Նման ղեկավարությամբ շուտով Հայաստանի բոլոր իսկական հայրենասերները կհայտնվեն բանտերում, իսկ իրական ինքնիշխանության համար պայքարը կհռչակվի հանցագործություն. «Փաստ»
ПОЛИТИКА«Փաստ» օրաթերթը գրում է
politnavigator.net-ը «Հայաստանում մաքրում են քաղաքական դաշտը և պատրաստվում թեքվել դեպի Արևմուտք» վերնագրով հոդվածում գրում է, որ վերջերս բոլորին ցնցեց լուրն այն մասին, որ Հայաստանի ղեկավարությունը հրաժարվել է ՀԱՊԿ զորավարժություններ անցկացնել իր տարածքում, ինչը պետք է դիտարկել որպես Ռուսաստանից դեպի Արևմուտք թեքվելու քայլ։ Ավելին, Նիկոլ Փաշինյանի պնդումը, թե «Ռուսաստանի ռազմական ներկայությունը Հայաստանում չի երաշխավորում հանրապետության անվտանգությունը, այլ ընդհակառակը, սպառնալիք է ստեղծում նրա անվտանգությանը», դարձել է համատեղ զորավարժություններից հրաժարվելու հիմնավորումը։ Այսինքն, միտումնավոր քարոզվում է այն թեզը, որ Գյումրիում ռազմակայանի և Ղարաբաղում խաղաղապահների առկայությունը հակասում է հայության ազգային շահերին, քանի որ հարվածի տակ է դնում հանրապետությունը։
Ըստ Փաշինյանի, իբր ադրբեջանական կողմը եվրոպացի և ամերիկացի պաշտոնյաներին վստահեցնում է, որ Երևանն ու Մոսկվան վտանգ են ներկայացնում Բաքվի համար, քանի որ ծրագրում են համատեղ հատուկ գործողություն իրականացնել նրա դեմ։ Նման անհեթեթությունը ընդամենը փորձ է ինչ-որ կերպ արդարացնել այդ մերժումը, թեև համատեղ զորավարժությունների անցկացումը միայն կուժեղացներ հանրապետության ռազմական ուժերը և կցուցաբերեր սահմանները պաշտպանելու վճռականությունը։ Ստացվում է, որ պաշտոնական Երևանը ոչ միայն հակառուսական, այլ նաև ակնհայտ պարտվողական, կապիտուլ յացիոն դիրքորոշում է ընդունել Արցախի և բուն Հայաստանի հանձնման հարցում։ Ի դեպ, այդ եզրահանգման են նաև ընդդիմության առաջատար դեմքերը: Այսպես, պաշտպանության նախկին նախարար և «Հայաստան» խորհրդարանական խմբակցության ղեկավար Սեյրան Օհանյանն ասել է, որ «վարժանքներ անցկացնելուց հրաժարվելը հավասարազոր է ռազմական ուսուցման բարձրագույն ձևից հրաժարվելուն»:
Իսկ ըստ Դեմոկրատական կուսակցության ղեկավար Արամ Սարգսյանի, Հայաստանի իշխանության նման քայլը փաստացի վկայում է հայկական բանակի մարտունակությունը չբարձրացնելու և սեփական զինված ուժերը չկառուցելու՝ հակառակորդի հետ պայմանավորվածության մասին։ Նա նաև նշել է, որ ՀԱՊԿ-ի համատեղ զորավարժությունները պարզապես կարող էին օգնել բացել Լաչինի միջանցքը: Բայց պաշտոնական Երևանը չի պատրաստվում լուծել Արցախի ապաշրջափակման խնդիրը, այլ, ընդհակառակը, խաղալով Արևմուտքի սցենարով՝ շահագրգռված է ճգնաժամի երկարաձգմամբ, որը հող է նախապատրաստում վերջնական աշխարհաքաղաքական վերակողմնորոշման համար։ Հայտնի ընդդիմադիր ակտիվիստ և ռուսասեր Միկա Բադալյանն այդ փաստը մեկնաբանել է այսպես. «Հաշվի առնելով «Ռազմական դրության մասին» և «Ինքնիշխանության մասին» օրենքներում նոր փոփոխությունները՝ պարզ է, որ Հայաստանի իշխանությունները պատրաստվում են հերթական կապիտուլ յացիային ու դրանից դժգոհների բողոքը ճնշելուն՝ 10-15 տարով նստեցնելու սպառնալիքով»։
Եվ այստեղ նա միանգամայն իրավացի է, քանի որ Երևանն ակնհայտորեն նախապատրաստում է մի շարք օրենսդրական ռեպրեսիվ քայլեր, որոնք պետք է մաքրեն երկրի քաղաքական դաշտը ակտիվ ընդդիմադիր ուժերից և այդ քողի տակ ձեռնարկեն անհրաժեշտ գործողություններ Բաքվի և Արևմուտքի պայմաններով վերջնական համաձայնագրի կնքման շուրջ։ Դրանից հետո Փաշինյանը հանգիստ սրտով և Արևմուտքի աջակցությամբ խորհրդարանում որոշում կընդունի դուրս բերել ռուս խաղաղապահներին և Գյումրիի ռազմակայանը։ Նման սցենարի առաջին ազդանշանները արդեն իսկ կան ձերբակալությունների և խուզարկությունների տեսքով: Բացի դա, ԱԺԲ ամերիկամետ ռազմական միավորման մի քանի հարյուր անդամ փորձ են արել արգելափակել Գյումրիի ռուսական ռազմաբազան՝ պահանջելով անհապաղ դուրս բերել այդ զորախումբը Հայաստանից։ Ընդ որում, այդ ակցիան պետք է մշտական դառնա և լրացնի ադրբեջանցի «բնապահպանների» կողմից Լաչինի միջանցքի արգելափակումը։
Այսինքն, ակնհայտ է, որ բոլոր այդ ուժերը՝ և՛ ադրբեջանական, և՛ հայկական կողմից, գործում են մեկ պլանի համաձայն և համակարգվում են Լոնդոնի կամ Վաշինգտոնի մեկ կենտրոնից։ Ի վերջո, պարզ է, որ ԱԺԲ-ն ստանում է ոչ միայն արևմտյան հիմնադրամների աջակցությունը, այլ նաև վերահսկվում է Հայաստանի իշխանությունների կողմից և հանդիսանում է Նիկոլ Փաշինյանի գործիքը Հայաստանում հակառուսական տրամադրություններ գեներացնելու համար։ Սա, ըստ էության, հասկանում են նաև Ռուսաստանում, որտեղ շատերի շրջանում արդեն ավելի է ուժեղանում այն կարծիքը, որ Երևանն այժմ հնարավորություններ է փնտրում աշխարհաքաղաքական վերջնական շրջադարձի համար։ Այդ տեսակետն է վերջերս հնչեցրել Պետդումայի ԱՊՀ գործերով, եվրասիական ինտեգրման և հայրենակիցների հետ կապերի հանձնաժողովի նախագահի առաջին տեղակալ Կոնստանտին Զատուլինը։
«Փաշինյանի իշխանությունը, ցանկանալով Արևմուտքին ներքաշել տարածաշրջան, գնում է իր դաշնակցին փոխելու ճանապարհով։ Եվ դա այն հույսով, որ Արևմուտքը, ԱՄՆ-ը, Ֆրանսիան կօգնեն գլուխ հանել Թուրքիայի և Ադրբեջանի հետ հարաբերություններում։ Բայց նրանք երբեք դա չեն արել և չեն էլ անի, վստահ եմ: Որովհետև նրանց, հատկապես ԱՄՆ-ի համար ամենակարևորը Ռուսաստանին տարածաշրջանից հեռացնելն է։ Մնացած ամեն ինչը՝ հայ բնակչության և Լեռնային Ղարաբաղի ճակատագիրը, նրանց քիչ է հետաքրքրում»,- նշել է քաղաքական գործիչը: Այսպիսով, «եվրոպական», այսինքն՝ գաղութային Հայաստանի ստեղծման և ճանաչման գործընթացն ընթանում է արագացված տեմպերով, իսկ բազմահազար հայերի ցանկությունը՝ պաշտպանել երկրի և Լեռնային Ղարաբաղի անկախությունն ու ինքնիշխանությունը, հայտարարվում է անաֆեմա և օստրակիզմ։
Պատահական չէ, որ Նիկոլ Փաշինյանն իր վերջին ելույթի ժամանակ հայտարարեց հետևյալը. «Մեր ներկա հայրենասիրության մոդելը հայ հայրենասիրության խորհրդային մոդելն է, որը խորը հակասության մեջ է հայոց պետականության և պետականամետության հետ»։ Երևում է, որ նման ղեկավարությամբ շուտով Հայաստանի բոլոր իսկական հայրենասերները կհայտնվեն բանտերում, իսկ իրական ինքնիշխանության համար պայքարը կհռչակվի հանցագործություն։
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում