«Արհեստական անհարթությունների նպատակը հետիոտնի անվտանգությունն է»
ОБЩЕСТВОՎարորդներից ավելի ու ավելի հաճախակի ենք ահազանգեր ստանում, որ մայրաքաղաքի տարբեր հատվածներում նրանք ամեն քայլափոխի հանդիպում են արհեստական անհարթությունների կամ էլ, ինչպես ժողովուրդն է ասում, «պառկած ոստիկանների»:
Նրանք նշում են, որ դրանք, իհարկե, կարևոր են` երթևեկության անվտանգության տեսանկյունից, բայց հիմնականում կառուցված են՝ առանց համապատասխան չափանիշները հաշվի առնելու:
Իսկ ահա ծայրամասերում ընդհանրապես գրեթե յուրաքանչյուր ոք իր տան դիմաց բետոնից կոպիտ անհարթություն է շարում, ինչի արդյունքում մեքենաները շարքից դուրս են գալիս: ՀՀ կառավարության 2008 թվականի հունվարի 10-ի թիվ 113-Ն որոշման հաստատվել են արհեստական անհարթություններին ներկայացվող պահանջները և դրանց կիրառման կանոնները:
Բացի դա, նշվում է, որ արհեստական անհարթությունից առաջ պետք է համապատասխան նշան տեղադրվի, որպեսզի վարորդը տեղյակ լինի անհարթության գոյության մասին:
«Վարորդի ընկեր» ՀԿ-ի համահիմնադիր Սերգեյ Ղահրամանյանը «Փաստի» հետ զրույցում ասում է, որ արհեստական անհարթությունները երթևեկության մեջ ակտիվ կամ ոչ օրինաչափ վարքագիծ դրսևորող վարորդների գործունեության արդյունքն են:
«Բնակավայրերի, սեփական տների մոտ ամեն անգամ ցավալի դեպքեր են տեղի ունենում:
Բոլորն էլ ցանկանում են լինել պաշտպանված, և շատ ժամանակ մարդիկ ինքնաշեն թմբեր՝ արհեստական անհարթություններ են սարքում:
Մի ժամանակ պլաստմասե անհարթություններ էին տեղադրվում, բայց դրանք շարքից շուտ դուրս եկան: Հիմա ճանապարհային ոստիկանությունը քաղաքապետարանի հետ համատեղ փողոցներում, նախապես հայտարարություններ անելով, գծանշումներ ու նշաններ տեղադրելով, մեծ անհարթություններ են անում՝ հիմնական և ոչ թե, ասենք, երրորդական փողոցների վրա կամ էլ սեփական տների մոտ:
Երբ ես ավագանու անդամ էի, տարբեր առիթներով դիմել եմ Երևանի քաղաքապետարանին և ճանապարհային ոստիկանությանը:
Այն անհարթությունները, որոնք, այսպես ասած, ինքնաշեն էին, ՃՈ-ն միջնորդում էր, որպեսզի քաղաքապետարանը դրանք հեռացներ: Բայց ինչ-ինչ ձևերով քաղաքապետարանում այդ ինքնաշեն անհարթությունները դառնում էին գրանցված:
Չեմ կարող ասել, թե ինչ մեթոդներով: Տեղեր կան, որ իսկապես անհարթությունների կարիք չկար, բայց մարդիկ սարքում էին դրանք և այնուհետև, չգիտես ինչ-ինչ ձևերով, դրանք օրինական, հիմնավորված և գրանցված էին դառնում, ինչի հետևանքով այդ անհարթություններն արդեն չէին հեռացվում: Միևնույն ժամանակ, դրանք չէին համապատասխանում պահանջներին և չէին դրվում համապատասխան նշաններ»,ասում է Ղահրամանյանը:
ՀԿ-ի համահիմնադիրը նշում է՝ այս իրավիճակում փակուղու մեջ ենք հայտնվել: Ստացվում է, որ երթևեկության մեջ վատ վարքագիծ դրսևորող վարորդների շատանալու հետ միաժամանակ արհեստական անհարթությունները ևս շատանում են:
«Եթե անդրադառնանք հետիոտնային անցումներին, որոնք նաև արհեստական անհարթությունով են, դրանք կարծում եմ՝ օգտակար են:
Միգուցե որոշ դեպքերում իրենք լավ չեն կահավորվում կամ ասֆալտ անողները սահուն չեն կառուցում այդ անհարթությունները, և մեքենաների համար որոշակի խնդիրներ են առաջանում, բայց դա վարորդների ոչ ճիշտ, շատ դեպքերում անուշադիր երթևեկության արդյունքն է, որի հետևանքով մարդիկ են զոհվում:
Կարող ենք հանել այդ անհարթությունները, բայց դրա հետևանքով մարդիկ կզոհվեն: Բնականաբար, կան շատ ավելի լավ տարբերակներ, սա լուծման լավագույն տարբերակը չէ, սակայն հաշվի առնելով այն իրավիճակը, որ կա մեր երկրում՝ ֆինանսական մեծ բեռը և ոչ արդյունավետ ծախսերը, քաղաքային իշխանությունը կարողանում է հարցին այս կերպ լուծում տալ:
Միգուցե ֆինանսական այլ պայմաններում այլ ձևերով հնարավոր լիներ և հնարավոր է լուծել այս խնդիրը, բայց ներկայումս դա դժվար է պատկերացնել, որովհետև մեր երթևեկության անվտանգությունը չափազանց ցածր մակարդակի վրա է այս առումով: Արհեստական անհարթությունների ստեղծման հիմնական նպատակը հետիոտնի անվտանգությունն է»,-եզրափակում է մեր զրուցակիցը:
ԼՈՒՍԻՆԵ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ