«Լավ երեկո» էր, դարձավ վատ երեկո
ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹՅՈՒՆՄարտի 8-ի առթիվ Հանրային հեռուստաընկերության եթերում հեռարձակված «Լավ երեկո» հաղորդաշարի՝ առանձին նկարահանված ռեպորտաժը, որում լրագրողն այցելել էր կանանց գաղութ, այս օրերի ամենից քննարկվող թեման է: Գրեթե բոլորն այն քննադատում են՝ նշելով, որ ռեպորտաժում անազատության մեջ հայտնված կանանց պարզապես ծաղրել են։
Թեմայի շուրջ Past.am-ը զրուցել է իրավապաշտպան Ժաննա Ալեքսանյանի հետ:
-Բավական մեծ աղմուկ էր բարձրացրել հատկապես վերջին տեսանյութը, երբ գնացել էին կանանց գաղութ, նկարահանում արել: Տեսանյութում ծաղրի էին արժանացել անազատության մեջ գտնվող կանայք: Էթիկայի տեսանկյունից՝ ինչպե՞ս պետք է վարվի Հանրային հեռուստաընկերությունն այս դեպքում: Արդյոք պե՞տք է ներողություն խնդրի:
-Այո, եթե այդ տեսնայութը հատուկ միտումով չեն հրապարակել, ներկայացրել հանրությանը, որովհետև դժվար է պատկերացնել, որ կարելի էր այդպիսի տեսանյութ տարածել այսպիսի սոցիալապես աղքատ երկրում, հատկապես ազատազրկման վայրերի մասին, որտեղ աղքատությունն ավելի ակնհայտ է:
Նրանք ծաղրել են փակ համակարգում գտնվող մարդկանց, ովքեր հնարավորություն չունեն պատասխանելու և երբեք չեն կարողանա պատասխանել: Զուտ այն տեսանկյունից, որ նրանք անօգնական մարդկանց են ծաղրել, բացարձակապես անընդունելի է:
Ինձ համար իրոք դժվար է պատկերացնել: Ես կարող եմ քննադատել քաղաքական նյութերի և կողմնորոշման համար, բայց դժվար էր պատկերացնել, որ Հանրային հեռուստատեսությունը կարող է տարածել այդպիսի տեսանյութ, փորձել նսեմացնել ազատազրկման վայրերում գտնվող մարդկանց:
Կարծում եմ, ավելի վատ կարգավիճակում հիմա հայտնվել է Հանրային հեռուստաընկերությունը: Եվ միայն ներողություն խնդրելը բավարար չի լինի փրկելու իր դեմքը: Նրանք պետք է անեն հակառակ ռեպորտաժը՝ մեծարել, ներողություն խնդրել, որպեսզի այդ կանայք իմանան, որ նրանք սխալվել են, որպեսզի կարողանան ներել նրանց:
Սա անընդունելի է: Ես միայն այդ լրագրողին չեմ մեղադրում: Պարզ է, որ ղեկավարությունը համաձայն է եղել, որ այդ տեսանյութը եթեր հեռարձակվի և հեռարձակվել է:
-Լրագրողների մուտքը քրեակատարողական հիմնարկներ գրեթե միշտ մերժվել է, իսկ այսօր Հանրայինին թույլ է տրվել այնտեղ նման բովանդակությամբ ռեպորտաժ նկարահանել: Տարբերակում է դրվում կրկին:
-Մենք գիտենք, որ նման մոտեցում միշտ էլ կար: Ընդհանրապես կալանավայր մտնելը բարդ է: Այն, որ Հ1-ը արտոնյալ կարգավիճակ ունի, դա հայտնի էր, բայց որ պետք է այդ կարգավիճակից օգտվի և ծաղրուծանակի ենթարկի մարդկանց, դժվար էր պատկերացնել: Բայց ես չեմ կարող ասել, թե ինչու ՀՀ արդարադատության նախարարությունը թույլ չի տալիս լրագրողներին գնալ ու տեսնել մարդկանց:
-Մեծ աղմուկ առաջացնողն այս վերջին ռեպորտաժն էր, սակայն մինչ այդ էլ «Լավ երեկոյի» այսպես կոչված ռեպորտաժներում նույնպես մարդիկ այնքան էլ լավ կարգավիճակում չէին հայտնվում, լրագրողի՝ նրանց ուղղված հարցերում, միևնույն է, ծաղրի բաժին կա, ոչ՝ հումորի:
-Ես հիշում եմ, թե ինչպես Ավետ Բարսեղյանն ու Արամ MP3-ին ինչպես էին զվարճանում, երբ Սեյրան Սարոյանին էին եթեր հրավիրել: Մենք եթերից հայհոյանքներ էինք լսում, հիմա էլ, փաստորեն, անցել են անօգնական մարդկանց ծաղրելուն: անօգնական մարդիկ, ովքեր չեն կարող պատասխանել, որևէ կերպ փորձել պաշտպանել իրենց արժանապատվությունը: Ամենացածր որակի և դատապարտելի ռեպորտաժն էր, որ ես տեսել եմ իմ կյանքոմ:
-Հանրայինի լռությունը ինչի՞ մասին է խոսում: Պաշտոնական որևէ արձագանք չկա:
-Երևի մտածում են փակել այդ հաղորդումը: «Լավ երեկոն» դարձավ շատ վատ երեկո: Թող փակեն այն, երևի մտահոգված են դրանով, այդ մասին են մտածում, դրա համար էլ լռում են:
ՔՐԻՍՏԻՆԱ ՏԵՐ-ՄԱԹԵՎՈՍՅԱՆ