Քաղաքացիական գիտակցություն ունեցող մարդկային ռեսուրսի հսկայական դեֆիցիտ է. «Փաստ»
ՀԱՐՑԱԶՐՈՒՅՑ«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Մեր հյուրն է «Ժողովրդավարական Հայրենիք» կուսակցության նախագահ Պետրոս Մակեյանը
– Պարոն Մակեյան, ավելի քան տասը ամիս է, ինչ գործում է ներկա կառավարությունը, նաև ընդունվեց նրա գործունեության հնգամյա ծրագիրը: Ձեր դիտարկումներով այն ի՞նչ կտա Հայաստանին:
– Որևէ կառավարության, որևէ վարչապետի ծրագիր առանձին քննարկման ենթակա չէ: Այն քաղաքական թիմի, տվյալ դեպքում` իշխող վարչախմբի գնահատականը պետք է լինի:
Իսկ այն, ինչ մենք տեսել ենք այս` հանրապետական կոչվող բոլշևիկյան կուսակցության մոտ 20 տարիների իշխանավարման ընթացքում, չենք կարող որևէ դրական սպասելիք ունենալ:
Եվ թե հինգ տարի հետո, իսկ Սերժ Սարգսյանն իր ելույթներից մեկում մինչև 2040 թվականի մասին էր խոսում, ի՞նչ կլինի, կարող ենք դատել, ելնելով այն հանգամանքներից, ինչ առկա է այսօր: Քանի դեռ կա այս քրեաօլիգարխիկ համակարգը, որի հենքը ոստիկանական գործողությունների տարրերն են և ժողովրդավարության որևէ էլեմենտ չի պարունակում, ապա որևէ լավ բան սպասել չի կարելի:
Ի վերջո, մենք ականատես եղանք, թե ինչ կատարվեց ապրիլի 2–ին. միլիոնավոր մարդկանց քաշեցին կոռուպցիոն գործընթացների մեջ:
– Մեր քաղաքական դաշտի գլխավոր ինտրիգը շատերը համարում են այն հարցը, թե 2018 թվականի ապրիլից հետո ո՞վ կլինի երկրի վարչապետը: Ինչպիսի՞ն են Ձեր կանխատեսումներն այս առումով:
– Ինձ քիչ է հետաքրքրում, թե ով կլինի: Ուղղակի պայքարի այդ պրոցեսում հնարավոր է, որ ֆորսմաժորային իրավիճակ ձևավորվի երկրում: Եվ քաղաքական, մտավորական այն շերտերը, որոնք իրականում մտահոգված են Հայաստանի վաղվա օրով, օգտվեն ընձեռված հնարավորությունից: Սա՛ է կարևորը: Թե չէ` Սերժ Սարգսյանը կլինի, Կարեն Կարապետյանը կլինի, թե Պողոս Պողոսյանը կլինի, ոչ մի բան չի կարող փոխվել: Որովհետև գործելու է նույն համակարգը:
– Ասում եք մտավորական շերտը օգտվի հանգամանքից: Դուք նման լավ կարծի՞ք ունեք մեր մտավորականների մասին:
– Եթե լավ կարծիք ունենայի, Հայաստանն այս վիճակում չէր լինի: Չէր ձևավորվի բարոյահոգեբանական այն մթնոլորտը, որը համատարած է երկրում: Նորից հիշենք. ընտրությունների ժամանակ միլիոն մարդ ընդգրկվեց 10 հազարական դրամների օպերացիայի մեջ:
Բայց դեռևս ունենք ազնիվ մտավորականներ, որոնք անհանգստացած են երկրի ճակատագրով: Իսկ մեզ մոտ այժմ քաղաքական, քաղաքացիական գիտակցություն ունեցող մարդկային ռեսուրսի հսկայական դեֆիցիտ է: Ուստի մենք պարտավոր ենք օգտագործել այս եզակիների ներուժը:
– Իսկ Ժիրայր Սեֆիլյանի, «Սասնա ծռերի» դատավարությունները հուշո՞ւմ են Ձեզ, թե ֆորսմաժորները մեզ մոտ ինչպիսի ճակատագիր են ունենում:
– Առաջին հերթին ինձ հիշեցնում են 2008–2009 թվականների մեր դատավարությունները: Սակայն սրանք հիմա շատ ավելի ագրեսիվ ու լկտի են: Հավանաբար պատճառն այն էր, որ այն ժամանակ դեռևս շարժումը կար և բավականին կենսունակ էր: Ու վախենում էին:
Իսկ հիմա, քանի որ հանրությանը լրիվ մեկուսացրել են, նաև մտածելով, որ ամառ է արդեն, իրենց պատկերացմամբ էլ ամբողջովին վերահսկում են իրավիճակը, ցինիզմը հասել է գագաթնակետին:
Սակայն, միևնույն է, այդ բացասական էներգետիկան իր նստվածքը թողնելու է հանրության մոտ: Ինչ–որ ժամանակ հետո, ինչ–որ պահի նրանց գլխին է դա թափվելու:
– Իսկ այն քաղաքացին, որը 10 հազար վերցնելով, գնաց ու քվեարկեց վերևների ուզածով, բարոյական իրավունք կունենա՞ արդեն խոսք ասելու, ընդվզելու, փողոց դուրս գալու:
– Ես մի քիչ այլ կերպ եմ մտածում: Այո՛, միլիոնից ավելի մարդ ընտրակաշառք վերցրեց: Ընդ որում, մարդիկ են եղել, որ մի քանի տեղից են վերցրել: Բայց ուղղակի մեղադրել վերցնողներին, ես չեմ կարող: Եթե այլընտրանք տեսնեին, ապա հավանական է, որ նրանց մեծ մասը չգնար այդ գործարքին:
Այս ընտրությունը անկախ Հայաստանի պատմության ամենախայտառակ ընտրություն էր: Եվ ո՞րն է էականը. խորհրդարան անցած բոլոր ուժերն ընդունեցին ընտրությունների արդյունքներն ու պառլամենտը լեգիտիմ հայտարարեցին:
Իսկ սա աբսուրդ է: Եվ այս հարցում ես առաջին հերթին մեղադրում եմ քաղաքական այն ուժերին, որոնք ընկան իշխանական համակարգի ճնշման տակ, գործարքի մեջ մտան իրենց խղճի հետ ու հանրությանը թողեցին, որ ընտրի 10 հազարական դրամը:
Շարունակությունը` «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում: