Զարմացողը Սյունիքի նախկին մարզպետն է եղել
ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹՅՈՒՆԱմուլսարը սար է մնալու և վերջ: Ջերմուկցիներն այս կարգախոսով են շարունակում իրենց պայքարը և շարունակում են Ջերմուկ համայնքի տարածքում գտնվող շենք–շինությունների վրայից հանել հանքարդյունաբերական ընկերության բոլոր գովազդային վահանակները և ընկերության գոյության մասին հիշեցնող ամեն ինչ։
«Հետևելով որդեգրած պայքարի ձևին՝ մենք այդ վահանակները հանում ենք օրը ցերեկով, բոլորի աչքի առաջ, չենք վնասում դրանք և մեր այդ արարքը հանրայնացնում ենք համացանցի միջոցով։ Ամուլսարում չկա հանք, հետևաբար հանքարդյունաբերական ընկերության մասին վահանակները համահունչ չեն առողջարանային գոտում»,– հայտարարել են ջերմուկցիները «Դեմ եմ Ամուլսարում հանքարդյունաբերությանը» ֆեյսբուքյան խմբում։
Օրեր առաջ նրանց հետ հանդիպել էին նաև մարզի պատգամավորները: Այն օնլայն ռեժիմով հեռարձակվել էր ֆեյսբուքյան օգտատերերից մեկի կողմից: Ուշագրավն այստեղ այն էր, որ «Իմ քայլը» դաշինքի կողմից ԱԺ պատգամավոր ընտրված Սյունիքի նախկին մարզպետ, ծնունդով սիսիանցի, Կարեն Համբարձումյանը ժամանակ առ ժամանակ մասնակիցներին հարցնում էր, թե ինչու ջերմուկցիները նախորդ իշխանությունների ժամանակ այսքան ակտիվ չէին պայքարում, այն դեպքում, որ իրականում Ամուլսարի շահագործման դեմ պայքարը սկսվել է դեռևս 2011 թվականից:
Պարզելու համար, թե ջերմուկցիները գո՞հ են պատգամավորների հետ հանդիպումից և արդյոք նրանց չի՞ նյարդայնացրել նախկին մարզպետի կողմից հնչեցվող այդ հարցադրումը, Ջերմուկ համայնքի բնակիչ, հանդիպումը վարող Վազգեն Գալստյանը նշեց, որ այս փուլում ջերմուկցիներն ու Ամուլսարի պահապանները պատգամավորներից որևէ ակնկալիք չունեին և նման բաների վրա ուշադրություն չեն դարձրել: Հանդիպումը սոսկ ճանաչողական բնույթ է կրել, որին մասնակցել են իրենց մարզից ընտրված բոլոր պատգամավորները:
«Մենք ցանկություն ունեինք բնակիչներին ծանոթացնել մեր ընտրատարածքից ընտրված պատգամավորների հետ, որպեսզի մի կողմից մեր խնդիրների մասին իրազեկենք, մյուս կողմից կարողանանք ուղիղ կապ հաստատել մեր պատգամավորների հետ: Նշեմ նաև, որ Հայաստանում թերևս սա առաջին փորձն է, երբ բնակիչներն, անկախ կուսակցական պատկանելությունից, հանդիպում են նախաձեռնում իրենց մարզից ընտրված բոլոր պատգամավորների հետ: Հանդիպման ընթացքում որոշում կայացվեց ստեղծել աշխատանքային խումբ, որը համայնքային խնդիրների լուծման համար կաշխատի պատգամավորների հետ:»,– ասաց Վազգեն Գալստյանը:
Նա նաև նշեց, որ հանդիպումը բաց էր, և ամենայն հավանականությամբ, դրան մասնակցել են երկու կողմերի ներկայացուցիչները: Ամենակարևորը, սակայն, այն է, որ հանդիպման ընթացքում կողմերը կարողացել են պարզել, թե ով ինչքանո՞վ է տեղեկացված Ամուլսարի խնդրից, ինչպիսի՞ն են միմյանց տրամադրվածությունները և ով ի՞նչ պատկերացում ունի Ամուլսարի հանքի շահագործման մասին:
«Այս հանդիպմանը մենք մեր առջև խնդիր չէինք դրել, որ պատգամավորներից պատասխաններ լսենք, քանի որ այն ճանաչողական բնույթ ուներ: Հանդիպումից հետո արդեն մենք մեր օրակարգը կսահմանենք և կսկսենք պատգամավորների հետ շփվել ըստ մեր օրակարգի: Իրականում պատգամավորների կարծիքն ու դիրքորոշումը պետք է արտահայտվի այն թղթի վրա կամ այն իրավական նախաձեռնության տեսքով, որը իրենք պետք է իրականացնեն արդեն Ազգային ժողովում: Ինչ վերաբերում է պատգամավորների կողմից հնչեցված հարցերի արձագանքներին, ապա մեր համայնքն ինչքան էլ էմոցիոնալ վերաբերվի այս կամ այն պատգամավորի կողմից հնչեցված մտքերին, խոշոր հաշվով, իրենց հայտարարությունը պետք է Ազգային ժողովում գործողության վերածվի, որից հետո արդեն ավելի հստակ կերևա ամեն բան»,– ասաց Վ. Գալստյանը:
Մեր զրուցակիցը նշեց նաև, որ թեև իրենք այսքան տարի պայքարում են ու բարձրաձայնում Ամուլսարի հետ կապված բոլոր խնդիրներն ու վտանգները, սակայն հանդիպումից հասկացել են, որ որևէ պետական մարմնի ներկայացուցիչ Ջերմուկ համայնքի բնակիչների կողմից բարձրացված հարցերի մասին խորքային ընկալում առհասարակ չունի:
«Այդ ընկալումների բացակայությունն, իմ կարծիքով, համայնքի բնակիչների և պաշտոնատար անձանց ակտիվ շփման պակասի հետևանք է: Մենք ընդունում ենք, որ ակտիվ կերպով չենք ներկայացրել խնդիրները, մյուս կողմից պատասխանատու անձինք իրենց կողմից նախաձեռնողականություն չեն ցուցաբերում տեղում, առաջին ձեռքից տեղեկանալու, թե ինչ խնդիրների մասին են խոսում բնակիչները: Այսինքն, այդ թյուրըմբռնումը երկկողմանի է, և կարծում եմ, որ այսուհետ այդ թերացումը կվերացվի: Եվ որպես Ջերմուկ համայնքի բնակիչ, ես շատ ուրախ կլինեի, որ Ամուլսարի կամ ընդհանրապես հանքարդյունաբերության մասին որոշում կայացնող ցանկացած պետական պաշտոնյա, գոնե մեկ անգամ գնա համայնք, այդ մասին զրուցի տեղի բնակիչների հետ ու փորձի հասկանալ, թե ինչ է համայնքը մտածում և ինչպես է իր կայացրած որոշումն անդրադառնալու համայնքի բնակիչների ապագայի վրա»,– ասաց Վ. Գալստյանը:
ԱՐՄԻՆԵ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ