«Վո­լյուն­տա­րիզ­մը չպետք է դո­զա­յից շատ լի­նի». «Փաստ»

«Փաստ» օրաթերթը գրում է.

Կառավարության քաղաքական հենարանը

Քաղաքականությունը որպես մասնագիտություն դիտարկող և իր իսկ խոսքով խարդավանքի տեսության հետ որևէ առնչություն չունեցող «Հայաստանի քրիստոնեադեմոկրատական միություն» կուսակցության առաջնորդ, ԱԺ տնտեսական հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ Խոսրով Հարությունյանը կարծում է, որ Հանրապետական կուսակցության՝ որպես միակ ընդդիմադիր կուսակցություն հայտարարելը, դեռևս ընդդիմություն համարվելու բավարար պայման չէ: 

«Պաշտոնական հայտարարությունը բոլորովին այլ բան է նշանակում: Եվ քանի դեռ ես ՀՀԿ խմբակցության կազմում եմ, պետք է ենթադրել, որ ես շարունակում եմ կիսել և՛ այն արժեքները, և՛ նաև տնտեսության կազմակերպման այն մոտեցումները, որոնք ամրագրված են ՀՀԿ-ի նախընտրական ծրագրում: Հետևաբար, այս պահին մենք դեռ շարունակում ենք համագործակցել»,- ասաց Խ. Հարությունյանը:

Ինչ վերաբերում է կառավարության ծրագրին «կողմ» քվեարկողներին, ապա, ըստ Հարությունյանի, դա դեռ չի նշանակում, որ ներկա իշխանության հետ հավասար քաղաքական պատասխանատվություն են կրում: 

«Նիկոլ Փաշինյանն ասաց, որ իրեն չի հետաքրքրում, թե ով է կառավարության ծրագրին «կողմ» քվեարկել: Բացի այդ՝ ինքն է այդ ծրագրի քաղաքական պատասխանատուն: Այդ խոսքերն ուղղված չէին միայն հանրապետականներին: Նման պարագայում հարց է ծագում, թե ֆորմալ և հանրության համար ընկալելի առումներով ովքե՞ր են իրականում ներկայացված ծրագրի համար պատասխանատվություն կրողները»,- ասաց Խ. Հարությունյանը:

Խոսելով երկրի անվտանգության ապահովման առաջնայնության մասին՝ ԱԺ տնտեսական հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահը կարծում է, որ երկրի առաջընթացն անմիջականորեն և ուղղակիորեն կախված է երկրում վարվող տնտեսական քաղաքականությունից: Այս առումով, Հարությունյանի համար դեռևս հասկանալի չէ, թե որն է այն տնտեսական քաղաքականության կոնցեպտը, որն այս ընթացքում պետք է իրականացվի և օր օրի սեփական կարողությունները հզորացնի:

«Մարտավարական առումով նշված ուղղությունները կդառնան մեր կուսակցության ապագայի համար սկզբունքային: Հետևաբար, այս պահին իր բոլոր թերություններով հանդերձ՝ մեզ համար որպես հասկանալի, ընկալելի և կանխատեսելի գործընկեր շարունակում է մնալ ՀՀԿ-ն: Եվ չնայած, որ ձախողել ենք, բայց հիմա հարկավոր է անցյալից դասեր քաղել, և շատ ուրախ եմ, որ արդեն իսկ այդ պրոցեսը գնում է»,- ասաց Խ. Հարությունյանը:

0-ների խորը փիլիսոփայությունը

Քաղաքական գործչի կարծիքով, հանրային դժգոհությունը ոչ թե տնտեսական աճով է պայմանավորված եղել, այլև հանրային կյանքի որակով՝ կոռուպցիա, անհավասարություն, անարդարություն, որի դեմ պայքարի մասին, ի դեպ նշված է ՀՀԿ-ի ծրագրում: Եվ նման արատավոր երևույթների դեմ պայքարի հարցում Խ. Հարությունյանը որևէ վեճ չունի նոր իշխանությունների հետ: Ավելին, պատրաստ է իր կարողություններն ի սպաս դնել հանուն դրանց վերացման, քանի որ դա օդ ու ջրի նման բոլորին է պետք: Բայց, այդ ամենը թեև անհրաժեշտ է, սակայն ոչ բավարար պայման սեփական տնտեսական կարողությունները ձևավորելու և երկրի անվտանգությունը սպասարկելու համար: 

«Հանրապետական կուսակցության ծրագրում տարի առ տարի թվերով ֆիքսված է եղել, թե 17, 18, 19 և մյուս տարիներին ինչ արդյունք է ակնկալվում ունենալ: Ուստի շատ բնական էր հարցադրումը, թե ինչու կառավարության ծրագրում որևէ թիվ չկա: Ես բավարարված եմ, որ այսուհետ պետք է լինի 0 կոռուպցիա, 0 կոռուպցիոներ կառավարություն, 0 հովանավորչություն, 0 մոնոպոլիաներ: Ես բավարարված եմ այդ զրոներով: Վաղը ես կասեմ՝ հարգելի կառավարություն, դուք ասում էիք 0, բայց պարզվեց, որ 0 չէ, և այդ պարագայում ես կարող եմ գնահատել, թե որքան է: Այսինքն, թվեր հրապարակելը շատ կարևոր է: Սրանով հանրությունը պետք է հնարավորություն ունենա գնահատել, թե կատարված աշխատանքը լա՞վ է իրականացվել, թե՞ վատ: Եվ այն թեզը, որ եթե վստահում ենք, ուրեմն՝ վերջ, կներեք, դա ինձ համար քաղաքական կատեգորիա չի կարող լինել»,- ասաց Խ. Հարությունյանը:

Ձախողումները կարող են թանկ նստել

Այն քաղաքացիական վերելքը, որն այս ընթացքում արձանագրվեց, Խ. Հարությունյանի կարծիքով՝ հզոր պոտենցիալ էներգիա է կուտակել, որը դեռ պետք է վերածվի քաղաքական կապիտալի: Եվ այն վստահության «վարկը», որը տրվել է նոր իշխանություններին, դեռ պետք է հստակ իրացնել, ուստի դեռ վաղ է տեղի ունեցածը հեղափոխություն որակելը, համոզված է քաղաքական գործիչը:

«Կարելի է ասել հեղաշրջում, իշխանափոխություն, բայց, կներեք՝ ո՛չ հեղափոխություն, քանի որ պետք է գնահատել, թե հանրության մի ստվար զանգվածը, որը սպասում էր արժեքների, վարքագծի, բարքերի փոփոխության, հասե՞լ է իր ուզածին, թե՞ ոչ: Ես շատ ուրախ կլինեմ, որ այդպես լինի, բայց այս առումով դեռ շատ վաղ է գնահատականներ հնչեցնելը: Եվ վստահության այսպիսի մեծ կրեդիտի պարագայում, Աստված մի արասցե, կառավարության ցանկացած անհաջողություն կարող է շատ մեծ գին արժենալ մեր հասարակության համար: Այդ է պատճառը, որ ես, չլինելով այս կառավարության կողքին, դառնալով նրա կառուցողական ընդդիմախոսը, ամեն ինչ անելու եմ, որպեսզի ամեն ինչ իրենց մոտ ստացվի: Ամեն ինչ անելու եմ, որպեսզի իրենք լավ աշխատեն: Ես էլ այդպես եմ պատկերացնում իմ մասնակցությունը պրոցեսներին»,- ասաց Խ. Հարությունյանը:

Ազատ խոսքը ճնշելու ժամանակները վաղուց անցել են

Խոսելով սոցիալական կայքերում ֆեյքերի կողմից իր անվան շուրջ տարածվող ջղաձգումների մասին՝ Խ. Հարությունյանն ասաց, որ ինքը վաղուց դուրս է եկել այն տարիքից, որ այս կամ այն գրառման պատճառով կաշկանդվի կամ վատ զգա: Ուստի այն ամենն, ինչ գրում են «ֆեյսբուքներում», իրեն առանձնապես չի վրդովեցնում: 

«Ես որևէ մեկին դուր գալու խնդիր չունեմ: Եվ միակ անձը, ում ուզում եմ դուր գալ, իմ կինն է: Ինչ վերաբերում է անկեղծությանը, ապա բոլորը՝ թե՛ հրապարակում կանգնած երիտասարդները, որոնք շատ դեպքերում հենց իրենց կեղծելով՝ ֆեյսբուքում հազար ու մի բաներ են գրում, թե՛ կառավարությունը, թե՛ Ազգային ժողովը, բոլորը պետք է անկեղծ լինեն: Հանրապետությունը զարգացնելու մի նոր գալարի բարձրանալու այսպիսի հնարավորություն երբեք չի եղել: Դա պետք է օգտագործենք: Եթե անկեղծ չլինենք մեկս մյուսիս հանդեպ, ապա քաղաքական պրոցեսները տանուլ ենք տալու»,- ասաց Խ. Հարությունյանը: 

Նրա համոզմամբ, եթե իշխանափոխության հիմնական պատճառը սահմանադրական նորմերը խախտելը, անտեսելն էր, ապա դա դեռ չի նշանակում, որ պետք է հիմա էլ այլ նորմեր խախտվեն: Վարչապետի դեպքում ամենա-ամենան երևալու ձգտումը Հարությունյանի համար հասկանալի, է, բայց նրա թիմի դեպքում՝ նույնիսկ վտանգավոր:

«Նրանք, ովքեր փորձում են այդ «զոնտիկի» տակ մտնել և կրկին որպես ամենա ներկայանալ, կներեք, դա արդեն վտանգավոր է: Դա կարող է հանգեցնել նրան, որ մարդկանց «զրկի» անգամ քննադատելու իրավունքից, քանի որ իրենք դուրս են քննադատությունից: Եվ արդյո՞ք սիրո ու հանդուրժողականության հեղափոխությունը նշանակում է սիրել մեկին, իսկ մյուսներին՝ ոչ: Ի դեպ, անկախության 30 տարիների ընթացքում ազատ խոսքն այսքան վտանգված չի եղել, ինչքան հիմա է: Եվ երբ որևէ մեկը փորձում է իրենց լիդերի կարծիքից տարբերվող կարծիք հայտնել, դառնում է ազգի թշնամի, բայց կներեք, ս՞ա էր հեղափոխության նպատակը»,- ասաց Խ. Հարությունյանը: 

Վախից կարող են թիվ նկարել, բերել

Պետք է մի այնպիսի «մեքենա» ստեղծել, որի մեջ, անկախ նրանից, թե ով է վարողը, բոլորն իրենց կոմֆորտ զգան: Եվ այդ պարագայում, եթե մեկն ասում է, որ մեքենայի «կարբյուրատորը» լավը չէ, ուրեմն արդյո՞ք նշանակում է, որ դավաճանում է այդ «մեքենային» և եթե այդպես է, ապա դա նշանակո՞ւմ է, որ պրոցեսի ձախողման գործընթաց է գնում: 

«Այստեղ պատասխանատուն առաջին դեմքն է: Որովհետև 0-ները ոչ միայն պետք է հռչակել, այլև՝ երաշխավորել: Ընդ որում, ոչ թե անհատներով, այլև՝ համակարգային առումով, որպեսզի անկախ նրանից, թե ով է «մեքենայի» ղեկին, այն անխափան աշխատի: Նիկոլ Փաշինյանի հնչեցրած 0-ներն ինձ մոտ իր կարողությունների և հնարավորությունների հանդեպ անկեղծ հավատ ներշնչեցին, ինչը չեմ կարող ասել իր թիմի մասին: Բայց ուզում եմ ուշադրություն հրավիրել Փաշինյանի՝ կառավարության ժամանակ հնչեցրած այն մտքի վրա, երբ ասաց՝«արե՛ք, թե չէ ես կանեմ»: Սա նշանակում է, որ ուզում է իր ուզածը բերեն, անկախ նրանից, թե ինչպես են բերելու: Այսինքն, ենթական այլևս կվախենա սխալվել, բայց դա էլ է իրավունք, որը որևէ մեկը չի կարող մերժել: Այլապես կառավարությունում ստեղծագործական պրոցես չի լինի: Դա կարող է նշանակել, որ ինչ թիվ պետք լինի, վախից կարող են նկարել, բերել: Եվ սա է ինձ մտահոգում»,- ասաց Խ. Հարությունյանը: Այսինքն, ըստ պատգամավորի, վոլ յունտարիզմը, որը միշտ գոյություն ունի, չպետք է դոզայից շատ լինի: Եվ ցանկացած լիդեր պետք է իր գործունեությանը ստեղծարար պրոցեսի լիցք հաղորդի: Հակառակ դեպքում կհեռանանք ցանկալի արժեքներին հասնելու ուղուց: 

Շարունակությունը՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում