Իշ­խա­նու­թյուն­ներն ամե­նա­կարճ ժա­մա­նա­կում կտրվե­ցին իրա­կա­նու­թյու­նից՝ ընկ­նե­լով սե­փա­կան անս­խա­լա­կա­նու­թյան և մե­ծամ­տու­թյան գիր­կը. «Փաստ»

«Փաստ» թերթը գրում է․ 

Տարեսկզբին քաղաքական զարգացումները նոր փուլ են թևակոխում։ Տրամաբանական կարող էր լինել, որ այս տարի իշխանությունները դրական նոտա ներմուծեին քաղաքական դաշտ, համախմբեին հասարակությանը, ընդդիմադիր քաղաքական ուժերի հետ կառուցողական քննարկումների հարթակ ստեղծեին, ինչը թույլ կտար, որ քաղաքական դաշտը բալանսավորվի, երկիրը հեռու մնա անկանխատեսելի քաղաքական վայրիվերումներից, սակայն, ինչպես ցույց են տալիս վերջին օրերի գործընթացները, իշխանություններն այլ ուղի են ընտրել։ 

Իշխանության ներկայացուցիչները հարկ չեն համարում հաշվի նստել այլընտրանքային կարծիքների հետ, այլ իրենց կողմից ընդունված ցանկացած որոշում ներկայացնում են ժողովրդի անունից՝ արդյունքում իրենց իշխանությունը նույնացնելով ժողովրդի հետ։ Եվ շատ հաճախ սեփական ցանկությունները Փաշինյանը ներկայացնում է այնպես, թե իբր այդպես ժողովուրդն է ցանկանում։ 

Ավելին, իշանություններն արդեն սկսել են իրենց նույնականացնել պետության հետ: Ստացվում է, որ այն ուժերը և անհատները, ովքեր չեն կիսում իշխանության տեսակետները, դեմ են ժողովրդին ու պետությանը։ 

Հենց այս տրամաբանության ներքո է, որ իշխանությունները ֆեյքերի միջոցով սոցցանցերում ատելություն են սփռում ընդդիմադիրների հասցեին։ Իսկ ինչո՞վ է պայմանավորված իշխանության այդ կարգի ինքնավստահությունը։ 

Թերևս Փաշինյանը և իր թիմակիցները դեռևս մտածում են, որ եթե 2018 թվականի դեկտեմբերին տեղի ունեցած խորհրդարանական ընտրությունների ժամանակ իրենց գլխավորած քաղաքական ուժը կարողացավ ստանալ ձայների ավելի քան 70 տոկոսը, ապա դա նշանակում է, թե իրենք միշտ վայելում են և վայելելու են ժողովրդի վստահությունը։

 Իշխանություններն այսպիսով չեն ցանկանում գիտակցել, որ ժողովրդի վստահության մակարդակը կայուն երևույթ չէ և ժամանակի ընթացքում անընդհատ փոփոխվում է, և այսօր քաղաքացիների վստահությանն արժանացած քաղաքական ուժը շատ արագ կարող է կորցնել իր քաղաքական կապիտալը։ 

Դա է ցույց տալիս քաղաքական զարգացումների փորձը։ Իշխանությունների համար դաս չէ նույնիսկ այն, ինչ տեղի ունեցավ նախկինների հետ։ Եվ այս համատեքստում զարմանալի է այն փաստը, որ ներկայիս իշխող ուժն ընդամենը մեկ տարում այնքան կարող է մեծամտանալ ու կտրվել իրականությունից, ինչքան «հաջողացրել» էին դա անել ՀՀԿ-ականները 10 տարում: 

Արդյունքում իշխող քաղաքական ուժը կարծես թե վերածվել է մեծամտության խորհրդանիշի, որի մասին են վկայում ՔՊ-ի ներկայացուցիչների բարձրագոչ հայտարարությունները։ 

Օրինակ՝ ԱԺ փոխնախագահ Ալեն Սիմոնյանը հանկարծ որոշում է, թե ով պետք է լինի խորհրդարանում, ով՝ ոչ։ 

ԱԺ իշխանական պատգամավոր Հրաչյա Հակոբյանը հայտարարում է, թե արտահերթ ընտրություններ չեն լինելու, լինելու են հերթական, ու էլի իրենք լինելու են մեծամասնություն, Սուրեն Գրիգորյանն ընդդիմությանն ասում է՝ մեզ մի ասեք՝ ինչ ու ինչպես անենք, ու այդպես շարունակ։ Իշխող ուժի մյուս ներկայացուցիչներն էլ հետ չեն մնում սեփական անսխալականությունը հանրությանը ի ցույց դնելու բարդույթից։ 

Նրանք հետևում են իրենց առաջնորդ Նիկոլ Փաշինյանի գործելակերպին, որը սեփական թերացումներն ընդունելու փոխարեն զբաղված է միայն դրանք ընդդիմության վրա «բարդելով» և ընդդիմադիրներին «հաթաթաներ» տալով։ 

Պետության հետ նույնացվելու վառ օրինակ է արդարադատության նախարար Ռուստամ Բադասյանի հայտարարությունը, թե՝ թող մեկը փորձի իր բախտը և փորձի պետության հետ սպառնալիքի լեզվով խոսի, երբ խոսքը ոչ թե պետության, այլ իշխանությունների մասին էր։

 Իշխանությունների տրամաբանությամբ առաջնորդվելու դեպքում ստացվում է, որ այն քաղաքական ուժերը կամ անհատները, որոնք իշխանությունների դեմ են պայքարում, իշխանությունների սխալներն են մատնանշում, հակառակվում են պետությանը։ 

Այնինչ, սա բացարձակ սխալ քաղաքական մոտեցում է, քանի որ որևէ իշխանություն կամ իշխանավոր պետություն չէ, իշխանությունները կգան ու կգնան, իսկ պետությունը կմնա, որը քաղաքական համակարգի ամենագլխավոր և մնայուն ինստիտուտն է: 

Եվ այս պայմաններում ինչքան իշխանությունների մոտ արմատավորվում են սեփական հանճարեղության, անսխալականության մասին պատկերացումները, այնքան խորանում են ժողովրդի դժգոհությունները, այնքան խորանում է անջրպետը հասարակության ու իշխանության միջև։ 

Պատահական չէ, որ վերջին օրերին գրեթե անընդմեջ բողոքի ցույցեր են տեղի ունենում, և ակցիաների մասնակիցները ոչ միայն փակում են ճանապարհները և մայրուղիները, այլև արդեն իշխանությունների հեռացման կոչեր են հնչեցնում։

Մանրամասները՝ «Փաստ» թերթի այսօրվա համարում։