Վերջապես հասկացանք, թե մեր երկիրն ինչպես է փոխվելու...

ՎԵՐԼՈՒԾԱԿԱՆ 23 Նոյեմբեր, 2016 0:28

Վերջին ժամանակներս, բավականին տևական շրջան է, ինչ հանրապետության նախագահի յուրաքանչյուր ծրագրային ելույթի մեջ մի բան է առկա` փոփոխությունների խոստումը: Երկրում պետք է լինեն փոփոխություններ, պետք է փոխվի պետական պաշտոնյան, պետք է փոխվի չինովնիկը, պետք է փոխվի հասարակ քաղաքացին, և մենք այլևս ապրենք այլ ձևով, այլ սկզբունքներով, նույնիսկ` այլ արժեհամակարգով: Դե, մարդիկ էլ սրտատրոփ սկսեցին սպասել այդ փոփոխություններին:

Հետո եկավ նոր վարչապետ, համարյա կառավարություն փոխվեց, ու ասացին` ա՛յ, եկավ փոփոխությունների ժամանակը, հենց այն է, ինչ խոստանում էին:

Վարչապետ Կարեն Կարապետյանը հանդես եկավ հեղափոխական առաջարկություններով, սուր ելույթներով: Նրա ելույթներին բերանները բաց սպասում էին հազարավոր մարդիկ, կամ ավելի որոշակի` մեր երկրի երեք միլիոն բնակչությունը: Նա խոսեց գողության մասին, ասաց, որ մեր պաշտոնյան գողանում է և, որն է՛լ ավելի վատ է, զբաղվում է մանր գողություններով. Օստապ Բենդերի մակարդակին էլ չեն ձգում, մոտավորապես Շուրա Բալագանովի ու Պանիկովսկու:

Ասաց, որ հիմնական ապրանքային շուկաները փակել են խոշոր ներկրողները, մենաշնորհատերերը, խաղից դուրս են արել մյուս տնտեսվարողներին և այլն, և այլն:

Եվ էլի բաներ ասաց, որոնց մասին հրաշալի գիտեր նաև այս երկրի յուրաքանչյուր քաղաքացի: Հեչ պարտադիր չէր վարչապետ լինեիր, որ այսքանն իմանայիր: Բայց վարչապետն ասաց, ու մենք ուրախացանք:

Եվ վարչապետն ասաց ու առաջ անցավ. ոչ խոշոր գողը բռնվեց, ոչ մանր գողությամբ զբաղվողը բռնվեց: Ու գետը շարունակեց գնալ իր հունով, հոսել, ինչպես միշտ հոսել էր:

Բայց ասեմ` այդքան էլ չկամ չլինենք լավը տեսնելու հարցում: Սուրիկ Խաչատրյանն ազատվեց իրեն ամրագրված պաշտոնից ու անցավ այլ աշխատանքի: Նա հիմա Սյունիքի մարզպետը չէ, այլ Սյունիքի մարզի Հանրապետական կուսակցության կառույցի ղեկավարը: Այսինքն` հիմա էլ զբաղվում է կուսակցաշինության գործով: Այսպիսի ուրախացնող մի քանի բան եղել է մեր երկրում. ուրացող չլինենք:

…Ու եկավ Բանը հասկանալու ժամանակը. ինչի՞ն էին վերաբերում երկրի ղեկավարի ասած փոփոխությունները: Հանրապետական կուսակցությունն է սերնդափոխվում. տարեցները գնում են, գալիս են երիտասարդները: Էնտուզիազմով լեցուն, ավելի եռանդուն, ավելի մեծ նպատակների հետամուտ, մի խոսքով` հայացքները հառած Արևին:

Պաշտպանության նախարարը գնաց, ում օրոք տեղի ունեցավ ապրիլյան պատերազմը, ու 100 երիտասարդի հանձնեցինք հողին: Երբ կարող էր այդպես չլինել: Այդպես չէր լինի, եթե յուրաքանչյուր զինվորի կյանքը մեզ համար արժեք ունենար ու նրան չնայեինք որպես թնդանոթի մսի: Գնաց, ու նույնիսկ ասում են` նա էլ է ուզում կուսակցաշինությամբ զբաղվել: Ո՛չ պարտք, ո՛չ պատասխան:

Նրա տեղը Պաշտպանության նախարարություն եկած պաշտոնյան կրկին կգործի Հանրապետական կուսակցության նշանի տակ: Օրինակ, մշակույթի նախարարն էլ դեռ մինչև ապրիլյան ընտրությունները կխորհի, կգցի–կբռնի հանրապետական դառնա՞, թե չդառնա: «Ո՞րն է հոգեպես ավելի ազնիվը» այստեղ դեր չունի. չսխալվեք:

Իսկ եթե վարչապետ Կարեն Կարապետյանն էլ մտավ այս կուսակցության մեջ, ուրեմն կասկած չունենաք, կհանրապետականան նրա բերած բոլոր կադրերը` սկսած նախարարներից:

Պատկերն այսպիսին կլինի` կառավարությունը հանրապետական է, բայց նախկին հանրապետականներով չէ, այլ` նոր հանրապետականներով:

Վարջապես ամեն ինչ տեղն ընկավ. հասկացանք, թե նախագահի խոստացած փոփոխություններն ինչին էին վերաբերում:

Գոհար Սարդարյան