Դեսպանատան առաջարկը մերժեցին ու մարդկանց Գյումրի բերեցին. «Փաստ»
ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹՅՈՒՆ«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Ասլամազյան քույրերի ստեղծած գեղանկարչական, գրաֆիկական և խեցեգործական աշխատանքներից բաժանվելն այդքան էլ հեշտ չէ: Երանուհի և Մարիամ Ասլամազյանների պատկերասրահից դուրս գալուց հետո են միայն ավելի հասկանալի դառնում Երվանդ Քոչարի խոսքերը: Վառ գույներով աշխատանքները տեսնելով՝ Քոչարն ասել է. «Սարյանն այլևս մենակ չէ»:
«Երանուհի Ասլամազյանն աշխարհին հայտնի հայ խեցեգործ է: Մեզ մոտ խեցեգործության 110 կտոր աշխատանք է ցուցադրվում: Ցավոք սրտի, խեցեգործությունը որպես մշակութային ուղղություն Գյումրիում զարգացած չի եղել, բայց փորձեր կան»,–«Իմ Հայաստան» ծրագրի շրջանակներում թանգարան այցելած լրագրողների հետ զրույցում պատմեց պատկերասրահի տնօրեն Վահագն Ղուկասյանը, ով մեջբերեց Քոչարի վերոնշյալ խոսքերն ու ներկայացրեց ծրագրի շրջանակներում իրականացվող քայլերը:
«Բացի մշակութային ուղղությունից, մենք ցանկացանք, որ այն նաև կրթական նշանակություն ունենա, կարևորեցինք նաև արտթերապևտիկ ուղղությունը, որը շատ կարևոր է հետերկրաշարժյան տարածքների համար: Բացի նշվածներից՝ այն նաև զբոսաշրջության համար է կարևոր ուղղությունն»,– ասաց նա՝ հավելելով, որ թանգարան այցելած զբոսաշրջիկին ներկայացվում է փաթեթ, որն իր մեջ ներառում է էքսկուրսիա՝ պատկերասրահում, վարպետության դաս և հյուրասիրություն։
«Պատկերասրահի բակում շուտով նաև արվեստանոց կունենանք, որտեղ հետաքրքրվածները կարող են զբաղվել խեցեգործությամբ: Իրենց ձեռքով կարող են պատրաստել փոքրիկ հուշանվերներ և տանել իրենց հետ: Օրինակ՝ սառնարանի համար նախատեսված հուշանվերները հատուկ և պարզ մեխանիզմով կարող են վայրկյանների ընթացքում զարդարվել Ասլամազ յան քույրերի աշխատանքների պատկերներով»,– նշեց Վ. Ղուկասյանը:
Վերջինս հայտնեց, որ օգոստոսի 28–ից սեպտեմբերի 18–ը Մոսկվայում ցուցահանդես է կազմակերպվել, որտեղ ցուցադրվել են Ասլամազյան քույրերի ստեղծագործությունները: Մինչ այդ նաև ժամանակավոր ցուցահանդեսներ են կազմակերպվել: Նշենք, որ քույրերի գործերում գերակշռում էր նաև Հնդկաստանը՝ իր գույներով ու ջերմությամբ:
«Մենք նաև Հայաստանում Հնդկաստանի դեսպանատան հետ համատեղ ցուցահանդես էինք կազմակերպել, ուր ցուցադրվեցին բոլոր աշխատանքները: Այդ ժամանակ դեսպանատունը շատ էր ցանկանում, որ ցուցադրությունը լիներ Ազգային պատկերասրահում, բայց մենք մերժեցինք այդ առաջարկը, ասացինք՝ թող բոլոր հյուրերն անպայման մեր պատկերասրահ գան, որովհետև մենք ճանաչելիության խնդիր ունենք: Տեսեք՝ Մոսկվայում Ասլամազյաններին ավելի շատ են ճանաչում, քան, օրինակ, Գյումրիում»,–նշեց նա:
Վահագն Ղուկասյանի խոսքով՝ առհասարակ թանգարանները տուրիզմի համար կարևոր նշանակություն ունեն: Պատկերասրահի տնօրենը, սակայն, որոշակի խնդիրներ էլ է առանձնացնում, որոնք մշակույթի նախարարության նոր կազմի պաշտոնավարման ժամանակ կցանկանար լուծված տեսնել: «Մշակույթի նախարարությունն աշխատում է միայն իր ենթակայության տակ գտնվող կառույցների հետ: Մեզ մոտ երկու այդպիսի կառույց կա՝ Վարդան Աճեմյանի անվան դրամատիկական թատրոնը և երկրագիտական թանգարանը, որոնց հետ բավականին ակտիվ աշխատում են: Անկախ նրանից, իրենց ենթակայության տակ է, թե ոչ, նախարարությունը բոլոր կառույցների նկատմամբ պետք է հավասար վերաբերմունք ցուցաբերի: Իհարկե, կարող են ասել, որ ծավալները շատ են, ռեսուրս չունենք, բայց պետք է անեն: Ասլամազյանների պատկերասրահը եզակի է ոչ միայն Գյումրիի, ամբողջ Հայաստանի, այլև ամբողջ աշխարհի համար: Պատկերասրահի նկատմամբ ուշադրությունը շատ ավելի մեծ պետք է լինի: Մի պարզ օրինակ բերեմ: Նախարարությունն ունի պաշտոնական կայք, ուր անմիջապես հրապարակում է իր ենթակայության տակ գտնվող կառույցների միջոցառումները: Այդ ինֆորմացիան մեր պարագայում չի արվում: Նախարարությունը ֆինանսավորել էր Մոսկվայի ցուցահանդեսը, բայց իրենց կայքում այդ ցուցահանդեսի հետ կապված որևէ նյութ չեք գտնի»,–նշեց տնօրենը:
Բացի այդ՝ նա շեշտեց, որ թանգարանը համայնքային է՝ Գյումրիի ավագանին է թելադրում՝ ինչպես աշխատել. «Եթե ՊՈԱԿ–ների, նախարարության ենթակայության տակ գտնվող թանգարանների համար հուշանվերների խանութը, տոմսերով մուտքը սովորական երևույթ է, մեզ այդ բարեփոխումներին հասնելու համար բավականին երկար ժամանակ է պահանջվել: 2017թ. օգոստոսից նոր կարողացել ենք մուտքը տոմսով դարձնել»:
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում