Հայկազովի պահեստի պայթյունը ճանաչել որպես ռազմական գործողությունների հետևանք․ 93 ընտանիքի բաց նամակը
ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹՅՈՒՆՍեղմեք ԱՅՍՏԵՂ, լրացրեք օնլայն հայտը և մոռացեք հոսանքի վարձի մասին
2023 թվականի սեպտեմբերի 25-ին Արցախի ՊԲ վառելիքաքսուքային նյութերի պահեստի պայթյունի զոհերի 93 ընտանիքներ բաց նամակով դիմել են Նիկոլ Փաշինյանին, ՀՀ ԱԺ-ին, կառավարությանը և Պաշտպանության նախարար Սուրեն Պապիկյանին՝ իրենց ձայնը լսելի դարձնելու հույսով։
«2020 թվականի նոյեմբերի 9-ին Նիկոլ Փաշինյանի, Իլհամ Ալիևի և Վլադիմիր Պուտինի կողմից ստորագրված եռակողմ հայտարարությամբ ստեղծվել է Արցախի բնակչության անվտանգության ապահովման որոշակի համակարգ, որին Հայաստանի Հանրապետությունը համաձայնել է: Նշված երաշխիքների ներքո, 2020 թվականի սեպտեմբեր-նոյեմբեր ամիսներին ռազմական գործողությունների հետևանքով տեղահանված Արցախի Հանրապետության բնակիչների զգալի մասը, այդ թվում մեր ընտանիքները, որոշում են կայացրել վերադառնալ իրենց մշտական բնակության վայր՝ Արցախ: 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի հայտարարության, 2022 թվականի դեկտեմբերի 12-ից սկսած Արցախի շրջափակման և 2023 թվականի սեպտեմբերի 19-ի հարձակման հետևանքով, ցեղասպանության անմիջական սպառնալիքի և վառելիքի ի սպառ բացակայության պայմաններում, Ստեփանակերտ-Ասկերան ավտոճանապարհի մոտ գտնվող Հայկազովի զորամասի բենզինի պահեստում հազարավոր մարդիկ հերթ են կանգնել՝ բենզին ձեռք բերելու և տեղահանվելու համար: Այս իրավիճակում, 2023 թվականի սեպտեմբերի 25-ին տեղի է ունեցել պայթյունը, որը կարծում ենք, ակնհայտ է բոլորի համար»,- MediaHub-ին պատմում է Լիլիթ Եղիշյանը:
Պայթյունի հետևանքով պաշտոնական տվյալներով 219 անձ է զոհվել, 22-ը մինչ օրս անհայտ կորած են համարվում։ Սակայն, զոհերը շարունակում են մնալ անորոշ իրավական կարգավիճակում, իսկ ընտանիքները՝ առանց պետական աջակցության և փոխհատուցման։ Լիլիթի ամուսինն ու ամուսնու եղբայրը ևս դարձել են ողբերգական պայթյունի զոհեր։ Դեպքից անցել է մեկ ու կես տարի։ Այս ընթացքում նրանք բազմաթիվ գրավոր դիմումներ են ուղղել ՀՀ տարբեր պետական մարմիններին, այդ թվում՝ վարչապետի աշխատակազմին, պաշտպանության նախարարությանը, մարդու իրավունքների պաշտպանին և աշխատանքի ու սոցիալական հարցերի նախարարությանը։ Սակայն, ի պատասխան դիմումների, ստացել են միայն՝ տուժողների ընտանիքների ձևակերպմամբ, ձևական պատասխաններ, որոնցում նշվում է, որ հարցը «դուրս է տվյալ մարմնի լիազորությունների շրջանակից» կամ «դեռևս քննարկվում է»։
«Պայթյունը ռազմական գործողությունների հետևանք է, որը հաշվի չեն առնում պետական մարմինները։ Մինչդեռ, ՀՀ քաղաքացիական օրենսգրքի 44-րդ հոդվածի 1-ին մասի համաձայն՝ շահագրգիռ անձանց դիմումով դատարանը կարող է քաղաքացուն անհայտ բացակայող ճանաչել, եթե մեկ տարվա ընթացքում նրա բնակության վայրում տեղեկություններ չկան նրա գտնվելու վայրի մասին: Ռազմական գործողությունների կապակցությամբ անհայտ կորած զինծառայողը կամ այլ քաղաքացին կարող է դատարանի կողմից անհայտ բացակայող ճանաչվել, եթե երեք ամսվա ընթացքում տեղեկություններ չկան զինծառայողի կամ այլ քաղաքացու գտնվելու վայրի մասին: Համաձայն Պետական տուրքի մասին ՀՀ օրենքի 22-րդ հոդվածի 1-ին մասի 29-րդ կետի՝ դատարաններում պետական տուրքի վճարումից ազատվում են՝ դիմողները՝ ռազմական գործողությունների հետևանքով անհայտ կորած զինծառայողին կամ այլ քաղաքացուն անհայտ բացակայող կամ մահացած ճանաչելու վերաբերյալ գործերով»:
Լիլիթը ներկայացնում է փաստաբանների միջնորդությամբ արդեն իսկ հաջողված դեպքերը, որոնք առաջին ատյանի դատարանի վճիռներով և Վերաքննիչ դատարանի որոշումներով փաստացի հաստատում են, որ սեպտեմբերի 25-ի զոհերը և անհայտ կորած անձինք պետք է դիտարկվեն որպես ռազմական գործողությունների հետևանքով տուժածներ։
Ընտանիքները պահանջում են՝ ճանաչել 2023 թվականի սեպտեմբերի 25-ին Արցախի ՊԲ ՎՔՆ պահեստի պայթյունը որպես ռազմական գործողությունների հետևանք: Լուծել պայթյունի հետևանքով զոհված, անհայտ կորած անձանց ընտանիքներին հատուցման հարցը՝ համարժեք սոցիալական աջակցություն ցուցաբերելով պայթյունից տուժած բոլոր անձանց ու ընտանիքներին:
Կից լուսանկարներում՝ Լիլիթի սկեսուրի նամակների պատասխաններն են
Հունան Թադևոսյան
Հետևեք մեզ՝ այստեղ




















































