Հետախուզական տվյալները և դրանց օգտագործումը
ԲԼՈԳԱշոտ Ասատրյանը Ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է.
Արդեն մի քանի օր է ինչ ՖԲ հայության մի մասը , դիվանին պարկած, Պոպ-կորն ուտելով, քննադատում են Սեյրան Օհանյանի այն հայտարարությունը, որտեղ ասվում՝ Մենք տեղյակ ենք եղել դիվերսիոն խմբի ներթափանցման մասին:
Իսկ հիմա մի քիչ մանրամասն այդ ամենի մասին: Հետախուզական տվյալներ ստանալը մի քայլ է, դրա դիմացը առնելը մեկ ուրիշ քայլ: Տվյալներ իմանալը դեռ չի նշանակում, որ կարող ես 100 տոկոսով կանխել այդ ամենը: Տվյալները իմանալուց պետք է կատարվի հետևյալ քայլերից մեկը, ըստ տվյալ պահի անհրաժեշտության.
1. Դիվերսիոն խմբի մասին տվյալ ունենալու դեպքում առաջինը հարձակվել տվյալ դիրքի վրա, որտեղից պլանավորվում է դիվերսիան և հենց տեղում ոչնչացնել թշնամուն և գրավել դիրքը: Բայց այս դեպքը շատ քիչ կարող է հանդիպել իրականում, քանի որ տվյալ իմանալը դեռ չի նշանակում 100 տոկոսանոց ինֆորմացիա, իսկ միգուցե թշնամին ցանկանում է մոլորեցնել և հենց իր սահմանում վնասազերծել մերոնց: Այս տարբերակի կիրառումը ցանկալի չէ:
2. Ինֆորմացիայի դեպքում թողնել, որ թշնամին գա հարձակման: Գաղտնի հետևել նրանց տեղաշարժին, բռնացնել մեզ համար ամենահարմար չեզոք գոտում ու շրջափակման մեջ առնելով ոչնչացնել: Այս պարագայում նույնիսկ կարելի է թողել ,որ թշնամին հասնի մինչ մեր դիրքերը, երբ արդեն իրեն թվա , որ հաջողությունը մոտ է, թուլացնի զգոնությունը ու ...վերջ:
Կլինեն նաև այլ տարբերակներ, որոնց մասին մենք տեղյակ չենք, բայց ոչ ոք չի կարող վստահեցնել ,որ տեղեկություն ունենալու դեպքում կարող է 100 տոկոսանոց երաշխիք տա, որ առանց զոհերի կարող է կանխել հարձակումը:
Հ.Գ. Մեր զինվորների կատարած գործողությունների մասին կգրեմ ավելի ուշ: