Քոչարյանի նոր կարգավիճակը
ՔԱՂԱՔԱԿԱՆԵրեկ Վերաքննիչ դատարանը բավարարել է մեղադրող ու տուժող կողմերի բողոքը և բեկանել առաջին ատյանի դատարանի երկու որոշումները: Ըստ այդմ՝ որոշվել է Ռոբերտ Քոչարյանի նկատմամբ որպես խափանման միջոց կիրառել կալանքը: Անկեղծ ասած, դա կանխատեսելի իրադարձություն էր, ու այս առումով որևէ անակնկալ չի գրանցվել։ Այն իրավիճակում, երբ դատարանները գտնվում են քաղաքական ու հասարակական պրեսսինգի տակ, այդ թվում՝ դատարանների դռներն արգելափակելու միջոցով, դժվար է ակնկալել, որ Արմեն Դանիել յանի նման դատավորը կհամարձակվի հակադրվել քաղաքական իշխանության ցանկություններին, քմահաճույքներին՝ անկախ նրանից, թե օրենքն ինչ է ասում։
Մյուս կողմից՝ Ռոբերտ Քոչարյանը, կարծես, հոգեբանորեն պատրաստ էր իրադարձությունների նման զարգացմանը, համենայն դեպս՝ «5-րդ ալիք» հեռուստաընկերությանը տված հարցազրույցի ժամանակ, անդրադառնալով Վերաքննիչ քրեական դատարանում տեղի ունենալիք դատական հերթական նիստին, նա ասել էր, որ «որևէ սպասելիք չունի այդ դատարանից և դատավորից»: Երկրորդ նախագահը նաև անդրադարձել էր հարցին, որ դատական նախորդ նիստի ժամանակ դատավորը հեռացել է՝ առանց լսելու պաշտպանող կողմի տեսակետը. մասնավորապես Քոչարյանը նշել է, որ դատավորի այդ վարքը չլսված է:
Երեկ էլ՝ դատավճռի մեկնարկից մի քանի ժամ առաջ, հայտարարություն տարածեց երկրորդ նախագահի գրասենյակը՝ նշելով, որ ո՛չ նախագահ Քոչարյանը, ո՛չ պաշտպանական խմբի անդամները և ո՛չ էլ Քոչարյանների ընտանիքի անդամները, ի նշան բողոքի, չեն մասնակցելու որոշման հրապարակմանը։
Սակայն շատ ավելի կարևոր է այն քաղաքական համատեքստը, որը ձևավորվել է այս գործի շուրջ։ Այս առումով՝ Քոչարյանի՝ նախօրեի հարցազրույցը հարուստ էր բացահայտ ու քողարկված մեսսիջներով։
Պատահական չէ, որ իր նշյալ հարցազրույցում Ռոբերտ Քոչարյանն ավելի շատ խոսում էր քաղաքականությունից, քան իրավական գործընթացից կամ հաջորդ օրը նշանակված դատական նիստից։ Երկրորդ նախագահը հավակնում է դառնալ իշխանությունից դժգոհ էլեկտորատի տրամադրությունների տրասնլ յատորը, ինչի մասին բացահայտորեն հայտարարեց «5րդ ալիք» հեռուստաընկերության եթերից։
«Այսօր ես մի բան եմ տեսնում. ձևավորվում է կոնսենսուս՝ մինուս մեկ ձևաչափով»,- ասել է Քոչարյանը՝ դարձյալ մշուշոտ թողնելով հարցի պատասխանը, թե ինչպես է կայացնելու քաղաքական կոնսոլիդացիա իր անձի շուրջ։ Կարծիք կա, որ երկրորդ նախագահն, ըստ ամենայնի, «խաղում է ժամանակի վրա»՝ վստահ լինելով, որ գործող իշխանության վարկանիշը շատ արագ անկում է ապրելու։ Թերևս այս նպատակով է նա շրջանառու դարձնում «կոնսենսուս՝ մինուս մեկ» բանաձևը։
Դեռևս ամիսներ առաջ Քոչարյանը խոստացել էր ուժեղ ընդդիմադիր առանցք ձևավորել գործող իշխանության դեմ։ Արդյո՞ք Քոչարյանի «կոնսենսուս՝ մինուս մեկ»-ն այս տրամաբանության մեջ է, թե՞ գործ ունենք միանգամայն նոր իրավիճակի ու քաղաքական կոնֆիգուրացիաների հետ։ Այս հարցի պատասխանը, թերևս, որևէ մեկը չունի, սակայն ակնհայտ է, որ Քոչարյանի կալանավորումը որևէ կերպ չի ազդելու նրա քաղաքական ծրագրերի վրա։ Այս պարագայում՝ նույնիսկ տեղին է հակառակ պնդումն անել՝ իր շուրջ կատարվողը երկրորդ նախագահին ավելի է մոտեցնում քաղաքականությանը, նույնիսկ՝ իշխանությանը վերադառնալու ցանկությանը, ինչի վերաբերյալ հարցին ևս նա շատ խորհրդավոր պատասխան տվեց։ Քոչարյանը, կամա, թե ակամա, դառնում է իշխանությունից դժգոհ հասարակական խմբերի քաղաքական համախմբման կենտրոնը, ու դա բխում է նաև իշխանության «սևերի» ու «սպիտակների» հակադրության կոնցեպտից
Իշխանությունը թույլ տվեց քաղաքական, իրավական սխալներ, որոնցից հմտորեն օգտվում է Ռոբերտ Քոչարյանը՝ լեգիտիմացնելով ընդդիմության առանցք լինելու իր կարգավիճակը;
ԱՐՍԵՆ ՍԱՀԱԿՅԱՆ