Կարևորի ու անկարևորի սահմանը. «Փաստ»
ՎԵՐԼՈՒԾԱԿԱՆ«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Ներկայիս հայաստանյան հասարակությունում, երբ համացանցը, համակարգիչը կամ գոնե սմարթֆոնը անհասանելի ճոխություն չեն, հանրության մի ստվար հատված հնարավորություն ունի բացել որևէ սոցցանցային հաշիվ և ինչ–որ իմաստով դառնալ լրագրող, լրատվություն տարածող կամ, ինչպես ընդունված է ասել, բլոգեր: Շեշտենք, որ խոսքը որակի մասին չէ, այլ երևույթի: Ըստ էության, երբ ցանկացածս մեր որևէ սոցցանցային էջում որևէ գրառում ենք կատարում, կամա թե ակամա դառնում ենք ինֆորմացիա ստեղծող կամ տարածող:
Միևնույն ժամանակ համացանցն ու սոցցանցերը հնարավորություն են տալիս հանրության մի ստվար հատվածին մեդիահարթակում արտահայտել տրամադրություններ, ոգևորություն, դժգոհություն, քննադատություն, մի խոսքով՝ այն ամենը, ինչը տեխնոլոգիաների բացակայության ժամանակ անում ենք ընկերական հանդիպումներում, որևէ խաղի կամ սեղանի շուրջ: Այս ամենի արդյունքում, ըստ էության, առաջանում է մի խառնաշփոթ, որովհետև առավել քան հաճախակի են դեպքերը, երբ ցանկացած անգրագետ, թող ներվի այս արտահայտության համար, կարողացել է սովորել տառերը և ունի համակարգիչ:
Վերջիններս կարողանում են այնքան ջուր պղտորել, որ երբեմն անհնար է դառնում զատել կարևորը անկարևորից: Եթե յուրաքանչյուրս փորձենք վերլուծել, թե ինչին ենք հետևում տարբեր մեդիահարթակներում, ինչ լուրերի ու իրադարձությունների ենք արձագանքում, մեկնաբանում, անդրադառնում, ապա առնվազն կտեսնենք, որ մեր ժամանակի, նյարդերի ու էներգիայի մի զգալի հատված ծախսում ենք անկարևոր, անլուրջ և երբեմն էլ անարժան թեմաների ու իրողությունների վրա: Ավելին, մենք ոչ միայն ջանք ու ժամանակ ենք կորցնում, այլև մեր անդրադարձով, թեկուզ քննադատությամբ ընկնում ենք ամենայն անկարևորը տարածելու, գովազդելու և շրջանառելու շրջապտույտի մեջ: Նման պայմաններում արդեն յուրաքանչյուրս պետք է նախ և առաջ մտածի կարևորի ու անկարևորի, էականի ու անէականի, արժանի և անարժանի մասին, որովհետև եթե հիշենք աշխարհի հայտնիներից մեկին, մենք երբեք չենք հասնի նպատակակետին, եթե ամեն հաչող շան վրա քար նետենք:
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում