Զատիկի օրվա ձուն միշտ ամենահամովն է լինում
ԲԼՈԳԱշոտ Ասատրյանը Ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է.
Երբ փոքր ենք , մեզ չի հետաքրքրում որ տոնը ինչ է՝ հայկական է, արտասահմանական է, քրիստոնեական է և այլն: Մեզ առիթ է պետք նշելու: Ամենավառ տոներից մեկը Սուրբ Զատիկն է եղել: Բոլոր նրանք ովքեր նորմալ մանոկություն են ունեցել , մեծացել են նորմալ ընտանիքում , խաղացել են բակում երեխաների հետ հաստատ էս տոնին մասնակցել են, անկախ նրանից հիմա ոնց են վերաբերվում , բայց մանուկ հասակում ցանկացած նորմալ երեխա այս տոնին մասնակցել է: Անիմաստ է հիմա Զատկի տոնը ծաղրել կամ անուն կպցնել:
Այդ օրը առավոտյան սպասում էինք , թե երբ է ծիլերի մեջ հայտնվելու կարմիր ձվերը, որ վերցնենք ու վազենք փողոց կռվելու: Սովորաբար տարբեր գույնի ձվեր լինում էին , բայց իսկականը ու համովը իմ համար կարմիրն էր: Գրեթե ամեն տարի ախպերս հաղթում էր բոլորին: Նրա ձեռքին միշտ տարօրինակ գույնի ձու էր լինում : Այնպիսին , որ նույնիսկ մեր տանը նման գույն չկար: Բոլորին հաղթելուց հենց տեղում ուտում էր ձուն ու շարունակում հաղթարշավը: Երբ երեխաների տներում ներկած ձվերը վերջանում էին , ծնողները դուրս էին գալիս տեսնելու , թե էտ ով է էտ հաջողակը , որ չի պարտվում ու տոննայոց ձվեր է հաղթում : Վերջում պարզվում էր , որ ախպորս ձեռքին կավից ձու էր լինում , բայց արդեն ուշ էր : Ու տենց ամեն տարի ախպերս թաքուն գնում էի կավից ձուն , պահում էի մինչ զատիկ ու էտ օրը դուրս էր գալիս պատերազմի:
Սենց պատմությունների ու հետաքրքիր պահերի մեջով անցած մարդը չի կարող ծաղրել այս տոնը: Էս տոնը զուտ տոն չի , էս մեր մանկություննա , մեր ուրախ մեկ օրը....
Քրիստոս հարյավ ի մեռելոց