«Ցանկացած բարձրացում՝ լինի այն քիչ, թե շատ, ազդելու է գնագոյացման քաղաքականության վրա». թիրախում ջերմոցային տնտեսություններն են
ЭКОНОМИКАԳազի սակագների վերանայման հայտն ուսումնասիրելու արդյունքում օրերս Հանրային ծառայությունները կարգավորող հանձնաժողովը ներկայացրել է իր հաշվարկներն ու առաջարկները:
Մինչ բուն առաջարկներին անդրադառնալը՝ ԳԱԱ Արևելագիտության ինստիտուտի ավագ գիտաշխատող, էներգետիկ հարցերով փորձագետ Արմեն Մանվելյանը «Փաստի» հետ զրույցում շեշտեց. «Մենք գնի բարձրացումից խուսափել չենք կարող և հիմա, փաստորեն, պետական մարմինը փորձում է ի հաշիվ «Գազպրոմ Արմենիայի»՝ շատ ավելի քիչ բարձրացնել գազի գինը, քան պահանջել էր ընկերությունը: Նպատակը, ըստ էության, «Գազպրոմ Արմենիայի» հաշվին շատ ավելի քիչ բարձրացում գրանցելն է: Ինչ վերաբերում է հնարավոր վերջնական արդյունքներին, ապա դա կախված է այն հարցից, թե արդյոք կարող են ռուսների հետ պայմանավորվածության գալ: Առնվազն ժամանակը մինչ այս ցույց է տվել, որ ի վիճակի չեն դա անելու, որովհետև առաջին հերթին խնդիրը չեն հասկանում խորքային տեսանկյունից: Ըստ այդմ, նաև չեն կարողանում լուծումներ առաջարկել, գտնել ուղիներ, որով կկարողանան համաձայնության գալ, որ, մասնավորապես, սահմանին գազի գինը շատ ավելի ցածր լինի, քան այսօր է: Հիմնական խնդիրն այն է, որ այսօրվա իշխանությունները Ռուսաստանի հետ հարաբերությունների կառուցման խնդիր ունեն»:
Անդրադառնալով ՀԾԿՀ-ի հաշվարկներին ու այն առաջարկին, որը վերաբերում է «Գազպրոմ Արմենիայի» աշխատավարձերի ֆոնդի և աշխատողների թվի կրճատմանը՝ Ա. Մանվելյանն ընդգծեց, որ իր պրակտիկայում առաջին անգամ է հանդիպում մի իրավիճակի, երբ պետությունն ինքն է աշխատավարձերի, աշխատողների թվի կրճատման պահանջ դնում. «Չգիտեմ` մենաշնորհային կառույցների առաջ նախկինում նման պահանջներ դրվե՞լ են, թե՞ ոչ: Առհասարակ, ցանկացած ընկերություն իր աշխատողների թիվը որոշում է՝ հաշվի առնելով այն խնդիրները, որոնք պետք է լուծի: Հիմա եթե աշխատողներին կրճատեն, արդյոք կարո՞ղ են հսկայական ու ահռելի համակարգը սպասարկել: Հետևաբար, թե՛ աշխատավարձի կրճատման, թե՛ աշխատողների թվաքանակի վերաբերյալ պահանջներն իրենց մեջ լուրջ ռիսկեր են պարունակում. «Գազպրոմ Արմենիան» բնակչությանն ապահովում է գազով ողջ Հայաստանով մեկ: Խնդիրը պետք է ավելի հստակեցվի՝ ավելի քիչ ռեսուրսով կարո՞ղ է այդ հսկայական համակարգը սպասարկել: Մյուս կողմից՝ ռիսկային է նաև աշխատողների թվաքանակի կրճատման հանգամանքը՝ հաշվի առնելով տնտեսական ներկայիս պայմաններն ու այն, որ, այդ մարդիկ, ամեն դեպքում, ՀՀ քաղաքացիներ են: Ընդհանուր առմամբ, չեմ կարծոմ, որ այս ամենի հիմքում մտածված քաղաքականություն կա, ուղղակի ուզում են ավելի քիչ բարձրացնել գազի գինը, որ հետո այդ հանգամանքը, հավանաբար, որպես լուրջ հաղթանակ ներկայացնեն»:
Նշենք, որ ՀԾԿՀ-ն առաջարկում է ջերմոցային տնտեսությունների, պահածո, ըմպելիքներ և կաթնամթերք արտադրողների համար գազի սակագինը բարձրացնել 1000 խորանարդ մետրի դիմաց 224 դոլար, թեպետ այս առումով «Գազպրոմ Արմենիան» ավելի բարձր սակագին էր առաջարկել: Դիտարկելով թե՛ հանձնաժողովի առաջարկը, թե՛ ընկերության հայտը, Ա. Մանվելյանը նկատեց. «Նման տնտեսությունները և հատկապես ջերմոցային տնտեսությունները կախված են գազի գներից: Գազի գինն էականորեն ազդում է տնտեսությունների և հատկապես ջերմոցային տնտեսությունների զարգացման և այլ աշխատանքների վրա: Այս պարագայում հասկանալի է, որ գազի գնի բարձրացումը կբերի նաև գյուղատնտեսական ապրանքատեսակների թանկացմանը: Խոսքը հատկապես ջերմոցային ապրանքների՝ օրինակ՝ լոլիկի, վարունգի և ջերմոցային տնտեսությունների այլ արտադրանքների մասին է: Ընդհանուր առմամբ, մանավանդ նման տնտեսական իրավիճակում գտնվող երկրի համար գազի գնի բարձրացումը լուրջ և զգալի հարված կլինի նաև կաթնամթերքի և այլ արտադրությունների համար, ինչի հետևանքով գների որոշակի բարձրացում կլինի: Եթե անգամ ընդունվեն հանձնաժողովի առաջարկները, միևնույն է, ցանկացած բարձրացում՝ լինի այն քիչ, թե շատ, ազդելու է գնագոյացման քաղաքականության վրա»:
Հավելենք նաև, որ եթե «Գազպրոմ Արմենիան» իր հայտով առաջարկել էր բոլոր սպառողների համար կիրառել միասնական մեկ սակագին՝ առանց խմբերի միջև տարբերակման, ապա հանձնաժողովն առաջարկել է պահպանել գործող հիմնական սպառողական խմբերը: Անդրադառնալով նշվածին՝ մեր զրուցակիցը նշեց.
«Սոցիալապես անապահով խավը որոշակի դոտացիոն գներով էր գազ ստանում, և «Գազպրոմ Արմենիա» առաջարկում է վերացնել այն: Հիմա եթե հանձնաժողովն առաջարկում է դոտացիան պահպանել, ապա, կարծում եմ, սա իսկապես լուրջ խնդիր է: Այդ առաջարկից պարզ է դառնում, որ «Գազպրոմ Արմենիա» ուղղակի ի վիճակի չէ դոտիացիան իր հաշվին շարունակաբար պահել: Պարզ է, որ եթե այդ բարձրացումը լինի, հատկապես սոցիալակապես անապահով խավերի համար լուրջ հարված է լինելու: Չգիտեմ՝ ինչպես համաձայնության կգան կամ, ի վերջո, որ տարբերակը կաշխատի, բայց մարդկանց, այսպես ասած, փոքր սպառողների շահերի խնդիրը շատ կարևոր է: Պետք է հասկանանք, թե, վերջիվերջո, ով է իր վրա վերցնելու այդ պատասխանատվությունը: «Գազպրոմ Արմենիա՞ն» է դոտացիոն գներով գազ մատակարարելու, թե պետությունն ինչ-որ չափով կփոխհատուցի՝ այդ խավերի համար ապահովելով գազի համեմատաբար էժան գին»:
Ամփոփելով՝ փորձագետն ընդգծեց, որ տեսականորեն կողմերը կարող են համաձայնության գալ. «Բայց հարցն առաջին հերթին Ռուսաստան-Հայաստան հարաբերությունների համատեքստում է: Այս առումով գոնե վեջին երկու տարին ցույց է տալիս, որ պրակտիկ աշխատանքն այդ ուղղությամբ ձախողված է և ընդհանուր հայտարարի չեն կարողանում գալ»:
Աննա Բադալյան