Իսկ դուք գիտեի՞ք, թե ինչ պետք է անել անցյալ տարվա ուռենու հետ. չի՛ կարելի դեն նետել ճյուղերը
ԼԱՅՖԾաղկազարդը գարնանային բացօթյա տոնախմբությունների սկիզբն ազդարարող եկեղեցական և ժողովրդական տոն է, որին հաջորդում է «Ավագ շաբաթը»։
Ծաղկազարդի օրը հայոց եկեղեցիները զարդարվում են ուռենու ճյուղերով, առավոտյան կատարվում է ժամերգություն և «Անդաստանի կարգ», որից հետո օրհնված ճյուղերը բաժանվում են հավատացյալ ժողովրդին, որոնք պահվում են մինչև հաջորդ ծաղկազարդ։
Օծված ուռենու հետ մարդիկ օգնություն են ստանում, քանի որ աղոթքի տեքստը խնդրանք է առ Աստված: Ուռենու ոստերը, որոնք օծվել են ծիսակատարության ժամանակ, բերում են տուն՝ դնելու ծաղկամանի մեջ կամ ամրացնելու տանն առկա փոքրիկ արձանիկների, խաչերի ու սրբապատկերների վրա։
Past.am-ը տեղեկացնում է, թե ինչու ծիսակատարությունից հետո տուն բերված ուռենու ճյուղերը չպետք է դեն նետել:
Անցյալ տարվա ճյուղերն այրում են Ծաղկազարդի կիրակիից առաջ՝ մոխիրը տանելով մի տեղ, որտեղ ոչ ոք չի քայլում։
Մոխիրը կարելի է լցնել գետը (բայց ոչ լճացած ջրի մեջ): Իսկ եթե արմատացած ուռենու ճյուղերը տնկվեք պրիմինգի մեջ, ապա առատ ջրելու դեպքում դրանք արագ կաճեն և տանը հաջողություն կբերեն։
Որտեղ պետք է դնել ուռենու օծված ճյուղերը.
Սրբապատկերների կողքին
Քրիստոսի խաչարձանների վրա
Բուխարիների կամ վառարանների վրա
Ջրով լի ծաղկամանների մեջ