Հանքային ջրի հիմնական խնդիրը աղի պարունակությունն է, որը հաճախ աննկատ է մնում: «Հանքային ջրի տեսակների մեծ մասը հարուստ է նատրիումով, ինչը նպաստում է օրգանիզմում հեղուկի պահպանմանը և բարձրացնում է արյան ճնշումը», - բացատրում է Գենետիկական հետազոտությունների ազգային կենտրոնի խորհրդատուն: Նման ջուրը կարող է մեծացնել սրտի և արյան անոթների ծանրաբեռնվածությունը:
Իսկապես, ջրի մեջ պարունակվող նատրիումն իր բնույթով նման է այն աղին, որը մենք ավելացնում ենք սննդի մեջ։ Նատրիումի ավելցուկը կարող է հանգեցնել հեղուկի կուտակման, ինչը լրացուցիչ ճնշում է ստեղծում արյան անոթների պատերի վրա։ Արդյունքում մեծանում է հիպերտոնիայի և սրտանոթային այլ խանգարումների ռիսկը։
Մեկ այլ կարևոր կետ, որը հաճախ մոռացվում է, ջրի հանքայնացման մակարդակն է։ Որքան բարձր է հանքանյութերի կոնցենտրացիան, այնքան մեծ է ազդեցությունը օրգանիզմի վրա։ Այնուամենայնիվ, ոչ բոլոր հանքանյութերն են ստեղծվում հավասար: Օրինակ՝ կալցիումն ու մագնեզիումը, անշուշտ, անհրաժեշտ են օրգանիզմին, սակայն դրանց ավելցուկը կարող է բացասաբար ազդել սրտի աշխատանքի վրա։
