«Սպորտը ինձ համար կենսակերպ է, ոչ թե բիզնես. Դրա մեջ մեծ դերակատարություն ունի հայրս». Լևոն Քոչարյան
ՀԱՐՑԱԶՐՈՒՅՑԼևոն Քոչարյանին կարող ենք հանդիպել մրցաշարերի ժամանակ և բազաթիվ այն հավաքույթներում, որոնք կապ ունեն սպորտի հետ:
Բավականին խառը և ծանր ժամանակներ ապրող երիտասարդը չի անտեսում իր հիմնադրած «Ուժային եռամարտի» ֆեդերացիայի գործերը, որի նախագահը հենց ինքն է:
Past.am-ը հանդիպեց ՀՀ երկրորդ նախագահի որդու, հայտնի երգչուհի Սիրուշոյի ամուսնու՝ սպորտսմեն Լևոն Քոչարյանի հետ:

Զրույցը ներկայացնում ենք ստորև:
- Լևոն, ո՞ր տարիքից եք զբաղվել սպորտով:
- Սպորտով սկսել եմ զբաղվել 9-10 տարեկանից, երբ դրա հնարավորությունը ընձեռնվեց արցախյան պատերազմից հետո: Սկզբում հաճախել եմ կարատեի խմբակ Ստեփանակերտում, համեմատաբար երկար տարիներ զբաղվել եմ սպորտային մարմնամարզությամբ, զուգահեռ լող, շախմատ, նաև ըմբշամարտ, ավելի մեծ տարիքում ուժային եռամարտ:
- Ուժային եռամարտի ֆեդերացիայի նախագահն եք, քանի՞ տարի է այն գործում:
- Ուժային եռամարտի ֆեդերացիան գրանցվել է 2017 թ հունվարից, անցկացնում ենք Հայաստանի առաջնություններ, լավագույն արդյունքներ ունեցող մարզիկներին ուղարկում են արտերկիր միջազգային առաջնություններին մասնակցելու:
- Այս տարի ի՞նչ հաջողություններ եք գրանցել:
- Այս տարի մասնակցեցինք Եվրոպայի գավաթի առաջնությանը Բելառուսում, որտեղ բավականին հաջող հանդես եկան մեր մարզիկները, մասնակցում էի նաև ես: Մեդալների քանակը չեմ հիշի այս պահին, մեր պաշտոնական էջում կա դրված: Թիմային հաշվարկով երկրորդ տեղն ենք զբաղեցրել:



Հետո «Առնոլդ Կլասիկին» մասնակցեցինք Բարսելոնայում՝ մի մարզիկով, նա զբաղեցրեց երրորդ տեղը` բրոնզե մեդալ վերցրեց: Բավական հեղինակավոր սպորտային միջոցառում է, ուր տարբեր սպորտաձևեր են ներկայացված` այդ թվում «Ուժային եռամարտը»:
Արդեն մի քանի տարի է՝ սեղմում հենարանից վարժությունը անցկացվում է Հաշմանդամային սպորտի ֆեդերացիայի հետ համատեղ, որը հիմնել և գլխավորում է Սարգիս Ստեփանյանը: Համատեղ ունեցել ենք երկու մրցույթ, որի արդյունքները գոհացուցիչ են եղել, դրանք անցկացվել են միջազգային չափանիշներին համապատասխան:

- Ձեզ համար սպորտը կենսակե՞րպ է, թե՞ բիզնես:
- Սպորտը ինձ համար կենսակերպ է, դեռ մանկուց: Դրա մեջ մեծ դերակատարություն ունի հայրս: Այն պահից սկսած, երբ հիմնեցինք ֆեդերացիան, սպորտը դարձավ նաև պատասխանատվություն: Բիզնես չէ ՛ :

- Նշանաբան կա՞, որը միշտ օգտագործում եք մրցույթներից առաջ:
- Որևէ նշանաբան չկա, ինքս սնահավատ չեմ:
- Ըստ իս հայ երիտասարդության մեծ մասը ալարկոտ է, սեփական մարմնի հանդեպ անտարբեր, համաձայն ե՞ք:
- Մասամբ համաձայն եմ ձեր կարծիքի հետ, որ ալարկոտ են, բայց կարծում եմ՝դրական փոփոխություն կա, և շատ կարևոր է, որմեր ընտանիքներում երեխաների համար լինենք ճիշտ օրինակ` առողջ ապրելակերպի, առհասարակ սպորտի առումով: