Պաշտոնը ժամանակավոր է. «Փաստ»
ՔԱՂԱՔԱԿԱՆ«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Շատերից ենք լսում, որ վերջին մեկ ամսում բազմաթիվ ընկերներ են կորցրել: Փառք Աստծո, ֆիզիկապես չեն կորցրել, ուղղակի հարաբերություններն են կորել: Ոմանց դեպքում պատճառը եղել է իրենց դիրքը կամ պաշտոնը կորցնելը, ոմանց դեպքում՝ լրիվ հակառակը՝ որոշ ընկերների պաշտոն ստանալը:
Երկու դեպքում էլ տեղին է հիշել Արտաշես Քալանթարյանի «Քննություն» վեպի սկիզբն ու ավարտը՝ կապված ավտոբուսի համեմատությամբ պատկերավոր դրվագների հետ: Հիմա պետք է հասկանալ՝ իրո՞ք ոմանց ավտոբուսում տեղ չի մնացել ընկերների համար, քանի որ ուղևորների քանակը կտրուկ ավելացել է, թե՞ կարճ ժամկետում հոգեբանություն է փոխվել Կորցնողները շատ էլ նեղվելու կարիք չունեն. կյանքն ինքնին ալ յուրի մաղ է ու դաժանորեն մաղում է մեր շրջապատը: Շատ ավելի վատ է նրանց համար, ովքեր մաղվում են, որովհետև ոչինչ հավերժական չէ՝ ո՛չ պաշտոնը, ո՛չ հարստությունը: Հենց ՀՀԿ-ի օրինակը ամենացայտուն վկայությունն է: Դեռ մեկ ամիս առաջ որևէ ՀՀԿ-ական պաշտոնյա մտքով անգամ չէր անցկացնի, որ մի օր հանկարծ ինքը ընդդիմություն է լինելու, կամ առանց աշխատանքի է մնալու, կամ դիրքերն է կորցնելու, առավել ևս՝ լծակները: Ի՞նչ ունենք այսօր: Լրիվ այլ իրականություն: Այնպես որ, նորաթուխները նույնպես պիտի գիտակցեն, որ իրենց պաշտոնավարումը ևս հավերժական չէ: Ավելին, նույնիսկ հայտնի էլ չէ, թե ինչքանով է երկարատև: Ու շատ հնարավոր է, որ մի օր հանկարծ շոշափելի, շատ շոշափելի զգան այն մարդկանց անհրաժեշտությունը, ում հեռախոսազանգերին այսօր չեն պատասխանում, ում համար այսօր ժամանակ չեն գտնում: Ու այն ժամանակ գուցե Քալանթարյանի հերոսի պես հիշեք կարմիր կոշիկները, հեծանիվն ու էլի բաներ, որ ցավ են պատճառելու, շատ մեծ ցավ: Արժեքները չկորցնեք, տղե՛րք, չկորցնեք նաև մտերիմներին: Դատարկ ավտոբուսը ծանր տեսարան է...
Շարունակությունը՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում