«Ինտելեկտուալ խաղերը պարզապես զվարճանք չեն, դրանք բավականին լուրջ նշանակություն ունեն հատկապես դպրոցականների և ուսանողների համար»
ОБЩЕСТВОԻնտելեկտուալ խաղեր ասելով՝ շատերս կհիշենք մանկապատանեկան մի շարք խաղեր, այդ թվում՝ «Ամենախելացին», «Հայ ասպետը», նաև գիտակների մասնակցությամբ ինտելեկտուալ հանդիպումները՝ «Ի՞նչ, որտե՞ղ, ե՞րբ»-ը: Օրինակները շատ են: Ավաղ, հաղորդումներից որոշներն այլևս եթերում չեն, բայց անխոս անհրաժեշտություն են հատկապես այն կոնտեքստում, երբ ամեն անգամ խոսում ենք կիրթ, մտածող հասարակություն ունենալու անհրաժեշտության մասին: Պատահական չէ, որ հենց այս օրերին «Համահայկական ինտելեկտուալ շարժում» նախաձեռնությունը հանդես է գալիս Հայաստանում ինտելեկտուալ շարժման շրջանակների ընդլայնման գաղափարով: Նախաձեռնության համահիմնադիրներ Կարեն Քոչարյանը, Տիգրան Քոչարյանը և Հարություն Արզումանյանը սկսում են ծրագրեր մի շարք ուղղություններով, այդ թվում՝ ինտելեկտուալ խաղերի բիզնես-լիգայի ստեղծում, ինտելեկտուալ խաղերի դպրոցական և ուսանողական լիգաների ստեղծում, «Ի՞նչ, որտե՞ղ, ե՞րբ» խաղի Հայաստանի սիրողական առաջնություն, կազմակերպությունների ներսում ինտելեկտուալ խաղերի միջոցով թիմ-բիլդինգի անցկացում:
Կարեն Քոչարյանն ընդգծում է՝ նման շարժում ստեղծելու գաղափարը վաղուց էր հասունացել, հիմա այն իրագործելու ճիշտ ժամանակն է: «Բոլորն են համաձայն այն դիտարկման հետ, որ Հայաստանում ամեն ինչ պետք է սկսել կրթությունից, հասարակության կրթական ու ինտելեկտուալ մակարդակը բարձրացնելուց: Դա երկար պրոցես է, մեր ուշադրությունն առաջին հերթին պետք է երեխաների, պատանիների ու երիտասարդների վրա սևեռենք: Հետո արդեն մտածեցինք՝ իսկ ինչո՞ւ չաշխատել բոլոր շերտերի հետ՝ սկսած երեխաներից վերջացրած հասուն տարիքի մարդկանցով: Ի դեպ, ի զարմանս մեզ, պարզել ենք, որ ինտելեկտուալ տարբեր խաղեր հիմնարկ-ձեռնարկություններում բավականին պոպուլյար են դարձել: Սրան զուգահեռ մեզ համար շատ կարևոր է մարզերին ուշադրություն դարձնելը, քանի որ, ցավոք, այս շարժումը ևս հիմնականում կենտրոնացել է Երևանում»,-ասում է Կարեն Քոչարյանը՝ հայտնելով նաև ուրախալի լուրը. այս տարի հեռուստատեսային ֆորմատում ավելանում է արտամրցութային խաղերի քանակը, ինչի շնորհիվ տարբեր մարզերի ու համայնքների՝ առայժմ սիրողական թիմերը կհրավիրեն հեռուստատեսային խաղերի:
Տիգրան Քոչարյանն էլ հավելում է՝ ներկա պահին մարզերում կան գործող ակումբներ: ««Գիտակների հայկական ասոցիացիան» երկու խոշոր միջոցառում է նախատեսում այս տարի: Մեկը Դիլիջանյան միջազգային փառատոնն է, որին ներկա է լինելու 30-ից ավելի թիմ 11 երկրից, մյուսը բավականին խոշոր ծրագիր է նախատեսվում իրագործել Արցախում, որովհետև կա գիտակցում, որ Հայաստանը և Արցախը նաև ինտելեկտուալ ասպարեզում պետք է միասին լինեն և իրարից չկտրվեն: Բացի դա, կլինի «Հայաստանի սիրողական առաջնություն», որի հաղթողը հնարավորություն կունենա մասնակցելու նաև աշխարհի սիրողական թիմերի առաջնությանը»,-հավելում է Տ. Քոչարյանը:
Ի դեպ, սիրողական առաջնության հաղթողը հնարավորություն կստանա մասնակցել նաև «Ի՞նչ, որտե՞ղ, ե՞րբ» հեռուստատեսային խաղի արտամրցութային հատվածին: Միևնույն ժամանակ Կ. Քոչարյանն ընդգծում է՝ առաջարկներ ու մտադրություններ կան ոլորտային առաջնություններ անցկացնելու, որոնց ներկայացուցիչները ևս կխաղան սիրողական առաջնություններում:
«Համահայկական ինտելեկտուալ շարժում» նախաձեռնության ևս մեկ համահիմնադիր՝ Հարություն Արզումանյանն էլ պարզաբանում է, թե ինչպես են աշխատելու ավելի լայն շերտերի հետ: «Խնդիրն այն էր, որ ինտելեկտուալ խաղի ասպարեզը հիմնականում նույն մարդկանց հետ էր կապված, որոնք արդեն տասնամյակներ խաղում են, և սերնդափոխությունը, կարծես թե, այնքան էլ լավ տեղի չէր ունենում: Կարիք ունենք նոր մարդկանց բերելու ասպարեզ: Հիմա ցանկանում ենք անցկացնել սիրողական տարբեր առաջնություններ, ստեղծել բիզնես-լիգա: Դրանք կլինեն առաջին հերթին ինչ-որ կազմակերպություններ ներկայացնող թիմեր: Հրավերներ ենք ուղարկելու Հայաստանի խոշոր ու միջին բոլոր կազմակերպություններին՝ առաջարկելով ինտելեկտուալ խաղերի միջոցով կազմակերպությունների ներսում թիմ-բիլդինգի ծառայություն: Երբ կազմակերպությունների թիմերը կծանոթանան ինտելեկտուալ խաղերի աշխարհին, այնուհետև կկազմակերպվեն ոլորտային առաջնություններ: Դրանից հետո թիմերին կպատրաստենք Հայաստանի սիրողական առաջնությանը, որը պլանավորում ենք անցկացնել այս տարի: Բացի բիզնես լիգան, ցանկանում ենք ստեղծել նաև դպրոցական և ուսանողական լիգաներ»,-նշում է Արզումանյանը:
Կարեն Քոչարյանի դիտարկմամբ, ինտելեկտուալ խաղերը պարզապես զվարճանք չեն, այլ բավականին լուրջ նշանակություն ունեն հատկապես դպրոցականնեերի և ուսանողների համար, որոնք փաստացի մեր երկրի տերն են ապագայում: Տիգրան Քոչարյանը համակարծիք է այն առումով, որ այս խաղերը թույլ կտան երեխաներին ինքնահաստատվել ոչ թե հեռախոսի կամ էլ ծնողների վարած թանկարժեք մեքենայի, այլ սեփական գիտելիքի շնորհիվ:
Լուսինե Առաքելյան