին համարվում է ամենահին տարածքը, որտեղ մարդիկ սկսել են գինի պատրաստել: Հին Հունաստանի գինիները տարբերվում էին ժամանակակիցներից: Դրանց արտադրության մեջ օգտագործվում էին բազմազան հավելումներ, ի մասնավորի՝ մեղր և տարբեր խոտաբույսեր։ Այն ինքնին հնեցվում էր կավե ամֆորաներում, այլ ոչ թե կաղնե տակառներում, ինչպես մենք սովոր ենք այսօր։ Իհարկե, ժամանակակից գինու արտադրության տեխնոլոգիան առաջ է անցել, բայց Հունաստանը դեռ հիմա էլ արտադրում է գինիներ, որոնց համար օգտագործվում են հազարամյակների խորքից մեզ հասած տեխնոլոգիաները: Դրանցից մեկն էլ Ricinus-ն է՝ խեժային գինին, որը հայտնի է եղել իր մի շարք տարբերակներով ավելի քան 2500 տարի:

Ռեցինան սպիտակ (ավելի քիչ տարածված է վարդագույնը, որը կոչվում է կոկկինելի) գինի է 11 % ալկոհոլի պարունակությամբ։ Այն կոչվում է խեժային, քանի որ այդ գինու արտադրության մեջ օգտագործվում է հալեպյան սոճու խեժը: Այդ ավանդույթը սկիզբ է առել այն ժամանակներից, երբ ամֆորաները հերմետիկության համար կնքվում էին խեժով: Բացի այդ, հին հույները խեժ էին ավելացնում գինու մեջ, որպեսզի այն չթթվի։ Նրանք նաև կարծում էին, որ խեժը գինուն տալիս է բուժիչ հատկություններ։

Եվ, չնայած այն հանգամանքին, որ դեռ մ.թ.ա. 3-րդ դարում են հռոմեացիները սկսել գինին հնեցնել տակառներում, Ռեցինա գինին չի կորցրել իր ժողովրդականությունը և գոյատևել է մինչ մեր օրերը: Ներկայում սոճու խեժը ավելացվում է գինուն խմորման գործընթացում՝ դրան տալով յուրահատուկ բուրմունք։ Դրա պարունակությունը չի գերազանցում 100 գրամը 10 լիտրում (առավել հաճախ խեժի քանակությունը այդ թույլատրելի սահմանի 15 %-ով են անում): Ֆերմենտացման ավարտից հետո խեժը զտվում է: Նման տեխնոլոգիա օգտագործելը թույլատրվում է միայն Հունաստանում, այնպես որ, եթե տեսնեք Ռեցինա գինի այլ երկրից, ապա կարող եք վստահ լինել, որ այն կեղծ է:

Ռիցինան Հունաստանում ամենաշատ արտադրվող գինիներից է և միակն է, որն ունի արտադրության այդքան երկար ավանդույթ: Դրա պատճառն այն է, որ ժամանակակից Հունաստանի տարածքը երկար ժամանակ գտնվել է թուրքերի վերահսկողության տակ (մուսուլմանները ալկոհոլ չեն օգտագործում), ուստի գինու բոլոր մյուս տեսակները սկսել են զարգանալ միայն Հունաստանի անկախացումից՝ 1830 թվականից հետո։

Իր ուժեղ և տարբերվող բույրով Ռիցինան լավագույնս է համապատասխանում կծու ուտեստներին: Հունաստանում այդ գինին ավանդաբար մատուցվում է 10օ C սառեցված վիճակում՝ ավանդական գլանաձև պղնձե գավաթներում:

ԿԱՄՈ ԽԱՉԻԿՅԱՆ

Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում