Եվրոպական էներգետիկ՝ մասնավորապես գազային շուկան գնալով ընդլայնվում է
ԲԼՈԳՌաֆայել Ավդալյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է.
Նախորդ շաբաթ ԵՄ էներգետիկ շուկան ավելացավ ևս մեկ էներգակիրներով հարուստ ներկրողով՝ հանձինս ԱՄՆ-ի։ Սա առաջին դեպքն էր,երբ ԱՄՆ-ից դեպի Եվրոպա բնական և հեղուկ գազ է արտահանվում։Գազի որոշակի խմբաքանակ արդեն հասցվել է Լեհաստան և Նիդեռլանդներ։Բնական է,որ եվրոպական մի շարք երկրներ իրենց ներքին սպառման համար պատրաստ են գրկաբաց ընդունել էներգետիկ այլ աղբյուրների մուտքը իրենց շուկա՝ դրանով փորձելով փոքր-ինչ թուլացնել կախվածությունը ռուսական գազից։ Ամերիկյան կողմը հանձինս այդ երկրի Էներգետիկայի նախարար Ռիկ Փերրիի՝ խոստացավ մեծացնել ամերիկյան գազի արդյունահանման և արտահանման ծավալները՝ եվրոպական կողմին առաջարկելով լրացուցիչ դիվերսիֆիկացիա և էներգետիկ անվտանգության նոր երաշխիքներ և ավելի բարձր մակարդակ։Բնական և հասկանալի է այն ոգևորվածությունը,որ կա մասնավորապես այսօր լեհերի մոտ,բայց ռացիոնալ դատել պարտավոր են բոլորը և բոլորն են հասկանում,որ ռուսական կողմին ԵՄ-ի պես շուկայից ուղղակի դուրս թողնելը դա երկարաժամկետ,եթե ոչ հեռանկար չպարունակող գործընթաց է։ Պատճառները շատ պարզ են՝ նախ ոչ ամերիկյան,ոչ մերձավորարևելյան և միջինասիական(օր.Իրան,Կատար և Թուրքմենստան),ոչ նորվեգական և ոչ այլ աղբյուրներ չեն կարող ամբողջապես լցնել այն վակուումը,որը կառաջա,եթե ռուսական էներգակիրը այլևս չհայտնվի ԵՄ շուկայում։Ներքին սպառման համար ծավալային առումով այն ավելի քան բավական է,բայց դրա քաղաքական հետևանքները կարող են շատ ավելի վտանգավոր լինել։Նույն ամերիկյան կողմը շատ մեծ ցանկության պարագայում անգամ չի կարող շարքային եվրոպացուն այսպես ասած հարմար գնով գազ մատակարարել։Դե արդյունահանման,այնուհետ այդ գազը եվրոպա հասցնելը մեղմ ասած էժան հաճույք լինել չի կարող,իսկ սա այսօր ռուսական կողմի ձեռքում լուրջ խաղաքարտ է,ինչից վերջինս մինչ այսօր կարողանում է օգտվել և այդ շուկան հիմնականում իր ձեռքում պահել։
Ինչ կլինի հետագայում ամենադժվար կանխատեսվողներից չէ,բայց որ զարգացումները կլինեն հետաքրքիր՝ դա կարելի է արձանագրել։