Զգում է իրեն՝ ինչպես տանը. Թուրքիան բռնազավթում է օտար տարածքները. «ՌԻԱ Նովոստի»
МЕЖДУНАРОДНОЕՌուսական «ՌԻԱ Նովոստի» լրատվական գործակալությունը հոդված է հրապարակել, որում անդրադարձել է հարևան երկրներում, մասնավորապես Սիրիայում, Թուրքիայի ռազմական ներկայությանն ու ակտիվությանը:
Հոդվածում, մասնավորապես, ասվում է, որ Դամասկոսը գործնականում չի վերահսկում Սիրիայի հյուսիսը և հյուսիս-արևելքը: Անկարան այնտեղ հիվանդանոցներ ու դպրոցներ է կառուցում, նույնականացման քարտեր է բաժանում և շրջանառության մեջ է դնում թուրքական լիրան: Քրդական տարածքներում վերաբնակեցնում են թուրքմեններին և սուննի արաբներին: Գործակալությունը փորձել է պարզել՝ արդյոք սա սպառնում է ՍԱՀ-ի ինքնիշխանությանը, և ինչ ազդեցություն կարող է ունենալ Ռուսաստանն իրավիճակի վրա:
Անօրինական մուտքեր
«Սիրիայի ԱԳՆ-ն դատապարտում է թուրքական ռեժիմի գործողությունները, որն ահաբեկիչների վերահսկողության տակ գտնվող տարածքներում քաղաքացիական կարգավիճակի գրանցման մեխանիզմ է ստեղծել: Անձը հաստատող սիրիական վկայականները և ընտանեկան փաստաթղթերը չեղյալ են հայտարարվում և փոխարինվում են անօրինականներով` թուրքականներով: Սա թյուրքացման քաղաքականության գագաթնակետն է»,-գրում է սիրիական տեղեկատվական գործակալությունը:
Դամասկոսը նաև դատապարտել է նաև Ֆրանսիայից և Նիդերլանդներից պատվիրակությունների անօրինական մուտքը երկիր: Նրանք գտնվում էին «Սիրիայի ժողովրդավարական ուժեր» կոչվող արաբաքրդական ուժերի կողմից վերահսկվող տարածքներում: ԱԳՆ-ն սա անվանել է «ագրեսիա Սիրիայի դեմ» և «միջազգային իրավունքի կոպիտ խախտում»:
Սողացող թյուրքացում
Բոլորովին այլ իրավիճակ է Թուրքիային սահմանակից հյուսիսում: Անկարան այստեղ ռազմական գործողություններ է անցկացրել քրդերի դեմ. «Ձիթենու ճյուղ» գործողությունը՝ 2018-ի հունվարից մարտ ամիսներին, և «Եփրատի վահան» գործողությունը՝ 2016-ի օգոստոսից մինչև 2017-ի մարտ ընկած ժամանակահատվածում: Այս տարածքներում, ինչպես նաև Իդլիբի դեէսկալացման գոտում, շարունակում են մնալ սիրիական ընդդիմության թուրքամետ ուժերը:
Առաջին տարին չէ, որ արևմտյան և արաբական լրատվամիջոցները խոսում են տարածաշրջանի թյուրքացման մասին. բնակավայրերին տալիս են թուրքական անվանումներ, լիրան դուրս է մղում սիրիական ֆունտը: Փոխվում է նաև ժողովրդագրական պատկերը. քրդական շրջաններում վերաբնակեցվում են թուրքմեններն ու սուննի արաբները: Ավանդույթի համաձայն՝ Թուրքիան մեղմ ուժ է կիրառում:
Բազմաթիվ պահանջներ
Մոսկվան և Անկարան բազմաթիվ պահանջներ են կուտակել այն մասին, թե ինչպես են կյանքի կոչվում անցյալ տարվա մարտին Ռուսաստանի և Թուրքիայի նախագահների կողմից Սիրիայի վերաբերյալ ձեռք բերված համաձայնագրերը: Կողմերը պարբերաբար արձանագրում են հրադադարի ռեժիմի խախտումներ և տարբեր տվյալներ են տրամադրում վիրավորների մասին: Գարնանը համաձայնագիրն ընդհանրապես կանգնած էր չեղարկման եզրին:
Անկարան մեղադրել է սիրիացի զինվորականներին և անձամբ նախագահ Բաշար ալ-Ասադին Իդլիբի լարվածության նվազեցման գոտուն հարվածներ հասցնելու և «անմեղ մարդկանց մահվան» համար: Սիրիական ընդդիմությունը հայտարարել է Ռուսաստանի օդատիեզերական ուժերի գրոհի մասին «Բաբ ալ-Հավա» անցակետում: Բացի այդ, Թուրքիայի օդուժը մեկուկես տարվա ընթացքում առաջին անգամ հարձակվել է Ռաքքա նահանգի վրա:
Լավ ական` վատ խաղի ժամանակ
Խնդիրն այն է, որ Թուրքիան Սիրիայում գործում է՝ ինչպես տանը, չնայած որ թուրքական զորքերի ներկայությունը Սիրիայի հյուսիսում անօրինական է, դա տեղի չի ունենում ո՛չ ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի որոշմամբ, ո՛չ էլ Դամասկոսի հրավերով, «ՌԻԱ Նովոստի»-ի հետ զրույցում ասել է Ռուսաստանի Գիտությունների ակադեմիայի Պրիմակովի անվան համաշխարհային տնտեսության և միջազգային հարաբերությունների ազգային հետազոտական ինստիտուտի ավագ գիտաշխատող Վլադիմիր Ավատկովը:
«Իրականում, այդպիսի հիբրիդային տեխնոլոգիաներով Անկարան փորձում է ընդլայնել իր ազդեցության ոլորտը նեոօսմանիզմի, թուրքական ոճով իսլամիզմի և նույնիսկ նեո-պանթյուրքիզմի շրջանակում: Թուրքերը հղում են կատարում այն բանին, որ տեղի շատ բնակիչներ թուրքմեններ են, այսինքն ՝ թուրքեր, որոնք այնտեղ են մնացել Օսմանյան կայսրության ժամանակներից: Իրականում, դրանով Թուրքիան վարում է հարձակողական, ագրեսիվ քաղաքականություն. սա բնորոշ է ոչ միայն սիրիական ուղղությանը»,-ասում է քաղաքագետը: