Ամուլսարի հանքի հետազոտությունների արդյունքները պատրաստ են. Ջերմուկի բնակիչները չեն մտափոխվում
ОБЩЕСТВОՋերմուկում դեռևս շարունակում է օդում կախված մնալ հարցը՝ արդյոք «Լիդիան ինթերնեյշնլը» կշարունակի՞ իր գործունեությունը, թե՞ ոչ: Պետական ամենատարբեր պաշտոնյաները նշում են՝ ընկերությունը կշարունակի հանքարդյունաբերությամբ զբաղվել, եթե հետազոտություններ իրականացնող կազմակերպությունը խախտումներ չհայտնաբերի, իսկ ռիսկերը կլինեն վերահսկելի: Սակայն Ջերմուկի բնակիչները քանի տարի է, ինչ պայքարում են իրենց իրավունքի համար՝ ասելով, թե «Ամուլսարը սար է մնալու, այստեղ հանք չի գործելու»: Մինչ լայն հանրությանը հասանելի կլինեն լիբանանյան «Էլարդ» ընկերության իրականացրած հետազոտության արդյունքները, Ջերմուկի բնակիչները շարունակում են իրեն «գործը», այն է՝ թույլ չեն տալիս հանքի աշխատակիցներին մուտք գործել Ամուլսարի տարածք: Նման մի դեպք գրանցվեց նաև օրերս:
«Փաստի» հետ զրույցում Ջերմուկ համայնքի բնակիչ Ահարոն Արսենյանը նշում է, որ իրենք թույլ չեն տալիս «Լիդիանի» աշխատակիցներին մուտք գործել հանքի տարածք, քանի որ չեն վստահում նրանց: «Օրեր առաջ Վայոց ձորի մարզպետը զանգահարեց մեզ և ասաց, որ թողնենք «Լիդիանի» աշխատակիցները մտնեն հանքի տարածք, քանի որ ջարդիչ կայանը քամուց վնասներ է կրել, պետք է դրանք գնահատեն, հասկանան, թե ինչ պետք է անեն: Սա առաջին դեպքը չի, երբ սուտ պատճառներով ցանկանում են մտնել հանքի տարածք: Չգիտեմ էլ՝ դրանով ում ինչ են ցույց տալիս, գուցե փորձում են ցույց տալ, որ թուլացել ենք և թույլատրում ենք իրենց մուտքը Ամուլսարի տարածք: Սրանից առաջ դատարանը որոշում էր կայացրել, որ, իբր, մենք ներխուժել ենք Ամուլսարի հանքի տարածք», - ասում է Արսենյանը՝ նշելով, որ հետագայում ուսումնասիրելով քարտեզները, հատակագիծը՝ պահանջել են, որ երկրաբաններ հրավիրեն և «GPS»-ով, ըստ օրենքի, չափումներ իրականացվեն: «Հաջորդ օրը պարզվեց, որ «Լիդիանի» ներկայացրած տվյալները սխալ են: Փաստորեն, դատարանը «Լիդիանի» տրամադրած սխալ տեղեկությունների վրա սխալ որոշում էր կայացրել: Իրենք միշտ մեզ խաբել են, և հիմա, երբ մեզ ինչ-որ բան են խնդրում, մտածում ենք, որ դրա տակ ինչ-որ բան կա թաքնված: Երբ վերջերս չթույլատրեցինք իրենց մուտքը հանքի տարածք, հաջորդ օրը ոստիկանության ուղեկցությամբ իրենք հակառակ՝ Սարավանի կողմից մտան Ամուլսարի տարածք», - նշում է Ջերմուկ համայնքի բնակիչը:
Խոսելով այն մասին, որ մայիսի վերջին պետք է պատրաստ լինեին «Էլարդ» ընկերության իրականացրած հետազոտության արդյունքները, սակայն առ այսօր հետազոտության մասին տեղեկատվությունը բավականին քիչ է, Արսենյանն ասում է, որ խնդիրը կապված չէ ընկերության հետ: «Հանքում հետազոտություններն իրականացվում են քրեական գործի շրջանակներում: «Էլարդ» ընկերության նախնական հետազոտությունը պատրաստ է, ինչպես և խոստացվել էր: Այն 150 էջ է, պետք է թարգմանվի և հրապարակվի: Սպասում ենք քննչական կոմիտեի հրապարակումներին: Մի տարի սպասել ենք, մի քանի օր էլ կհամբերենք, ուղղակի կա անորոշություն, չեն ասում՝ կոնկրետ քանի օրից պատրաստ կլինի թարգմանությունը», ընդգծում է Արսենյանը:
Վարչապետը, էկոնոմիկայի նախարարը, փոխվարչապետը, պաշտոնատար այլ անձինք պնդում են, որ հանքը կշահագործվի, եթե հետազոտություններն ի հայտ չբերեն կոնկրետ խնդիրներ: Մեր զրուցակիցը հիշեցնում է՝ անցած տարի նոյեմբերին համայնքում կազմակերպվել է ստորագրահավաք, հավաքվել է մոտ 3000 ստորագրություն: «Անկախ հետազոտության արդյունքներից՝ որևէ մեկը չի կարող առոչինչ ճանաչել այդ ստորագրությունները: Դեռևս 2012 թվականին և դրանից առաջ էլ համայնքի կարծիքը որևէ մեկը հաշվի չի առել: Որևէ մեկը չի կարող արհամարհել այդ ստորագրությունները: Առաջին դեպքը չի, երբ պետական պաշտոնյան որպես մարդ և քաղաքացի մտածում է մի բան, բայց որպես պաշտոնյա խոսում է ավելի զգույշ, երկու կողմերի համար: Ինձ համար սա նորմալ է, ես այլ բան չէի էլ սպասում: Այս պարագայում վստահում ենք ինքներս մեզ, ոչ թե պաշտոնյաներին», հավելում է Ջերմուկ համայնքի բնակիչը:
Վերջերս «Փաստը» գրել էր, որ տարածքային կառավարման և ենթակառուցվածքների նախարարությունը նամակներ է ուղարկել մարզպետարաններին, նրանք էլ համայնքապետարաններին, որպեսզի չեղարկվեն, մասնավորապես, հանքարդյունաբերության վերաբերյալ ավագանիների որոշումները: Արսենյանը նշում է, որ նման գրություն ամիսներ առաջ ստացել էր նաև իրենց համայնքի ավագանին, որտեղ առաջարկվել էր չեղարկել կամ էլ փոխել ավագանու՝ ավելի վաղ կայացրած որոշումը: «Ավագանին մինչև վերջ պաշտպանեց իր կայացրած որոշումը, որով հավանություն էր տվել համայնքի 3000 բնակիչների ստորագրություններին: Սակայն այստեղ կազուս է առաջանում, որովհետև ընդերքը, այսինքն՝ օգտակար հանածոները, պատկանում է պետությանը, իսկ, պատկերավոր ասած, հողը համայնքինն է: Այստեղ կա օրենսդրության բաց: Ստացվում է՝ տարածքային կառավարման և ենթակառուցվածքների նախարարությունն իր լիազորությունների, իրավասությունների շրջանակում է ճիշտ, մենք էլ, որպես քաղաքացիներ, մեր իրավունքների շրջանակում ենք ճիշտ: Այստեղ ամեն ինչ բախվում, հակասում է իրար: Օրենքով համայնքի բնակիչը նախնական փուլում՝ հանրային լսումների ժամանակ, պետք է որոշի՝ ցանկանո՞ւմ է, որ իր բնակության վայրում հանք լինի, թե՞ ոչ: 2010 թվականից անտեսել են մեր իրավունքները, դրա համար այսօր իրենց սխալ գործողությունների պատճառով նաև իրենք են տուժում», - եզրափակում է Ահարոն Արսենյանը:
ԼՈՒՍԻՆԵ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ