Գնաճը պետք է կանխատեսելի և կառավարելի լինի. ինչպե՞ս զսպել այն
ЭКОНОМИКАՀՀ տնտեսական զարգացման և ներդրումների նախարար Տիգրան Խաչատրյանը օրերս Ազգային ժողովում լրագրողների հետ ճեպազրույցում նշել էր, որ օրենքով սահմանված շրջանակում կարող է լինել կառավարելի գնաճ, որը չի գերազանցի 4 տոկոսը, հավելելով, որ ամեն դեպքում ինչ ծավալների էլ հասնի գնաճը, քաղաքացիներն այն զգալու են: Նախարարը նաև նշել էր, որ գնաճը տնտեսական աճի անհրաժեշտ նախապայմաններից մեկն է:
Տնտեսագետ Թաթուլ Մանասերյանը «Փաստի» հետ զրույցում նշեց, որ տնտեսության մեջ գնաճը նորմալ երևույթ է:
«Խնդիրը հետևյալն է, որ գնաճը չպետք է շատ բարձր լինի: Այն պետք է լինի կանխատեսելի: Ինչ-որ չափով և՛ գնաճը, և՛ ինֆլ յացիոն գործընթացները նպաստում են տնտեսության զարգացմանը, եթե միանիշ թվով են և հնարավոր է դրանք կարգավորել, կանխատեսել, նաև կառավարել այդ ռիսկերը», ասում է տնտեսագետը:
Արձագանքելով նրան, որ խոսքը 4 տոկոս հնարավոր գնաճի մասին է, տնտեսագետը շեշտեց, որ սա լրիվ նորմալ և իրատեսական է այս պայմաններում: «Այս սահմաններում դա կարելի է դարձնել նաև տնտեսության զարգացման խթան»:
Ինչ վերաբերում է նրան, որ մի դեպքում նախարարն արձանագրում է բանանի, բենզինի, շաքարավազի շուկաների ազատականացում, իսկ մյուս կողմից մի շարք ապրանքների դեպքում գնաճ կա, ինչպես հացի և այլ ապրանքների, պարոն Մանասերյանն այսպես է արձագանքում. «Գնանկում, իհարկե, այդ մասով կա, դա իրականությանը համապատասխանում է, բայց մյուս ապրանքների մասով, օրինակ՝ գազավորված հյութերի և այլնի, որոնք գնաճ են գրանցում, պետք է ուշադրություն դարձնենք, թե որքանով են դրանք առաջին անհրաժեշտության ապրանքներ, որքանով են դրանք անհրաժեշտ մարդու առողջությանը, որքանով ենք մենք վնասում կամ օգնում սպառողին: Այսինքն՝ կան կոնկրետ չափորոշիչներ: Պետք է շրջահայաց լինել և երևույթը մեկ անկյունից չդիտարկել», - ընդգծում է մեր զրուցակիցը:
Տնտեսագետ Ատոմ Մարգարյանի կարծիքով, սակայն, գնաճը տնտեսական աճի մեջ ամենավերջին դերն է խաղում, եթե խոսքն իրական տնտեսական աճի մասին է: Բացի դա, վերջինս մանրամասնում է, թե ինչպես է պետք զսպել գնաճը Հայաստանի նման երկրների պարագայում:
«Գնաճը զսպող գործոնները մեր երկրի պարագայում առաջին հերթին բնակչության ցածր գնողունակությունն և տրանսֆերների հոսքի դանդաղումն են: Սա, ցավոք, իրականություն է և ինչ-որ տեղ նվեր է իշխանություններին: Բայց մյուս կողմից ընդհանուր ծախսային քաղաքականությունը, եթե խոսում ենք պետության կողմից բյուջետային ծախսերի կատարման մասին, կարող է գնաճի հավել յալ գործոններ հանդիսանալ, և այդ պատճառով է, որ կառավարությունը չի գնում աշխատավարձերի և կենսաթոշակների հավել յալ բարձրացման, այնինչ արժեր այդ լծակն օգտագործել: Նախարարը երբ ասում է, որ գնաճը կարող է տնտեսական աճի գործոն լինել, լծակները կամ մեխանիզմները հենց այդտեղ են, որ չպետք է վախենալ 6-7 տոկոս գնաճից, բայց նպատակամղված հավել յալ լիկվիդայնությունը պետք է ուղղել զարգացման մեծ պոտենցիալ ունեցող սեկտորներին, հատկապես բարձր տեխնոլոգիական և ավելացված արժեքի մեծ մասնաբաժին պարունակող արտադրանքի, այլ ոլորտների սեգմենտների զարգացմանը:
Մյուս կողմից՝ դրամավարկային լծակներով ևս կարելի է հավել յալ աշխուժություն մտցնել, ձևավորել մակրոտնտեսական պահանջարկ, որից այս իշխանությունները, ցավոք, առայժմ ձեռնպահ են մնում», - նշում է տնտեսագետը:
Մեր զրուցակիցն անդրադարձավ նաև նախարարի այն պնդմանը, որ բանանի, շաքարավազի և բենզինի շուկաներն ազատականացել են, նկատելի է գնանկումը: Սակայն որոշ ապրանքների դեպքում կա նաև գնաճ: Օրինակ, հացը թանկացել է 10-20 դրամով:
Տնտեսագետը նշում է, որ պետք է հաշվի առնել, որ գործ ունենք տարբեր շուկաների հետ, որոնցից յուրաքանչ յուրն ունի իր առանձնահատկությունը:
«Հացի թանկացումը պարենային անվտանգության խնդիր է, և կառավարությունն ամեն ինչ պետք է անի, որպեսզի այդտեղ գների կայունություն ապահովի՝ ներքին արտադրությունը խթանելով, գյուղատնտեսության սուբսիդավորման միջոցով: Նաև եվրասիական գործընկերների հետ աշխատանքի շնորհիվ, որովհետև հացահատիկի հիմնական մասը ներկրվում է Ռուսաստանից: Ինչ վերաբերում է բանանին, ապա դրա գինն իջավ հետհեղափոխական շրջանում, իսկ այսօր ամենաբարձրերից մեկն է ԵԱՏՄ երկրներում և նույնիսկ չափազանց բարձր է, քան նախահեղափոխական շրջանում էր», - եզրափակեց պարոն Մարգարյանը՝ ընդգծելով, որ այստեղ գերշահույթներ են առաջանում, և պետք է միջամտի տնտեսական մրցակցության պաշտպանության պետական հանձնաժողովը:
ԼՈՒՍԻՆԵ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ