Եվրոպայում գիտակցում են, որ մայրցամաքի տնտեսական անվտանգությունն ու քաղաքական միասնությունը վտանգված են
ЭКОНОМИКАՓնտրում եք բարձր վարձատրվող աշխատանք՝ սեղմեք ԱՅՍՏԵՂ
Եվրոպան գնալով ավելի է մեկուսացվում վաղեմի գործընկերներից, եւ պաշտոնատար անձինք այժմ ցավով գիտակցում են, որ մայրցամաքի տնտեսական անվտանգությունն ու քաղաքական միասնությունը վտանգված են, գրում է Fortune-ը:
«Ուկրաինայի պատերազմը հանգեցրել է եվրոպական արտաքին քաղաքականության կտրուկ փոփոխության։ Պատերազմը ամրապնդել է Եվրամիության եւ ԱՄՆ-ի հարաբերությունները, մինչդեռ Արեւմուտքի եւ Ռուսաստանի հարաբերությունները փլուզվել են: Եվ մինչ Չինաստանի նախագահ Սի Ծինփինը, ըստ տեղեկությունների, «մտահոգություն» էր հայտնել պատերազմի վերաբերյալ, Չինաստանը մնաց Ռուսաստանի կողքին պատերազմի ողջ ընթացքում, երբ տնտեսական շահերը վտանգի տակ էին: Երկրում COVID-19-ի դեմ զսպման խիստ կանոնները արդեն գրեթե երեք տարի նույնպես սահմանափակել են տնտեսական համագործակցությունը Եվրոպայի հետ:
Մի խոսքով, պատերազմը ցույց տվեց, թե որքանով է եվրոպական բարգավաճումը կախված օտարերկրյա խաղացողներից՝ սկսած ռուսական էներգիայից վերջացրած Չինաստանի մեծ շուկա անսահմանափակ մուտով: Իսկ բարձրաստիճան պաշտոնյաներն ասում են, որ Եվրոպան պետք է նոր ուղի կերտի՝ իր ապագան ապահովելու համար:
«Կարծում եմ՝ մենք՝ եվրոպացիներս, կանգնած ենք մի իրավիճակի առջեւ, երբ տառապում ենք տարիներ տեւած գործընթացի հետեւանքներից, երբ մենք առանձնացրել ենք մեր բարգավաճման աղբյուրները մեր անվտանգության աղբյուրներից»,- ավելի վաղ հայտարարել էր ԵՄ դիվանագետ Ժոզեպ Բորելը:
Չինաստանի եւ Ռուսաստանի հետ խզված կապերի պայմաններում Եվրոպան կարողացավ դժվար պահին դիմել ԱՄՆ-ին, բայց Բորելը նախազգուշացրեց, որ նույնիսկ այդ պատմական դաշինքը վտանգի տակ է այսօրվա աշխարհում: «Դուք, Միացյալ Նահանգներ, հոգում եք մեր անվտանգության մասին: Դուք՝ Չինաստան եւ Ռուսաստան, դրել եք մեր բարգավաճման հիմքը։ Սա մի աշխարհ է, որն այլեւս գոյություն չունի»,- ասել է նա:
Պատերազմը եւ դրան նախորդած համավարակը ցույց տվեցին, թե իրականում որքանով է Եվրոպան կախված Չինաստանից եւ Ռուսաստանից՝ իր տնտեսական անվտանգության առումով։
Պատերազմից առաջ Ռուսաստանը դեպի Եվրոպա ածխի, գազի եւ նավթամթերքի առաջատար մատակարար էր, եւ Բորելը, հետ նայելով, այդ կախվածությունը համարում է անհեռատես։ «Մեր բարգավաճումը հիմնված է Ռուսաստանից եկող էժան էներգիայի վրա։ Ռուսական գազը էժան է եւ իբր մատչելի, անվտանգ ու կայուն։ Ապացուցվեց, որ դա այդպես չէ»,- ասել է նա։
Պատերազմի բռնկումից ի վեր ռուսական պետական էներգետիկ ընկերությունները խստորեն սահմանափակել են գազի մատակարարումները Եվրոպա, իսկ եվրոպական երկրները պատրաստվում են դեկտեմբերին ռուսական նավթի ներկրման մասնակի արգելք սահմանել։ Սակայն այս փոփոխությունների հետեւանքները, գոնե կարճաժամկետ հեռանկարում, եղել են վառելիքի գների արագ աճը եւ ամբողջ մայրցամաքում աճող էներգետիկ ճգնաժամը:
Բորելն ասել է, որ ներկայիս ճգնաժամն օգնել է Եվրոպային վերակողմնորոշվել ներքին էներգիայի արտադրության վրա, սակայն ռուսական էներգիայից հեռանալը հեշտ չի լինի եւ կպահանջի «մեր տնտեսության վճռական վերակառուցում»:
Ինչ վերաբերում է Չինաստանին, ապա COVID-19 համավարակի ժամանակ աշխարհից երկրի մեկուսացումը վտանգի տակ է դրել Եվրոպայի հարաբերություններն իր տնտեսական խոշորագույն գործընկերոջ հետ։ Եվրոպան արտադրական ապրանքների եւ ծառայությունների աշխարհի խոշորագույն արտահանողն է, իսկ 2020 թվականին Չինաստանը առաջ է անցել ԱՄՆ-ից՝ որպես ԵՄ ամենամեծ առեւտրային գործընկեր։
Բորելը ափսոսանք է հայտնել վերջին տարիներին Եվրոպան կորցրել է «չինական մեծ շուկա մուտքը»: 2020 թվականին եվրոպական ներդրումները Չինաստանում ընկել են 11,8 տոկոսով եւ համարյա չեն վերականգնվել, քանի որ ուղեւորությունների սահմանափակումները եւ կարանտինի սպառնալիքը դժվարացրել են օտարերկրացիների համար երկրում բիզնես անելը: Անցյալ ամիս Եվրոպական առեւտրի պալատը նախազգուշացրեց, որ Չինաստանի COVID-19-ի «ոչ ճկուն եւ անհետեւողականորեն իրականացվող» քաղաքականությունը լրջորեն խաթարել է եվրոպական բիզնես վստահությունը երկրի նկատմամբ: «Չինաստանի հասանելիությունը գնալով դժվարանում է: Հարմարեցումը կոշտ կլինի, եւ դա քաղաքական խնդիրներ կստեղծի»,- ասել է Բորելը:
Բորելը պատմել է նաեւ այն մասին, թե ինչպես են աջակողմյան քաղաքական կուսակցությունները թափ հավաքում Եվրոպայում։
«Իտալիայի եղբայրներ» ծայրահեղ աջ քաղաքական կուսակցությունը մեծ հաջողություններ ունեցավ, երբ սեպտեմբերին նրա թեկնածու Ջորջիա Մելոնին ընտրվեց երկրի հաջորդ վարչապետ:
Եվրոպան կարողացավ դիմել ԱՄՆ-ին դժվար պահին, քանի որ նրա պատմական դաշնակիցը զգալիորեն մեծացրել է մայրցամաքի ՀԲԳ մատակարարումները եւ շարունակում է աջակցել Ուկրաինային զենքով ու ֆինանսապես: Բայց Բորելը նախազգուշացրել է, որ նույնիսկ ԱՄՆ-ի հետ Եվրոպայի պատմականորեն կայուն հարաբերությունները չպետք է ընկալվեն որպես կանխորոշված:
Մինչ Եվրոպան այժմ «ֆանտաստիկ հարաբերություններ» ունի ԱՄՆ-ի հետ, Բորելը մտահոգություն է հայտնել, որ Եվրոպային ԱՄՆ աջակցության ներկայիս ստատուս-քվոն կարող է փոխվել հաջորդ նախագահական ընտրություններից հետո 2024 թվականին կամ նույնիսկ հաջորդ ամիս միջանկյալ ընտրություններից հետո: «Ո՞վ գիտի, թե ինչ կլինի երկու տարի հետո կամ նույնիսկ նոյեմբերին։ Ի՞նչ կլիներ, եթե Բայդենի փոխարեն Թրամփը կամ նրա նման մեկը լիներ Սպիտակ տանը»,- ասել է Բորելը։
Թեեւ ԱՄՆ-ում քաղաքական քամին կարող է փոխվել, հանրության աջակցությունը երկրում կարծես թե դեռեւս Եվրոպայի կողմն է: Հունիսին անցկացված հարցումը ցույց է տվել, որ ամերիկացիների գրեթե երկու երրորդը աջակցում է ԱՄՆ բնական գազի արդյունահանման ընդլայնմանը եւ Եվրոպա ՀԲԳ-ի մատակարարումներին, քանի որ մայրցամաքը դադարեցնում է մատակարարումները Ռուսաստանից: Եվ անցած շաբաթ մեկ այլ հարցում ցույց է տվել, որ ամերիկացիների երեք քառորդը կարծում է, որ ԱՄՆ-ը պետք է շարունակի աջակցել Ուկրաինային:
Բայց, այնուամենայնիվ, Բորելը մատնանշել է, որ Եվրոպան իր անվտանգությունը «պատվիրակել է» ԱՄՆ-ին, եւ մայրցամաքը պետք է կենտրոնանա այդ իշխանության մի մասը վերականգնելու վրա, եթե ցանկանում է գոյատեւել ներկայիս համաշխարհային կոնֆիգուրացիայի մեջ: «Սրանք որոշ հարցեր են, որոնք մենք պետք է ինքներս մեզ տանք: Իսկ պատասխանն ինձ համար պարզ է՝ մենք ինքներս պետք է ավելի շատ պատասխանատվություն ստանձնենք։ Մենք պետք է ստանձնենք մեր անվտանգության ապահովման պատասխանատվության մեծ մասը»,- ասել է նա: