Միկրոալիքային վառարաններ. իրո՞ք այդքան վտանգավոր են դրանք
ՀԱՆՐԱՀԱՅՏ ՄՈԼՈՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐՄենք գիտենք, որ...
Միկրոալիքային վառարանում կերակուր պատրաստելը հանգեցնում է սննդամթերքի սննդարար նյութերի քայքայման:
Իրականում այնքան էլ այդպես չէ:
Բանն այն է, որ ցանկացած դեպքում տաք եղանակով սնունդ պատրաստելիս տեղի է ունենում սննդամթերքի օգտակար նյութերի, վիտամինների քայքայում, և այստեղ կարևոր չէ, թե ինչպիսի պայմաններում է այդ սննդամթերքը պատրաստվում: Մոլորություն է նաև այն, որ միկրոալիքային վառարանը սնունդը սկսում է տաքացնել ներսից: Իրականում միկրոալիքները սննդամթերքին հասնում են հենց արտաքին շերտերից, ապա տարածվում ամբողջ հաստության մեջ և հավասարաչափ պատրաստում այն: Այսինքն, մոտավորապես կատարվում է նույն գործընթացը, ինչ ջեռոցում դրված սննդամթերքի հետ, չնայած սովորական վառարանի դեպքում սննդամթերքը աստիճանաբար է սկսում տաքանալ արտաքին շերտերից: Այնուամենայնիվ, պետք է նշել, որ, օրինակ, հացը կամ կեղևով կարտոֆիլը միկրոալիքային վառարանում ավելի շատ տաքանում են ներսից, քանի որ երկու դեպքում էլ այս մթերքների արտաքին շերտերը ավելի քիչ ջուր են պարունակում, քան ներքին շերտերը: Միկրոալիքային վառարանը էլեկտրական սարք է, որը հնարավորություն է տալիս հեղուկ պարունակող նյութերը տաքացնել դեցիմետրային հաճախականության ճառագայթներով: Այսինքն, ստացվում է, որ չոր նյութերը միկրոալիքային վառարանում չեն տաքանում, և երևի հենց սա էլ պատճառ է դարձել միկրոալիքային վառարանների մասին ստեղծված բազմաթիվ առասպելների համար: Իսկ ի՞նչ սկզբունքով է աշխատում միկրոալիքային վառարանը: Վառարանում տեղի է ունենում նրա մեջ տեղադրված նյութի բևեռացված մոլեկուլների (ջրի) դիէլեկտրիկական տաքացում, քանի որ էլեկտրամագնիսական ալիքների ազդեցության տակ այդ մոլեկուլները արագացնում են իրենց շարժումը և, կպնելով այլ մոլեկուլների, տաքանում են և տաքացնում շրջապատում գտնվող այլ մոլեկուլները: Մոլորություն է նաև այն հաստատված կարծիքը, որ միկրոալիքային վառարանի մեջ երկաթյա ափսե դնելու դեպքում այն կպայթի: Այս ենթադրությունն էլ գալիս է նրանից, որ վառարանների օգտագործման հրահանգներում նշված է, որ օգտագործվող ափսեն չպետք է երկաթյա լինի: Ուղղակի հարցն այն է, որ միկրոալիքային ճառագայթումը չի կարող հաղթահարել երկաթյա արգելքը և ստացվում է, որ երկաթյա ափսե օգտագործելիս մթերքը հում կմնա: Մյուս կողմից, միկրոալիքային վառարանի մեջ երկաթյա ափսեների, պատառաքաղների և այլնի օգտագործումը արգելվում է, քանի որ նրանք կարող են բերել կայծերի առաջացման և, որպես հետևանք, վառարանի մագնետոլի փչացման: Մոլորություն է նաև այն համոզմունքը, որ միկրոալիքային վառարանները ռադիոակտիվ են. նման բան չկա: Բանն այն է, որ այդ սարքերը, ինչպես և այլ վառարանները կամ, օրինակ, արևը, ընդամենը տաքացնում են սննդամթերքը, քանի որ միկրոալիքները սոսկ մեծացնում են ջրի մոլեկուլների շփումը: Սխալ կարծիք է նաև այն, որ միկրոալիքային վառարանները առաջացնում են ալերգիաներ: Իրականում, եթե նրանք ալերգիա անգամ առաջացնեն, ապա դա կլինի միայն ալերգիա միկրոալիքների նկատմամբ, որը իրական չէ, քանի որ բացի ալիքներ ստեղծելը, այս վառարանները այլ գործողություն չեն կատարում:
Միկրոալիքային վառարանը հայտնաբերվել է պատահական: Գյուտը պատկանում է Պերսի Լեբարոն Սփենսերին: Նա աշխատում էր «Raytheon» լաբորատորիայում: Պաշտոնական վարկածի համաձայն, երբ նա անցնում էր աշխատող մագնետրոնի կողքով, նրա գրպանում հալչում էին սառնաշաքարները: Սփենսերին շատ է հետաքրքրում, թե ինչու է այդպես լինում, և նա սկսում է մի շարք ուսումնասիրություններ կատարել, և արդյունքում ստեղծվում է մագնետրոն պարունակող մետաղական արկղ: Իր հայտնագործությունը Սփենսերը որոշում է օգտագործել սնունդ տաքացնելու համար: Նորույթով սկսում է հետաքրքրվել ԱՄՆ-ի պաշտպանության նախարարությունը, և շուտով զինվորական ճաշարաններում հայտնվում են միկրոալիքային սարքավորումները:
Նյութը հրապարակման պատրաստեց Past.am-ը