«Արտյոմի բացակայությունը ոչ մի ձևով չի լրացվում, ուղղակի կյանքի այս փուլում գնում ես հոսանքի ուղղությամբ». Արտյոմ Սաղաթելյանն անմահացել է հոկտեմբերի 18-ին Իշխանաձորի շրջանում. «Փաստ»
INTERVIEW
«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
էր Արտյոմը, բոլոր երեխաներին հատուկ ակտիվությունը նաև իրեն էր բնորոշ»,-«Փաստի» հետ զրույցում ասում է Արթուրը՝ Արտյոմի եղբայրը:
Արթուրի և Արտյոմի տարիքային տարբերությունը յոթ տարի է, և բնական է, որ եղբայրը մտապահել է իրենց մանկության հետ կապված ամեն մի դրվագ: Նշում է՝ Արտյոմի՝ բոլորի հետ շփվելու հատկությունը չփոխվեց նաև հասուն տարիքում:
Արտյոմը ծնունդով Շիրակի մարզի Ձորակապ գյուղից է: Սովորել է գյուղի միջնակարգ դպրոցում։ Եղբայրն ասում է՝ նորմալ առաջադիմություն է ունեցել. «Առաջադիմությունը գերազանց չեմ անվանի, բայց վատ էլ չի սովորել: Շատ ընդունակ էր մաթեմատիկայից, բայց նաև սիրում էր «Պատմություն» առարկան»: Բարձրագույն կրթություն ստանալու նպատակ ուներ Արտյոմը, բայց բոլոր երազանքների ու նպատակների իրականացումը թողել էր բանակից վերադառնալուց հետո: «Մտածում էր՝ ուսումը կիսատ չթողներ, ընդունվեր, հետո զորակոչվեր ծառայության: Միևնույն ժամանակ, կոնկրետ չէր որոշել, թե որ ուղղությամբ պետք է շարունակի կրթությունը, սակայն իրեն հետաքրքրում էր քաղաքականությունը»:
2019 թ. դեկտեմբերի 26-ին Արտյոմը զորակոչվում է պարտադիր զինվորական ծառայության: Ծառայություն է իրականացրել Կապանի թիվ N զորամասում։ Նշանակվել է ՄՄ-21 (ԳՐԱԴ) կայանքի նշանառու։ «Ծառայության հանդեպ տրամադրվածությունը շատ լավ էր: Մինչ իր մեկնելը ընկերներից շատերին ճանապարհել էր բանակ, տեղյակ էր ծառայության ընթացքից: Հրաշալի ձևով է դրսևորել իր լավագույն կողմերը ծառայության ընթացքում թե՛ որպես զինվոր, թե՛ որպես մարդ: Ամեն ինչ շատ լավ էր, հարմարվել էր զինվորի առօրյային»:
Արթուրը պատմում է, թե ինչպես է եղբայրը հայտնվել 44-օրյա պատերազմի ամենաթեժ կետերից մեկում՝ Ջրականում: «Սեպտեմբերի 3-4-ից սկսած իրենց դաշտային հերթական պլանային պարապմունքներն անցկացնում էին Ջրականի պոլիգոններում: Զորավարժություններ էին, և դաշտային պայմաններից սեպտեմբերի 27-ին անմիջապես ներգրավվել են պատերազմի մեջ: Ջրական, Կուբաթլու, Իշխանասար: Այս երեք շրջանների ընդհանուր բնագծով իրենք տեղաշարժվել են: Եթե անգամ մեզ չասեր, որ պատերազմի դաշտում է, բնական է՝ կհասկանայինք: Գիտեինք, որ Ջրականում է, զորավարժություններ են անցկացնում: Իսկ պատերազմի առաջին ու ծանր հարվածներն իր վրա Ջրականն է վերցրել, տղաներն էլ ներգրավվել են ակտիվ պատերազմի մեջ»:
Արտյոմի մարտական ուղին փաստում է. «Շարքային Արտյոմ Համլետի Սաղաթել յանը 2020 թ. սեպտեմբերի 27-ից մինչև հոկտեմբերի 18-ը, լինելով ՀՀ ՊՆ զորամասի ռեակտիվ հրետանային դիվիզիոնի 1-ին մարտկոցի 2-րդ հաշվարկի նշանառու, անընդմեջ մասնակցել է մարտական գործողություններին՝ խիզախաբար պայքարելով հակառակորդի դեմ Ջաբրայիլի, Մինբաշլիի, Շախվելիի և Իշխանաձորի շրջաններում, ցուցաբերելով յուրօրինակ արիություն և քաջություն: Մշտապես գտնվելով պատերազմի ամենաթեժ և վտանգավոր կետերում, կրակային դիրքերում, հակառակորդի օդային և հրետանային հարվածների տակ, վտանգելով կյանքը՝ անընդհատ կատարել է իր վրա դրված առաջադրանքները և անընդմեջ ապահովել է ճշգրիտ կրակ իր հրանոթից՝ հակառակորդին պատճառելով մեծ կորուստներ։ Նա բարձր մակարդակով կատարել է իր վրա դրված մարտական խնդիրը՝ ցուցաբերելով խիզախության յուրօրինակ դրվագներ:
2020 թ. հոկտեմբերի 18-ին Իշխանաձորի շրջանում մարտական խնդրի կատարման ընթացքում ԱԹՍի հարվածից ստացել է ծանր վիրավորում։ Տեղափոխվել է զինվորական հոսպիտալ, բայց բժիշկներին չի հաջողվել փրկել նրա կյանքը»:
Արթուրն ասում է՝ եղբայրը զոհվել է իր ծննդյան օրվանից երեք օր անց: «Առաջնագծում պետք է լինի հետևակը՝ զինվորները, որոնք դիրքերում են, թիկունքում՝ երրորդ գծում, պետք է լինի հրետանին: Արտյոմը «ԳՐԱԴ» կայանքի նշանառու էր: Իրենք մոտավորապես 20-30 կիլոմետր պետք է հետ լինեին, բայց եղել են առաջնագծում: Եթե առաջին օրերին ամեն ինչ նորմալ է եղել, ապա հետո եղել են հետևակի կռվող անձնակազմ, եթե կարող ենք այդպես ասել: Այսպես հայտնվել են առաջին գծում: Մինչև իր զոհվելու օրը, չորս «ԳՐԱԴ» կայանք է փոխել, մեկը խփել է թշնամին, տեղափոխվել է մյուսին և այդպես շարունակ»:
Նա նաև եղբոր զոհվելու օրվա մանրամասներն է ներկայացնում. «Գնացել են, որ մեկին շրջափակումից դուրս բերեն, հիմա անգամ կարևոր չէ, թե ում: Կրակ են ապահովել, կատարել իրենց առաջադրանքը, բայց ինչոր պահի արդեն իրենք են կարիք ունեցել օգնության, որ դուրս գան շրջափակումից: Երեք մեքենայով են եղել, դուրս գալու պահին ԱԹՍ-ն հարվածել է»:
Արտյոմը շուտ է «վերադարձել» տուն: «Իր ծննդյան օրը՝ հոկտեմբերի 15-ին էր զանգել վերջին անգամ: Մինչ այդ էլ իր զանգերը հաճախակի չէին, մեզ ասում էր, որ իրեն չզանգահարենք, քանի որ այդ կերպ իրենց գտնում ու թիրախավորում են: Ու ինքն էլ ուշ ուշ էր զանգահարում, մի քանի րոպեով, ուղղակի ասում էր, որ իր հետ ամեն ինչ նորմալ է: Դեպքը տեղի է ունեցել հոկտեմբերի 18-ին, մեզ տեղեկությունը հասել է հոկտեմբերի 20- ին: Արտյոմի զոհվելու և եկեղեցական կարգով հուղարկավորության արարողության միջև ընդամենն օրերի տարբերություն է եղել»:
Արտյոմը երեք եղբայրներից կրտսերն է: Զրույցի ժամանակ ասում եմ՝ ինչպես բոլոր ընտանիքներում, վստահաբար, Արտյոմն էլ, որպես տան փոքր, իր մեծ բաժին սերն ու ուշադրությունն է ունեցել: Արթուրը հաստատում է սա և ասում՝ Արտյոմի բացակայությունը ոչ մի ձևով չի լրացվում: «Ուղղակի կյանքի այս փուլում գնում ես հոսանքի ուղղությամբ, ապրում ես, որովհետև պետք է ապրել: Բայց այդ պակասը լրացում չունի»:
Հ. Գ.-Արտյոմ Սաղաթել յանը ՀՀ նախագահի հրամանագրով հետմահու պարգևատրվել է «Մարտական ծառայություն» մեդալով: Հուղարկավորված է Ձորակապ գյուղի գերեզմանատանը:
ԼՈՒՍԻՆԵ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում
