«Նայում են բյուջեին՝ գումարը քիչ է լինում, կանաչապատումն էլ՝ էժան». ծառատունկը չպետք է ինքնանպատակ լինի
ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹՅՈՒՆԱյսօր համապետական շաբաթօրյակ-ծառատունկ է անցկացվում: Նախատեսվում է 5000 ծառ տնկել: Գովելի նախաձեռնություն: Ծառատունկն ավանդական բնույթ է կրում Հայաստանում, դա նորամուծություն չէ: Սակայն կարևոր է նկատի ունենալ մեկ կարևոր հանգամանք. ծառատունկն ինքնանպատակ չպետք է լինի: Միայն ծառ տնկելը բավարար չէ, պետք է համապատասխան խնամք, ոռոգում, հակառակ դեպքում՝ ինչպես նախկինում, հիմա էլ մի քանի ամսից նոր տնկված ծառերն ուղղակի կչորանան:
Բնապահպան, «Էկոլուր» տեղեկատվական կազմակերպության նախագահ Ինգա Զարաֆյանը «Փաստի» հետ զրույցում նշեց, որ ծառերի խնամքը կարևոր խնդիրներից է. «Տեսնում ենք, որ հանրային տարածքներում խնամք գրեթե չկա: Աղբը թողնում են, չեն հավաքում, ծառերը բավական վատ վիճակում են», - ասաց բնապահպանը:Տիկին Զարաֆյանը նշեց, որ իրենք ոռոգման խնդրի հետ կապված ունեն միայն պաշտոնական տվյալներ. Ունենք շատ ավելի լուրջ խնդիրներ. ծառահատում՝ ամեն տեղ, նոր կառուցապատում: Սրա համար ոչ ոք պատասխանատվություն չի կրում: Արդյունքում ունենք կրճատված կանաչ տարածքներ: Բացի դա, որոշ դեպքերում մեծ ծառերի փոխարեն տարածքները կանաչապատում են տարբեր ծաղիկներով, ինչը գեղեցիկ է, սակայն չի կատարում քաղաքի համար հիմնական՝ «թոքերի» դերը: Քանի որ որոշ դեպքերում տարածքներ են սեփականաշնորհվել, ունենք հանրային տարածքների կրճատում: Երբ ասում են այսքան հեկտարի վրա պետք է կանաչապատում անել, պարզ չէ, թե որտեղ պետք է արվի, ամեն տեղ շենք-շինություն է, ամեն ինչ արդեն կառուցապատված է, և ուղղակի տեղ չկա նորմալ կանաչապատում իրականացնելու համար: Ահա սրանք են հիմնական մեծ հարցերը», - ասաց բնապահպանը:
Վերջինս ընդգծեց, որ առավել պրոբլեմային տարածքներից է Երևանի կենտրոնը՝ Օպերայի տարածքը, Օղակաձև այգին և այլն: Նրա խոսքով, Հաղթանակի այգու և դրա հարակից տարածքում ծառերն ուղղակի վերացել են:
«Դա ուղղակի տարբեր օբյեկտներով զբաղեցված տարածք է: Կանաչապատ կորսված տարածքների մեջ տեղ են զբաղեցնում նաև Դալմայի այգիները: Այնտեղ հիմա էլ ծրագրեր կան կառուցապատում իրականացնելու՝ չվերականգնելով որևէ տարածք: Այս տարածքն ընդհանրապես մնաց առանց կանաչի: Նորքի զանգվածներում էլ նույն խնդիրն ունենք: Չեմ կարծում, թե հնարավոր է միլիոնավոր դոլարներով կառուցված շինություններն ապամոնտաժել: Սա ելք չի լինի: Ուղղակի պետք է անօրինական ձևով կառուցապատողներին ստիպել, որ նրանք կանաչապատեն և կարգի բերեն այն վայրերը, որոնք համարվում են ոչ պիտանի տարածքներ», - ասաց Զարաֆյանը:
Ծառերի ընտրությանը, ըստ բնապահպանի, պետք է ուշադրություն դարձնել, սակայն այստեղ առաջ է գալիս հարցի ֆինանսական կողմը: «Ծառերի տեսակների ընտրությունը կապված է ֆինանսի հետ: Մեզ մոտ կանաչապատման ժամանակ օգտագործում են շատ էժան և ոչ որակյալ ծառատեսակներ: Մինչդեռ նախկինում՝ խորհրդային տարիներին, Երևանում եղել են թանկարժեք և լավ ծառերի տեսակներ, որոնք քաղաքի համար անհրաժեշտ դերը կատարում էին:
Իհարկե, հիմա չենք կարող համեմատել առաջվա կանաչապատումը ներկայի հետ:
Երբ Երևանում գիտնականների խումբը ստեղծեց բուսաբանական այգին, նրանք մասնակցեցին նաև քաղաքի կանաչապատման ծրագրին: Նրանց խորհրդով են շատ ծառեր տնկվել, հաշվի է առնվել, թե ինչպիսի դերակատարություն պիտի ունենա ծառերից յուրաքանչյուրը՝ թթվածնի մատակարարման, օդի մաքրման հետ կապված:
Հիմա զրկվել ենք այդ կանաչապատումից: Շատ դեպքերում, երբ հարցը վերաբերում է կանաչապատմանը, ոչ թե հաշվի են առնվում այս գործոնները, այլ ուղղակի նայում են բյուջեին՝ գումարը քիչ է լինում, կանաչապատումն էլ՝ էժան:
Մյուս կողմից էլ Երևանում թե՛ ոռոգման, թե՛ խմելու ջրի համակարգերը շատ վատ վիճակում են, որոշ դեպքերում երկար տարիներ չեն վերանորոգվել», - եզրափակեց մեր զրուցակիցը:
ԼՈՒՍԻՆԵ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ