Բարսելոնան ու Մադրիդը ժամանակավոր դադար վերցրին
ՍՊՈՐՏՉնայած նրան, որ Կատալոնիայի վարչապետ Կարլես Պուչդեմոնը հոկտեմբերի 9–ին ստորագրել էր Անկախության հռչակագիրը՝ ցասման մեջ գցելով Մադրիդին, ճիշտ հաջորդ օրը, նա խորհրդարանական հատուկ նիստում ժամանակավոր դադար վերցրեց, և օրենսդիրն էլ իր հերթին չվավերացրեց ցանկալի փաստաթուղթը: Ընդ որում, Պուչդեմոնի խոսքին ոչ միայն Մադրիդն ու կատալոնական խորհրդարանի առջև հավաքված բազմությունն էր շունչը պահած սպասում, այլև՝ ողջ Եվրոպան: Euronews–ը, ժ. 18:00–ից սկսած, ուղիղ եթերում դեռ կիսադատարկ, բայց արդեն բվվացող նիստերի դահլիճն էր ստեպ–ստեպ ցուցադրում՝ դրսում հավաքվածների կադրերը զուգահեռելով, և խորհրդարանական ֆրակցիաների մասնակցությամբ ընթացող խորհրդակցությունը, որի պատճառով վարչապետի ելույթը հետաձգվեց մինչև ուշ երեկո՝ պատմական պահը ավելի, քան՝ դրամատիկ էր դարձնում:
Ըստ էության, այն, ինչ կատարվեց Կատալոնիայում՝ անհրաժեշտ է ոչ թե խնդրի արմատական լուծում, այլ իսկապես ժամանակավոր դադար որակել: Մի իրավիճակում, երբ Մադրիդը, ԵՄ օժանդակության պայմաններում, հայտարարել էր Պուչդեմոնի ձերբակալության վերաբերյալ՝ քաջ գիտակցելով, որ տեղի ոստիկանությունը հերթական անգամ չի ենթարկվելու իր հրամաններին, երբ խորհրդարանական 2 ընդդիմադիր ֆրակցիաները, Բարսելոնի քաղաքապետի հետ միասին, ողջախոհության կոչեր էին ուղղում Պուչդեմոնին, իսկ հիմնականում ո՛չ կատալոնացիներն իրենց հերթին էին փողոցներում հակաանկախական միտինգներ անում՝ ակնհայտ է, որ Պուչդեմոնն իրապես ողջամիտ որոշման հանգեց: Բարեբախտաբար՝ հընթացս նաև կատալոնական համընդհանուր դեմքը փրկելով, որովհետև ակնհայտ էր, որ դադարի որոշումից հետո այժմ էլ համախոհների թուքումրի և դավաճանության մեղադրանքների տարափի տակ էր հայտնվելու:
«Մենք առաջարկում ենք կանգնեցնել Անկախության հռչակման գործընթացը, որպեսզի կենտրոնանանք Հանրաքվեի արդյունքները կյանքի կոչելու աշխատանքի վրա: Այսօր մենք պատասխանատու քայլ ենք անում երկխոսության ուղղությամբ, որովհետև, հակառակ դեպքում, չենք կարող մեր նպատակներին հասնել: Անհրաժեշտ է հանդարտեցնել իրավիճակը և քայլ առ քայլ շարժվել դեպի մեր նպատակակետը»,–հայտարարեց Կատալոնիայի վարչապետը՝ այսպիսով հիմնականում 2 խնդիր լուծելով: Մի դեպքում նա Մադրիդին ու Բրյուսելին ուղերձ հղեց առ այն, որ կատալոնացիները երբեք չեն հրաժարվի Անկախության գաղափարից՝ նույնիսկ իր ընտրությունը պայմանավորելով այդ պատմական առաքելությամբ, մյուս կողմից էլ ակնարկեց, որ ընկալել է իրեն ուղղված ԵՄ ուղերձը՝ «խուսափել քայլերից, որոնք անհնար կդարձնեն երկխոսությունը»: Ավելին՝ վարչապետը մի անգամ ևս խոսեց այն բոլոր բռնությունների ու հալածանքների մասին, որ Մադրիդն է այս ընթացքում իրականացրել Կատալոնիայի նկատմամբ, սուր քննադատության արժանացրեց ԵՄ–ին այն բանի համար, որտեղ «կատալոնական խնդիրը Մադրիդի ներքին գործ» էր որակվել, երախտագիտություն հայտնեց աննախադեպ ճնշման պայմաններում ժողովրդավարական Հանրաքվեին մասնակցած քաղաքացիներին՝ անկախ նրանց դիրքորոշումներից և, վերջապես, կարևորեց նաև խորհրդարանական ընդդիմության հետ աշխատանքը, որովհետև առկա տարաձայնությունները կարող են ոչ թե Կատալոնիայի անջատմանը, այլ հենց իշխող վարչակազմի տապալմանը հանգեցնել: Ի վերջո, և՛ Պուչդեմոնի «Միասին հանուն Այո–ի» շարժումը, և՛ Անկախության հարցում ամենաարմատական՝ «Ազգային միասնության թեկնածությունը» մեծամասնություն չեն կազմում խորհրդարանում, և հատկապես մադրիդյան սադրանքների պայմաններում ներիշխանական ճգնաժամն ու կոալիցիայի փլուզումը չի կարելի անհնար համարել: Այնպես, որ՝ եթե նույնիսկ կան այնպիսիք, որոնք վարչապետի ելույթից անմիջապես հետո հայտարարեցին, թե նա կորցրեց Անկախության հռչակման պահը, միևնույն է, ստիպված են խոստովանել, որ.
ա. Պուչդեմոնն իր որոշմամբ խուսափեց բռնության անկանխատեսելի ծավալումից, ներիշխանական ճգնաժամից և, հնարավոր է, քաղաքացիական պատերազմից՝ միաժամանակ չհրաժարվելով Անկախությունից,
բ. դատելով Մադրիդի պահվածքից՝ այստեղ դեռ շատ կսխալվեն, աշխատելով հատկապես Պուչդեմոնի և կատալոնական միասնության օգտին:
Չենք բացառում, իհարկե, որ նույնիսկ մինչ այդ Պուչդեմոնը հրաժարական ներկայացնի, բայց նաև ակնհայտ է, որ նրա հետ, թե՝ առանց նրա, Մադրիդն ի զորու չի լինի «ջինը նորից շշի մեջ խցկել»: